Αποθηκεύοντας ενέργεια σε χαρτί

Ερευνητές του Εργαστηρίου Οργανικής Ηλεκτρονικής του Πανεπιστημίου του Linkoping στη Σουηδία ανέπτυξαν ένα «power paper»: ένα νέο, πρωτοποριακό υλικό με την εντυπωσιακή ιδιότητα να αποθηκεύει ενέργεια.

Το εν λόγω υλικό αποτελείται από νανοκυτταρίνη και ένα αγώγιμο πολυμερές, και τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν στο Advanced Science. Ένα φύλλο 15 εκατοστών και πάχους λίγων δεκάτων του χιλιοστού έχει χωρητικότητα 1 F, αντίστοιχη ενός υπερπυκνωτή (supercapacitor) που κυκλοφορεί στο εμπόριο. Επίσης, το υλικό αυτό μπορεί να επαναφορτιστεί εκατοντάδες φορές, και κάθε φόρτιση απαιτεί μόλις λίγα δευτερόλεπτα.

Το υλικό μοιάζει και δίνει την αίσθηση ελαφρώς πλαστικοποιημένου χαρτιού, και οι ερευνητές έχουν επιδείξει την αντοχή του φτιάχνοντας «οριγκάμι». Η βάση της δομής του είναι η νανοκυτταρίνη, που στην ουσία είναι ίνες κυτταρίνης οι οποίες, μέσω νερού υψηλής πίεσης, διασπώνται σε ίνες που μπορεί να είναι διαμέτρου μόλις 20 νανομέτρων. Με τις ίνες κυτταρίνης σε διάλυμα νερού, προστίθεται ένα ηλεκτρικά φορτισμένο πολυμερές (PEDOT: PSS), επίσης σε διάλυμα νερού. Το πολυμερές στη συνέχεια επικαλύπτει τις ίνες.

Το νέο αυτό υλικό έχει επιτύχει ρεκόρ όσον αφορά στην ταυτόχρονη αγωγιμότητα για ιόντα και ηλεκτρόνια, κάτι που εξηγεί τις μεγάλες δυνατότητές του όσον αφορά στην αποθήκευση ενέργειας. Παράλληλα, ανοίγει δρόμο για περαιτέρω δυνατότητες αποθήκευσης, ενώ το ότι παράγεται από απλά και ακίνδυνα υλικά και είναι αδιάβροχο αποτελούν σημαντικά πλεονεκτήματα.

Πηγή: https://physicsgg.files.wordpress.com/2015/12/storingelect.jpg?w=594&h=356

Τεχνητή λιμνοθάλασσα θα παράγει ενέργεια

Κοντά στον κόλπο του Σουόνσι, στην Ουαλία, θα ξεκινήσει το 2017 ένα πρότζεκτ παραγωγής ενέργειας από τη λιμνοθάλασσα, που θα κοστίσει πάνω από 1,5 δις ευρώ. Θα δημιουργηθεί ένα τείχος στη θάλασσα μήκους 9,5 χιλιομέτρων, μέσα από το οποίο θα τοποθετηθούν 16 αμφίδρομες τουρμπίνες στον πυθμένα της θάλασσας.

Η τεχνολογία αξιοποιεί τη διαφορά ύψους του νερού ανάμεσα στη θάλασσα και τη λιμνοθάλασσα. Αρχικά το επίπεδο του νερού μέσα στο προστατευμένο χώρο θα είναι πιο χαμηλό, αλλά καθώς θα έρχεται η παλίρροια το νερό θα μπαίνει στη λιμνοθάλασσα μέσω των τουρμπίνων, οι οποίες χάρις στις μηχανές τους θα παράγουν ηλεκτρισμό.

«Δεν είναι μόνο σταθμοί παραγωγής ενέργειας. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για άλλους λόγους. Για ψυχαγωγία και για θαλάσσιες καλλιέργειες. Η βασική τους όμως λειτουργία είναι ότι προστατεύουν από τις πλημμύρες την ακτή» τονίζει ο Τον Φίτζεν, τεχνικός διευθυντής του πρότζεκτ.
Σύμφωνα μάλιστα με τις προβλέψεις η παραγωγή ενέργειας θα φτάσει τα 495.000 MW τον χρόνο, νούμερο που αντιστοιχεί στο 11% της ετήσιας ενέργειας για οικιακή χρήση της Ουαλίας. Δεν έχουν όμως όλοι πειστεί για τα πλεονεκτήματα αυτού του πρότζεκτ. Οι ψαράδες πιστεύουν ότι θα πληγούν ανεπανόρθωτα τα αλιευτικά αποθέματα της λιμνοθάλασσας.

«Πολλά είδη θα χρησιμοποιήσουν τις εκβολές του ποταμού Severn, ως περιοχή αναπαραγωγής, άρα μπορεί να υπάρξουν συνέπειες στα αποθέματα ψαριών σε μεγάλη έκταση. Αντίκτυπος θα υπάρξει και στην αλιεία του γλυκού νερού για τα ψάρια που μεταναστεύουν. Υπάρχουν πολλές βιομηχανίες που εξαρτώνται έμμεσα από αυτό το είδος αλιείας» επισήμανε ο Μαρκ Λόιντ, επικεφαλής της ένωσης ψαράδων Angling Trust.

Έχουν όμως εκφραστεί φόβοι και για τις περιβαλλοντικές συνέπειες του πρότζεκτ στον κόλπο του Σουόνσι, από την κατασκευή του τείχους, καθώς θα τοποθετηθούν περισσότεροι από 5 εκατομμύρια τόνοι πέτρας στη θάλασσα.

Πηγή: http://gr.euronews.com/2015/12/07/energy-generating-lagoon/