Τελικά «ο Θεός παίζει ζάρια» ;

Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων υποστηρίζει πως επιβεβαίωσε πειραματικά ένα από τα πλέον θεμελιώδη φαινόμενα της κβαντικής φυσικής, δηλαδή ότι δύο υποατομικά σωματίδια μπορούν να αλληλεπιδρούν από απόσταση, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλη είναι αυτή, μεταβάλλοντας έτσι ακαριαία τις ιδιότητές τους.

Το πείραμα πραγματοποιήθηκε με επικεφαλής ερευνητές του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας του Ντελφτ και είναι ορόσημο στην ιστορία της φυσικής, αφού αποτελεί την πιο βάσιμη μέχρι σήμερα ένδειξη ότι δεν ισχύει η «τοπικότητα», μία θεμελιώδης αρχή της κλασικής φυσικής.

Σύμφωνα με την κλασική φυσική, καμία αλληλεπίδραση δεν μπορεί να διαδοθεί ταχύτερα από το φως, ενώ όταν δύο συστήµατα που αλληλεπιδρούν µεταξύ τους αποµακρυνθούν πάρα πολύ, τότε διαχωρίζονται και δεν υπάρχει καµία αλληλεπίδραση µεταξύ τους.

Στην αρχή της τοπικότητας είχε βασισθεί ο Άλμπερτ Αϊνστάιν για να υποστηρίξει πως η κβαντική φυσική δεν είναι μία πλήρης θεωρία που καταφέρνει να περιγράψει την πραγματικότητα. Ο Αϊνστάιν δεν αποδεχόταν ότι η αβεβαιότητα είναι μία εγγενής ιδιότητα της φύσης, όπως πρεσβεύει η κβαντική, λέγοντας χαρακτηριστικά «πως ο Θεός δεν παίζει ζάρια με τον κόσμο».

Ένα από τα επιχειρήματά του ήταν η «μυστηριώδης δράση από απόσταση», δηλαδή ένα φαινόμενο που θα έπρεπε να προκύπτει από την παραβίαση της αρχής της τοπικότητας, αν όντως ισχύει η κβαντική φυσική.

Η «μυστηριώδης δράση από απόσταση» ονομάστηκε στην πορεία κβαντική διεμπλοκή ή κβαντικός συσχετισμός (quantum entanglement). Τώρα, όπως αναφέρουν οι επιστήμονες από το Ντελφτ, αυτό που κατάφεραν ήταν να παρατηρήσουν πειραματικά την κβαντική διεμπλοκή «σε δράση», και μάλιστα με τέτοιο τρόπο που να αποκλείει οποιαδήποτε εναλλακτική ερμηνεία, η οποία να παρακάμπτει την κβαντική.

Επομένως, το πείραμά τους δείχνει πως η πραγματικότητα δεν είναι ντετερμινιστική, όπως πρεσβεύει κλασική φυσική. Με άλλα λόγια, ότι τελικά «ο Θεός παίζει ζάρια με τον κόσμο», αντίθετα απ’ ό,τι πίστευε ο διάσημος φυσικός.

Ένα παράδειγμα που χρησιμοποιείται για να περιγραφεί η κβαντική διεμπλοκή είναι όταν π.χ. από την αποδιέγερση ενός σωματιδίου παράγονται δύο ηλεκτρόνια, τα οποία έχουν αντίθετα spin και κινούνται σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Με βάση την κβαντική φυσική, το spin κάθε ηλεκτρονίου βρίσκεται σε μία υπέρθεση καταστάσεων, κάτι που σημαίνει πως αποκτά δεδομένη τιμή μόνο όταν μετρηθεί.

Ο τρόπος που παράχθηκαν τα ηλεκτρόνια σημαίνει όμως πως είναι «συσχετισμένα». Συνεπώς, αν μετρηθεί το spin του ενός ηλεκτρονίου, και πάρει συγκεκριμένη τιμή, θα πρέπει το άθροισμα των spin των δύο σωμάτων να συνεχίσει να είναι μηδενικό. Κάτι που σημαίνει πως το δεύτερο ηλεκτρόνιο θα επηρεασθεί ακαριαία, όσο μακριά κι αν βρίσκεται, αποκτώντας αντίθετο spin.

Η αλήθεια είναι πως, από τη δεκαετία του ’70, αρκετά πειράματα έχουν δείξει ότι η «μυστηριώδης δράση από απόσταση» όντως ισχύει. Η διαφορά του νέου πειράματος, στο οποίο πήραν μέρος επίσης φυσικοί από την Ισπανία και την Αγγλία, είναι πως «κλείνει την πόρτα» σε εναλλακτικές ερμηνείες, όπως π.χ. την ύπαρξη τοπικά κρυμμένων μεταβλητών, δείχνοντας πως η μοναδική εξήγηση είναι η πιθανοκρατική φύση της πραγματικότητας και η κβαντική.

Το πείραμα έγινε στις εγκαταστάσεις του Ντελφτ, με τους επιστήμονες να χρησιμοποιούν ζεύγη «συσχετισμένων» ηλεκτρονίων, τα οποία «επικοινωνούσαν» μεταξύ τους από απόσταση 1,3 χιλιομέτρων. Σε κάθε άκρο της διάταξης είχε τοποθετηθεί από ένα διαμάντι με μια «παγίδα» για τα ηλεκτρόνια, ενώ με τη βοήθεια παλμών από μικροκύματα και λέιζερ γινόταν ο «συσχετισμός» των ηλεκτρονίων και η μέτρηση του spin τους.

Η μεγάλη απόσταση των δύο διαμαντιών εξασφάλιζε πως τα ηλεκτρόνια δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους με συμβατικό τρόπο, πριν μετρηθεί το spin τους. Πάντως, ορισμένοι ειδικοί που δεν συμμετείχαν το πείραμα, με τα σχόλιά τους στα μίντια υποστήριξαν πως παρόλο που όντως αποκλείονται οι περισσότερες εναλλακτικές ερμηνείες, και το αποτέλεσμά του έχει επομένως ιστορική σημασία, δεν αποτελεί τελεσίδικη «απάντηση» στον Άλμπερτ Αϊνστάιν.

Ενδεικτικά, ο Ντέιβιντ Κάιζερ από το ΜΙΤ ανέφερε στο σάιτ του περιοδικού The World Weekly πως αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο το ηλεκτρονικό σύστημα που χρησιμοποιήθηκε για να γίνουν τυχαίες οι μετρήσεις να είναι προκαθορισμένο, με κάποιον τρόπο ο οποίος δεν είναι εύκολα ανιχνεύσιμος.

Ο Κάιζερ είναι επικεφαλής ενός φιλόδοξου πειράματος που χρηματοδοτείται από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ και, μέσα στην επόμενη τριετία, θα προσπαθήσει να αποδείξει την κβαντική διεμπλοκή χρησιμοποιώντας φωτόνια από κβάζαρ  που βρίσκονται στις παρυφές του σύμπαντος και σε αντιδιαμετρικά σημεία.

Ο θάνατος της Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση

"Πραξικόπημα" με "άρωμα" Ευρωπαϊκής Ένωσης συνέβη στην Πορτογαλία όπου ο πρόεδρος της χώρας Άνιμπαλ Καβάκο Σίλβα αποφάσισε να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον αρχηγό του συντηρητικού κόμματος και πρώην πρωθυπουργό Πάσσος Κοέλιο, παρά το ότι δεν έχει τη δυνατότητα πλειοψηφίας στη Βουλή, επειδή τα κόμματα της Αριστεράς που έχουν ήδη συμφωνήσει για πλειοψηφικό κυβερνητικό σχήμα επιθυμούν (όπως ο ίδιος δήλωσε) την έξοδο της χώρας από το ευρώ.

Τα αριστερά κόμματα είχαν ήδη συμφωνήσει να κυβερνήσουν από κοινού και όμως ο πρόεδρος της χώρας επέλεξε να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Π. Κοέλιο που ήταν ο νικητής των πρόσφατων εκλογών, όμως δεν κατόρθωσε να εξασφαλίσει την πλειοψηφία της Βουλής ούτε και να συμφωνήσει σε κάποιο συνασπισμό με κάποιο από τα υπόλοιπα κόμματα.   Γνωρίζει ότι με την πράξη του αυτή προκαλεί "πολιτική αστάθεια" αλλά το κάνει!  

 Οι σοσιαλιστές όμως και τα δύο από τα μικρότερα αριστερά κόμματα, είχαν συμφωνήσει πως μπορούν να κυβερνήσουν από κοινού.   Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο Πορτογάλος πρόεδρος προχώρησε σε τηλεοπτικό διάγγελμα, όπου ανακοίνωσε την απόφασή του, αναφέροντας πως δεν μπορούσε να επιτρέψει "μια κυβέρνηση με τη συμμετοχή κομμάτων που ζητούν την έξοδο της Πορτογαλίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ. Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό".

Δηλαδή ο Πορτογάλος πρόεδρος αγνοεί παντελώς την θέληση των ψηφοφόρων και σε αγαστή συνεργασία με την ολοκληρωτική πλέον ΕΕ επιχειρεί να αλλοιώσει την ψήφο των πολιτών, όποια και αν είναι αυτή.   Ο Πάσσος Κοέλιο θα απευθυνθεί στη Βουλή της Πορτογαλίας, θα ανακοινώσει το πρόγραμμά του και θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης που σίγουρα δεν θα πάρει.   

 Κατόπιν, είναι αναγκασμένος να παραιτηθεί, γεγονός που οδηγεί σε νέες εκλογές. "Η πολιτική αστάθεια είναι ένα ρίσκο που παίρνω", είπε ο Καβάκο Σίλβα. Το ωραίο είναι ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα εκλογές δεν μπορούν να ξαναγίνουν μέχρι το δεύτερο μισό του 2016, που σημαίνει ότι η χώρα κινδυνεύει με κυβερνητική παραλυσία για έναν ολόκληρο χρόνο.

Προκαλεί μέγιστο προβληματισμό το γεγονός πλέον ότι οι εκλογές ουσιαστικά έχουν καταργηθεί σε ολόκληρη την ΕΕ, και οι λαοί κυβερνιούνται πλέον από ένα στυγνό γραφειοκρατικό σύστημα που έχει έδρα στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο, το οποίο βλέπει μόνο αριθμούς και όχι την ελεύθερη θέληση των πολιτών. Οδεύουμε σε μια εποχή απόλυτης ανελευθερίας, που δυστυχώς επιβεβαιώνει όσους επί χρόνια αναφέρονταν σε μια αναδυόμενη Παγκόσμια Δικτατορία (ολιγαρχία) που έρχεται, και θα κάνει όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα του παρελθόντος να μοιάζουν με "παιδική χαρά".  

 Οι εκλογές καταργήθηκαν επί της ουσίας και εδώ στην Ελλάδα όπως τώρα και στην Πορτογαλία. Τι θα συμβεί αργότερα, θα καταργηθούν και επισήμως ως αχρείαστες;

 Σημειώνεται κάτι πολύ σημαντικό: Υποτίθεται ότι η Πορτογαλία βγήκε "επιτυχημένα" από το δικό της Μνημόνιο (που ήταν και σαφέστατα ελαφρύτερο από τα ελληνικά) αλλά οι "αχάριστοι" Πορτογάλοι πολίτες φαίνεται πως δεν το εκτίμησαν και κάποιοι προσπαθούν τώρα να τους διορθώσουν την νοητική τους "Δημοκρατική Αστοχία".

Οι παράλληλοι δρόμοι ενός πολιτισμού

Ένας πολιτισμός, στην προκειμένη περίπτωση ο δικός μας, ο ανθρώπινος γήινος πολιτισμός ακολουθεί 3 παράλληλους δρόμους, για να είναι δε, φυσιολογική η εξέλιξη ενός πολιτισμού πρέπει να συμβαδίζουν, όσο προχωρεί προς το μέλλον και οι 3 αυτοί παράλληλοι δρόμοι.

Οι δρόμοι αυτοί είναι:

Τεχνολογικός δρόμος.

Κοινωνικός - πολιτικός δρόμος.

Πνευματικός δρόμος.

Αν σε κάποιον από τους πάνω δρόμους υστερήσει σημαντικά ένας πολιτισμός (δεν καταφέρει να συμβαδίσει) τότε αυτός ο πολιτισμός κινδυνεύει με αφανισμό.

Μέχρι σήμερα τα έχουμε καταφέρει σχετικά καλά, πότε σωστά, πότε από τύχη, πότε στραβά και κάποιες φορές ακόμα και ανάποδα.

Τα μεγάλα εμπόδια που πρέπει να περάσει για να επιζήσει, δηλαδή για να μην αφανιστεί ένας πολιτισμός, φαίνετε ότι είναι και αυτά 3, τα 2 από αυτά προέρχονται από τον τεχνολογικό δρόμο και το τρίτο από τον πνευματικό δρόμο, ούτος η άλλος ο κοινωνικός – πολιτικός δρόμος είναι ένας προσαρμόσιμος και θεωρητικά πολύ ποίο ευέλικτος δρόμος..

Τα βασικά εμπόδια.

Πυρηνική ενέργεια.

Συμπαντική άυλη ενέργεια.

Διαχωρισμός – επικράτηση πνεύματος σε ύλη.

Το εμπόδιο της Πυρηνικής ενέργειας (πυρηνικές βόμβες, βόμβες υδρογόνου κλπ) φαίνετε ότι το έχουμε ξεπεράσει, στραβά βέβαια για αφανίσαμε 2 πόλεις και χιλιάδες συνανθρώπους μας, ανάποδα βέβαια γιατί ακόμα απειλούμε ο ένας τον άλλον με την χρήση πυρηνικών, αλλά μάλλον το ξεπεράσαμε.

Τώρα όμως έρχεται το δεύτερο εμπόδιο της Συμπαντικής άυλης ενέργειας, σε λίγα χρόνια από σήμερα 5 με 10 χρόνια το πολύ θα την γνωρίσουμε και αυτήν, και σε 25 με 30 χρόνια θα έχουμε καταφέρει να την αξιοποιήσουμε, θα έχουμε αρχίσει να την χρησιμοποιούμε.

Η βασική διαφορά που υπάρχει μεταξύ των δύο πρώτων εμποδίων είναι ότι για να αφανιστούμε ως πολιτισμός με την πυρηνική ενέργεια απαιτείτε η συνεργασία μεγάλου αριθμού ατόμων, και ως εκ τούτου υπάρχει πάντα χρόνος για δεύτερη και τρίτη σκέψη – άποψη αποτροπής του αφανισμού, στην περίπτωση της συμπαντικής άυλης ενέργειας όμως, μια μικρή ομάδα μπορεί να κάνει μεγάλη ζημιά, ακόμα και να αφανίσει τον πολιτισμό μας.

Για αυτό ίσως πρέπει να προετοιμαστούμε από σήμερα, να ξεκινήσουμε να ενημερώνουμε, να πούμε σε όλους αυτούς τους μεγαλογελοίους, σε όλους αυτούς τους σπουδαιοηλίθιους που γνωρίζουν την τιμή (χρηματική) των πάντων, αλλά την αξία ουδενός ότι πρέπει από σήμερα να αλλάξουν, να ξεκινήσουν να αλλάζουν, αρκετά πράγματα από την σημερινή κοινωνικό – πολιτική κατεύθυνση που
βαδίζουμε.

Το τρίτο εμπόδιο είναι πολύ μακριά, κατά την άποψη μου, και δεν νομίζω ότι έχει νόημα να ασχοληθούμε με αυτό, ούτος η άλλος με την σημερινή κατάσταση δεν βλέπω να είναι πολλές οι πιθανότητες για να ξεφύγουμε αλώβητοι από το δεύτερο εμπόδιο.

Ανακάλυψη και άλλου πολιτισμού στον Γαλαξία μας ;

Εδώ και αρκετά χρόνια οι αστρονόμοι, χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ, προσπαθούν να εντοπίσουν πλανήτες σε άλλα άστρα του γαλαξία μας, στην περίπτωση όμως του άστρου KIC 8462852, που βρίσκεται 1480 έτη φωτός μακριά μεταξύ των αστερισμών Λύρας και Κύκνου ανακάλυψαν κάτι παράδοξο.

 

Όταν ένας εξωπλανήτης διέρχεται μπροστά από το άστρο του τότε το Κέπλερ καταγράφει μείωση της λαμπρότητας του άστρου της τάξης του 1%. Στην περίπτωση του άστρου KIC 8462852 καταγράφηκαν μειώσεις της τάξης έως και 22%. Αυτά τα ποσοστά θεωρούνται τεράστια δεδομένου ότι εξωπλανήτες ακόμα και με το μέγεθος του Δία μειώνουν την λαμπρότητα γύρω στο 1%! Και πέρα από αυτό, ενώ οι εξωπλανήτες προκαλούν περιοδικές μεταβολές στη λαμπρότητα των άστρων τους, στην περίπτωση του KIC 8462852 οι τεράστιες μεταβολές στη λαμπρότητά του είναι απεριοδικές (μόνιμες).

Ένας τέτοιος σχηματισμός ύλης θα ήταν αναμενόμενος αν το άστρο είχε μικρή ηλικία. Όταν, για παράδειγμα, το ηλιακό μας σύστημα άρχισε να σχηματίζεται πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, ένα συνονθύλευμα ύλης, ένας δίσκος από  συντρίμμια και σκόνη περιέβαλλαν τον ήλιο, προτού δημιουργηθούν οι πλανήτες. Αν το άστρο KIC 8462852 ήταν νέο, τότε θα έπρεπε να περιβάλλεται από σκόνη, η οποία θα έδινε μια έξτρα εκπομπή υπέρυθρου φωτός.

Όμως, αυτή η υπέρυθρη εκπομπή δεν παρατηρήθηκε στα δεδομένα του διαστημικού τηλεσκοπίου υπερύθρων WISE (Wide-field Infrared Survey Explorer). Φαίνεται λοιπόν ότι πρόκειται για ένα άστρο «ώριμης» ηλικίας.

Μια άλλη φυσική ερμηνεία που απομένει είναι να έχει εγκλωβιστεί στην τροχιά του άστρου ένας τεράστιος αριθμός κομητών και άλλων σωμάτων, π.χ. εξαιτίας μιας διαταραχής της αντίστοιχης περιοχής Oort του συστήματος KIC 8462852. Σύμφωνα με τους αστρονόμους κάτι τέτοιο έχει πολύ λίγες πιθανότητες να συμβεί.

Αν πράγματι τα δεδομένα είναι σωστά, η επιθυμία όλων είναι οι απρόσμενες διακυμάνσεις φωτός στο άστρο KIC 8462852 να οφείλονται στις υπερ-κατασκευές εξωγήινων πολιτισμών τύπου ΙΙ της κλίμακας πολιτισμών  Καρντάσεφ.

Πάντως, το γεγονός ότι δεν παρατηρείται υπέρυθρη εκπομπή ακτινοβολίας σημαίνει ότι μάλλον απορρίπτεται και η ακραία περίπτωση της σφαίρας Dyson, η οποία προκαλεί επίσης υπέρυθρη εκπομπή.

 «Ένα μεγάλο σύμπλεγμα αντικειμένων στο διάστημα μοιάζουν με κάτι που θα μπορούσε να είναι κατασκευασμένο από εξωγήινο πολιτισμό», τόνισαν οι αστρονόμοι του Κέπλερ, ενώ ο Τζέισον Ράιτ, του Penn State University έδωσε στη δημοσιότητα μία αναφορά για ένα «περίεργο», όπως το χαρακτήρισε, αστρικό σύστημα, το οποίο μοιάζει να περιέχει ένα σμήνος από υπερκατασκευές.

Είμαι εκστασιασμένος από το πόσο τρελό μπορεί να φαίνεται όλο αυτό, δήλωσε ο  Τζέισον Ράιτ, του Penn State University και πρόσθεσε «σίγουρα οι εξωγήινοι θα πρέπει να είναι η τελευταία υπόθεση που μπορούμε να εξετάσουμε, αλλά μοιάζει με κάτι που μόνο εξωγήινοι πολιτισμοί θα μπορούσαν να κατασκευάσουν».

Η Ταμπέθα Μπογιατζιάν, του πανεπιστημίου Γιέηλ, δήλωσε πως «δεν είχαμε δει ποτέ στο παρελθόν κάτι παρόμοιο. Ήταν πραγματικά περίεργο. Αρχικά πιστεύαμε ότι ήταν λανθασμένα δεδομένα που μας στέλνει ο υπολογιστής από το διαστημικό όχημα, όμως τσεκάραμε τα πάντα και δεν βρήκαμε κάτι λάθος».