Η Παγκόσμια οικονομία αν εξαιρέσεις την Κίνα έχει τα χάλια της.

Το ΔΝΤ προειδοποίησε ότι η Ισπανία όχι μόνο δεν θα πιάσει τους στόχους για το έλλειμμα αλλά το χρέος της θα εκτιναχθεί πάνω από το 90% για το 2012 και 2013 ενώ η Ιταλία μέσω του υπουργού οικονομικών της δήλωσε πως αν η Ισπανία ζητήσει στήριξη άνω των € 100 δισ. τότε το μερίδιο της Ιταλίας θα αντιστοιχεί στο 1,5% του ΑΕΠ της.

To Γερμανικό Ινστιτούτο Μελετών Bertelsmann, ζητά να αποφευχθεί με οποιοδήποτε τρόπο η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ καθώς σε αντίθετη περίπτωση το κόστος θα φτάσει τα € 17,8 τρις. μέχρι το 2020 εξαιτίας της ύφεσης που θα προκαλέσει.

Το Ινστιτούτο αναφέρει ότι η οικονομία που θα επηρεαστεί περισσότερο είναι η Γαλλία με κόστος € 2,9 τρις., η ΗΠΑ με € 2,8 τρις., η Κίνα με € 1,9 τρισ. και η Γερμανία με € 1,7 τρις.

              

Στην Κίνα, οι εισροές άμεσων ξένων επενδύσεων μειώθηκαν κατά 3,8% τους πρώτους 9 μήνες του 2012, με τις εισροές του Σεπτεμβρίου να εμφανίζονται μειωμένες κατά 6,8% σε ετήσια βάση ενώ το Υπουργείο Εμπορίου προειδοποίησε για προβλήματα στις εξαγωγές, την στιγμή που ο στόχος του ΑΕΠ στο 7,5%, δεν επιτεύχθη για πρώτη φορά από το πρώτο τρίμηνο του 2009 αφού στη διάρκεια της περιόδου Ιουλίου – Σεπτεμβρίου το ΑΕΠ αναπτύχθηκε με ρυθμό 7,4%.

Συγκριτικά με τις υπόλοιπες μεγάλες οικονομίες που είναι σε ύφεση, το 7,4% της Κίνας είναι αξιοζήλευτο, αλλά για την Κίνα δεν παύει να θεωρείται ως επιβράδυνση, αναλογιζόμενοι το 9,2% που αναπτύχθηκε το 2011 αλλά και το μέσο ρυθμό ανάπτυξης των τελευταίων τριών δεκαετιών της τάξης του 10%.

          

Το εμπορικό έλλειμμα της Ιαπωνίας το Σεπτέμβριο, αυξήθηκε κατά $ 7 δισ. λόγω της παγκόσμιας οικονομικής επιβράδυνσης, την άνοδο του Γεν αλλά και της διαμάχης της με την Κίνα. 

Σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών της Ιαπωνίας, οι εξαγωγές παρουσίασαν μείωση 10,3% συγκριτικά με το Σεπτέμβριο του 2011, ενώ οι εισαγωγές αυξήθηκαν κατά 4,1%.

Πιο συγκεκριμένα, οι εξαγωγές μειώθηκαν 14,1% προς την Κίνα, 21,1% προς την ΕΕ ενώ προς τις ΗΠΑ είχαν οριακή μείωση κατά 0,9%.  Αξίζει να σημειώσουμε πως στον ανταγωνιστικό κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας, οι εξαγωγές μειώθηκαν κατά 14,6%.

Η Κίνα το 2012 θα ξεπεράσει τις ΗΠΑ στις ξένες επενδύσεις.

Το πρώτο εξάμηνο του 2012 η Κίνα βρέθηκε στη πρώτη θέση στον τομέα των ξένων επενδύσεων, ξεπερνώντας για πρώτη φορά τις Η.Π.Α. από το 2003.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διάσκεψης του Ο.Η.Ε. για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη, τα πρώτα δύο τρίμηνα του 2012 η Κίνα προσέλκυσε $59,1 δισεκατομμύρια, κάπως λιγότερα από το περσινό ποσό των $65,9 δισεκατομμυρίων για την αντίστοιχη περίοδο. Οι ΗΠΑ προσέλκυσαν $57,4 δισεκατομμύρια, το οποίο ποσό είναι πολύ πιο κάτω από το περσινό επίπεδο των $94,4 δισεκατομμυρίων.

Ακόμη και εάν μέχρι το τέλος του έτους οι ΗΠΑ καταφέρουν να επανέρθουν στην πρώτη θέση, οι αριθμοί της Κίνας συμβολίζουν την αλλαγή του προηγούμενου επενδυτικού υποδείγματος στη παγκόσμια οικονομία, οι ξένες επενδύσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες για πρώτη φορά στην ιστορία κατάφεραν να συμβαδίσουν με τις επενδύσεις στις αναπτυγμένες χώρες.

Κίνα – Ινδία και Στρατιωτικοί Εξοπλισμοί.

Το μοναδικό πλοίο το οποίο μπορεί να φέρει αεροπλάνα και το οποίο έχει ενταχθεί στις Δυνάμεις του Πολεμικού Ναυτικού της Κίνας, είναι αεροπλανοφόρο μόνο στο όνομα. Το μαχητικό αεροσκάφος για το αεροπλανοφόρο «Liaoning» περνά ακόμη από δοκιμές. Προηγουμένως το Πεκίνο αποτάθηκε με έκκληση στη Ρωσία να του πουλήσει μερικά SU-33. Όμως η Μόσχα αρνήθηκε, θεωρώντας πως αυτά τα αεροσκάφη μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αντιγραφή.

Ωστόσο, λίγο αργότερα, η Ουκρανία πούλησε στη Κίνα ένα από τα πρότυπα του SU-33 – το αεροσκάφος Τ-10Κ. Το 2010 η Κίνα ανακοίνωσε τον τερματισμό της ανάπτυξης του δικού του μαχητικού αεροσκάφους για αεροπλανοφόρα – του Shenyang J-15, τονίζοντας ιδιαίτερα πως το αεροσκάφος αυτό αποτέλεσε το επόμενο βήμα ανάπτυξης του μαχητικού αεροσκάφους Shenyang J-11. Όμως το αναφερόμενο J-11 στην ουσία είναι ένα αντίγραφο του σοβιετικού SU-27.

Γιατί η Κίνα θέλει να έχει αεροπλανοφόρο χωρίς αεροπλάνα; Ο λόγος μπορεί να είναι στον ανταγωνισμό των κύριων χωρών της ασιατικής περιοχής. Διότι ταυτόχρονα με την ολοκλήρωση και την μεταλλαγή του «Βαριάγκ», το οποίο ονομάστηκε «Liaoning», στο ρωσικό εργοστάσιο «Σεβμάς» πραγματοποιούταν η αναδιάταξη ενός σκάφους της ίδιας κλάσης για το Π/Ν της Ινδίας – του σοβιετικού αεροπλανοφόρου «Αντμιράλ Γκορσκόφ» («Ναύαρχος Γκορσκόφ»), το οποίο σήμερα ονομάζεται «Vikramaditya». Για τις λεπτομέρειες αυτού του σχεδίου αφηγείται ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Ίγκορ Κοροτσένκο:

 Οι απαιτήσεις της ινδικής πλευράς βρίσκονται στα πρόθυρα των δυνατοτήτων των σύγχρονων τεχνολογιών. Οι εργασίες για την αναβάθμιση του «Αντμιράλ Γκορσκόφ» σε «Vikramaditya» ήταν πολύ μεγάλης κλίμακας, για πρώτη φορά το στρατιωτικό τεχνικό συγκρότημα συναντήθηκε με την ανάπτυξη ενός τόσο δύσκολου τεχνολογικού σχεδίου. Αρκεί να πούμε μόνο, ότι από το παλιό πλοίο έμεινε μόνο το κέλυφος. Στην πραγματικότητα κατασκευάστηκε ένα εντελώς νέο σκάφος.

Θα πρέπει να σημειωθεί, πως για το ινδικό σκάφος, σε αντίθεση με το κινέζικο, ήδη υπάρχουν τα αεροσκάφη και ελικόπτερα αεροπλανοφόρου, και τα οποία παράγονται μαζικά.

Ωστόσο, κατά τις δοκιμές στη θάλασσα, στο χώρο του κινητήρα του «Vikramaditya» ανακαλύφθηκαν ελαττώματα: σε τρεις από τους οχτώ λέβητες είχαν καταστραφεί από 5% έως 10% των θερμομονωτικών τοιχωμάτων από τούβλο. Η συνολική ισχύς του σκάφους μειώθηκε έως 50%, όμως ακόμη και σε αυτή την κατάσταση το «Vikramaditya» κατάφερε να φτάσει την ταχύτητα των 22 κόμβων – μια ταχύτητα, κατά την οποία επιτρέπεται η απονήωση και προσνήωση. Το αεροπλανοφόρο θα πρέπει να περάσει από επιπρόσθετες επιδιορθώσεις, γεγονός το οποίο θα καθυστερήσει την παράδοση του σκάφους στο ινδικό Π/Ν: του χρόνου θα γίνει το κύριο σκάφος του ινδικού πολεμικού ναυτικού στόλου.

Η Κίνα και η Ινδία προγραμματίζουν να κατασκευάσουν και άλλα σκάφη αυτής της κλάσης. Έτσι, στα ναυπηγία της ινδικής πόλης Κοτσίν από το 2006, βάσει του κοινού ρωσικό-ινδικού σχεδίου, κατασκευάζεται το αεροπλανοφόρο «Βικράντ». Η Κίνα σχεδιάζει από το 2020 να κατασκευάσει δύο μη πυρηνικά αεροπλανοφόρα, και μετά να ξεκινήσει την κατασκευή και των πυρηνικών.

Εν πάση περιπτώσει, η ταυτόχρονη εμφάνιση στην περιοχή της Ασίας δύο νέων μεγάλων πολεμικών σκαφών υποδηλώνει μια αλλαγή των θαλάσσιων δογμάτων των μεγαλύτερων κρατών της Ασίας.

Βουλιάζουν στη διαφθορά οι βιομηχανίες όπλων.

Σύμφωνα με την οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα Transparency International, τα δύο τρίτα των μεγαλύτερων στον κόσμο αμυντικών εταιρειών δεν παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα που παίρνουν για την πρόληψη της διαφθοράς. Αν παίρνουν γενικά τέτοια μέτρα, συμπληρώνει η οργάνωση στην έκθεσή της.

Σύμφωνα με την έκθεση, ένας από τους λόγους της πλατιάς διάδοσης της διαφθοράς στον τομέα της άμυνας είναι η μυστικότητα πολλών συναλλαγών, κάτι που δεν δίνει τη δυνατότητα στις μη κυβερνητικές και κοινωνικές οργανώσεις να ασκήσουν πίεση στον τρόπο λειτουργίας αυτών των εταιρειών.

Οι συντάκτες της έκθεσης κατέληξαν στα συμπεράσματα αυτά αναλύοντας τις δραστηριότητες σε δέκα από τις μεγαλύτερες εταιρείες, που ως έδρα τους έχουν τη ΗΠΑ, τη Ρωσία, τη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Κίνα, που ασχολούνται με την εξαγωγή όπλων.

Τα πυρηνικά μυστικά της Κίνας.

Η Κίνα είναι η μοναδική από τις πυρηνικές δυνάμεις της «μεγάλης πεντάδας» χώρα, που δεν παραχωρεί κανενός είδους επίσημες πληροφορίες για τη σύνθεση και το μέγεθος των πυρηνικών της δυνάμεων.

Το γεγονός αυτό επισημάνθηκε ιδιαίτερα από τον εμπειρογνώμονα της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών Βλαντίμιρ Ντβόρκιν, έναν από τους συντάκτες της έκθεσης. "Το πυρηνικό πρόγραμμα της Κίνας ξεπερνά ως προς το βαθμό κλεισίματός του τα παρόμοια προγράμματα των άλλων χωρών. Η Κίνα κρύβει σημαντικό μέρος των πυρηνικών της εξοπλισμών."

Το Πεκίνο επιμένει ότι το πυρηνικό της οπλοστάσιο δεν είναι μεγάλο και είναι ασύγκριτο ως προς τις διαστάσεις του, με τις ΗΠΑ ή τη Ρωσία. Ωστόσο, σύμφωνα με τις κατασκοπευτικές πληροφορίες, η Κίνα ως τα τέλη του 2011 επεξεργάστηκε σχεδόν 40 τόνους ουρανίου και σχεδόν 10 τόνους πλουτονίου, κάτι που θα αρκούσε για την κατασκεύη σχεδόν 1.800 πυρηνικών κεφαλών.

Το γεγονός αυτό επέτρεψε στον Βλαντίμιρ Ντβόρκιν, ο οποίος νωρίτερα ήταν υπεύθυνος για τον τομέα των στρατηγικών πυρηνικών εξοπλισμών στο Υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας, να δηλώσει: "Η Κίνα διαθέτει κατά 2-3 φορές περισσότερες πυρηνικές κεφαλές απ’ ό,τι έχει αναγνωριστεί από την κοινότητα των εμπειρογνωμόνων." Οι διαθέσιμες εκτιμήσεις και συγκεκριμένα του Σουηδικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Ερευνών, είναι κάπως μειωμένες σε σύγκριση με τα όσα μπορεί να έχει στην πραγματικότητα η Κίνα.

Οι εμπειρογνώμονες τόνισαν επίσης ότι η Κίνα τελειοποιεί με συνέπεια τις προδιαγραφές των στρατηγικών της πυραύλων, των πυραύλων μέσου βεληκενούς και των επιχειρησιακών και τακτικών της πυραύλων. Μάλιστα, τα συστήματα των δύο τελευταίων κατηγοριών είναι εξοπλισμένα με πυρηνικές κεφαλές.

Εξάλλου, ο εμπειρογνώμονας του ΡΣ «Η Φωνή της Ρωσίας» Βασίλι Κάσιν βλέπει αυτό το συμπέρασμα της έκθεσης αρκετά αμφισβητούμενο: "Η Κίνα ασχολόταν με τον σχεδιασμό τακτικών πυρηνικών όλων την περίοδο της αντιπαράτασής της με τη Σοβιετική Ένωση, αλλα δεν υπάρχουν οποιεσδήποτε αποδείξεις ότι είχαν τεθεί σε μαζική παραγωγή ή ότι είχαν αναπτυχθεί."

Ο επιταχυμένος εκσυγχρονισμός και η αύξηση του πυραυλικού πυρηνικού δυναμικού της Κίνας, έχουν πρώτ’ απ’ όλα χαρακτήρα καθεστώτος. Παρόλα αυτά, όπως επισημαίνουν οι εμπειρογνώμονες, δεν πρέπει να υποτιμάται η πυρηνική απειλή από την Κίνα. Για τις παγκόσμιες φιλοδοξίες του Πεκίνου μαρτυρούν οι αποστολές του Πολεμικού Ναυτικού του στον Παγκόσμιο Ωκεανό, καθώς επίσης και η αναζήτηση στρατιωτικών σημείων στηριξης σε απομακρυσμένες περιοχές και συγκεκριμένα στον Ινδικό Ωκεανό. Για αυτό τον λόγο, η Ρωσία και οι ΗΠΑ, κατά την επεξεργασία οποιωνδήποτε νέων πρωτοβουλιών τους για τον περιορισμό ή τη μείωση των πυρηνικών εξοπλισμών, χρειάζεται να παίρνουν υπόψη τους και τον «κινέζικο παράγοντα».