Πριν από 2600 χρόνια περίπου στον τόπο που ζούμε ορίστηκαν οι αρχές της Δημοκρατίας, αρχές που αφορούσαν τις τότε ανάγκες των Πολιτών, και ήταν προσαρμοσμένες μέσα στα τότε στενά Πολιτειακά πλαίσια.
Σήμερα με την Δημοκρατία παρατηρούμε το παράδοξο της εξέλιξης, ενώ από το 600π.χ. περίπου, μέχρι σήμερα τα πάντα, επιστήμη, ποιότητα ζωής, πνευματική ευφυΐα κλπ. εξελίσσονται και προοδεύουν διαρκώς έχοντας ακολουθήσει τους βασικούς νόμους της εξέλιξης, η Δημοκρατία για κάποιο παράδοξο λόγο όχι μόνον δεν εξελίχθηκε αλλά αντιθέτως οπισθοδρόμησε.
Με το άρθρο αυτό γίνεται μία προσπάθεια αναδόμησης της Ελληνικής Δημοκρατίας – Πολιτείας, και προσαρμογής της στις σημερινές συνθήκες της Παγκοσμιοποίησης, της πολιτιστικής ομοιογενοποίησης, της Πληροφορικής και της πραγματικής πλέον όχι μόνο παραδοσιακά αλλά και Ηλεκτρονικά ελεγχόμενης Δημοκρατίας.
Αισθάνομαι την ανάγκη, να αναφερθώ και να γράψω για την Δημοκρατία, γιατί αν δεν ξαναγράψουμε και εφαρμόσουμε εμείς οι Έλληνες την Πραγματική Δημοκρατία, δεν νομίζω ότι θα υπάρξει κανένας άλλος από κανένα άλλο Κράτος να το κάνει.
Δημοκρατία
Η Δημοκρατία ξεκινά από τη συνειδητοποίηση και την προσφερόμενη ευχέρεια στον Πολίτη, για την συμμετοχή στα κοινά και από την δομή των κομμάτων που διεκδικούν την Πολιτική εξουσία, δομή και ενέργειες που δίνουν το παράδειγμα για κάθε μορφή δραστηριότητας μέσα σε οποιαδήποτε Πολιτεία.
Πρωταρχικά πρέπει, δια μέσω της Παιδείας, να συνειδητοποιήσουμε, ότι οι Έλληνες είμαστε πάρα πολύ λίγοι στον Πλανήτη για να έχουμε (ακραία πολυτέλεια) διαφορές μεταξύ μας.
Το σύνολο των ανταγωνιστών μας βρίσκεται, και είναι ανελέητο, εκτός των Ελληνικών συνόρων, εντός των Ελληνικών συνόρων πρέπει να βρίσκεται μόνο η συνεργασία και η προσπάθεια για διεκδίκηση καλλίτερης ποιότητας ζωής και για ένα καλλίτερο και ελπιδοφόρο μέλλον των παιδιών μας.
Τα Πολιτικά Κόμματα πρέπει να πάψουν να είναι αρχηγικά, το αποφασίζω και διατάζω, δεν έχει καμιά θέση μέσα στην Δημοκρατία και να γίνουν Δημοκρατικά.
Τι σημαίνει αυτό :
1) Η επιλογή την υποψηφίων βουλευτών ενός κόμματος δεν πρέπει να γίνεται με στενά κομματικά κριτήρια, αλλά με κριτήρια, ήθους, εργατικότητας, κοινωνικής προσφοράς, υψηλής πνευματικής ευφυΐας, υψηλής διορατικότητας κλπ.
2) Ο Υποψήφιος βουλευτής είναι ο άριστος των αρίστων και όχι ο κομματάρχης, ο καπάτσος ή το αφοσιωμένο παιδί.
3) Ο Δημοκρατικά εκλεγμένος αρχηγός ενός κόμματος δεν πρέπει να είναι και ο εν δυνάμει μελλοντικός Πρωθυπουργός.
4) Ο Εκάστοτε Πρωθυπουργός πρέπει να ψηφίζεται από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος την επομένη των Εκλογών, με απλή αναλογική και αφού προηγουμένως έχει αποδεχτεί την θέση του Πρωθυπουργού και το αυστηρό χρονοδιάγραμμα εφαρμογής του προγράμματος του κόμματος.
5) Η θητεία κάθε Πρωθυπουργού πρέπει να είναι μονοετής και να κρίνεται από τα αποτελέσματα, απόδοση έργου, αυτό αν δεν γίνεται εύκολα κατανοητό, σημαίνει συνεργασία και συνολική ευθύνη, που θα έχει πετύχει μέσα στην μονοετή θητεία του, καθώς επίσης και από την ακριβή τήρηση του χρονοδιαγράμματος εφαρμογής του προγράμματος του κόμματος.
6) Μετά την πάροδο του έτους, η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος ξανά εκλέγει νέο Πρωθυπουργό ή τον ίδιο αν είναι επιτυχημένος ή οποιονδήποτε άλλον ενδιαφέρεται για την θέση αυτή.
7) Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τους Υπουργούς, Υφυπουργούς και γενικά με οποιοδήποτε πρόσωπο αναλαμβάνει Δημόσια πολιτική θέση, οι πάντες ελέγχονται για το έργο τους και εκλέγονται με διαφανείς και δημοσιοποιήσιμες Δημοκρατικές διαδικασίες από την κοινοβουλευτική ομάδα.
8) Σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο της μονοετής θητείας των πολιτικών προσώπων μπορεί η κοινοβουλευτική ομάδα, μετά από πρόταση έστω και ενός (1) μέλους της και με ψηφοφορία, να καθαιρέσει από την θέση που του έχει αναθέσει οποιονδήποτε ακόμα και τον Πρωθυπουργό.
9) Τα κόμματα μπορούν να επιλέξουν για οποιαδήποτε θέση, ακόμα και για την θέση του Πρωθυπουργού εξωκοινοβουλευτικό πρόσωπο, ευνόητο είναι ότι και αυτό το πρόσωπο εκλέγεται με ψηφοφορία και έχει ακριβώς τις ίδιες υποχρεώσεις.
10) Δημιουργούνται δύο νέα σώματα ελέγχου – εφαρμογής της Πολιτικής εξουσίας, η «Γερουσία» και οι «Σοφοί» (τα ονόματα είναι ενδεικτικά μπορείτε στην θέση του «Γερουσία» και του «Σοφοί» να βάλετε όποιο όνομα θέλετε)
11) Η «Γερουσία», το λέει και το όνομα της, αποτελείται από ηλικιωμένους καταξιωμένους πολιτικούς ή πολίτες, υπάρχουν όρια ηλικίας αρχής και τέλους συμμετοχής στο σώμα, οι οποίοι ψηφίζονται απ’ ευθείας από τους Πολίτες, με βάση το μέχρι σήμερα προσφερόμενο έργο τους, χωρίς κομματικές ή άλλες παρεμβάσεις.
Τα μέλη του «Γερουσίας» εκλέγονται κατά την διάρκεια των Βουλευτικών εκλογών με απλή αναλογική, όλοι οι ενδιαφερόμενοι σε ένα ψηφοδέλτιο με την μεθοδολογία του σταυρού προτίμησης.
Σκοπός της Γερουσίας είναι να ελέγχει και να αποδέχεται ή να απορρίπτει οποιασδήποτε μορφής νομοθετικό ή οικονομικό έργο προέρχεται από την Βουλή.
12) Οι «Σοφοί» είναι διαιτητικό σώμα αποτελείται από το σύνολο των υπέργηρων ή μη, δεν υπάρχουν όρια ηλικίας, εν ζωή Προέδρων της Ελληνικής Δημοκρατίας, Πρωθυπουργών, Προέδρων του Κοινοβουλίου, Γερουσιαστών ή Υπουργών που έχουν πάψει ή έχουν επιλέξει να μην συμμετέχουν σε άλλο Πολιτικό σώμα (Βουλή ή Γερουσία) και σκοπός του είναι να επιλύει τις όποιες διαφορές μεταξύ Κυβέρνησης και Γερουσίας φτάσουν σε αδιέξοδο, με τελικό κριτή μετά από απόλυτο αδιέξοδο τις Ελληνίδες και τους Έλληνες πολίτες, με Δημοψήφισμα.
Τα μέλη των «Σοφών» εκλέγονται και αυτά κατά την διάρκεια των Βουλευτικών εκλογών με απλή αναλογική, όλοι οι ενδιαφερόμενοι σε ένα ψηφοδέλτιο με την μεθοδολογία του σταυρού προτίμησης.
13) Ευνόητο είναι ότι το σύνολο των προαναφερθέντων σωμάτων είναι ολιγομελή, δεν χρειάζονται πάνω από 100-120 Βουλευτές, πάνω από 50-60 Γερουσιαστές και πάνω από 25-30 Σοφοί.
14) Η «Εκκλησία του Δήμου», όπως και η «Αρχαία Εκκλησία του Δήμου» έτσι και η Νέα «Εκκλησία του Δήμου» είναι η συμμετοχή την Πολιτών στα δρώμενα της Πολιτείας και στην εφαρμογή και ανάπτυξη της Δημοκρατίας δια μέσω προτάσεων και Δημοψηφισμάτων.
Η «Νέα Εκκλησία του Δήμου» έχει ηλεκτρονική μορφή, αν εφαρμοσθεί το Ο.Σ.Δ.Α.Τ., (http://grosn.blogspot.com/2010/01/blog-post_11.html) όλοι μας θα έχουμε το μέσον για κάθε μορφής προτάσεως, δημοψηφίσματος κλπ., με μία απλή μετατροπή των ήδη υπαρχόντων τηλεφώνων μας ή την χρήση του Ηλεκτρονικού Υπολογιστή μας και με την χρήση ορισμένων κατάλληλα τροποποιημένων προγραμμάτων του Ο.Σ.Δ.Α.Τ. μπορούμε σε ημερήσια βάση να κάνουμε προτάσεις ή να συμμετέχουμε ή να προκαλούμε Δημοψήφισμα.
15) Προτάσεις για την δημοκρατία στην «Νέα Εκκλησία του Δήμου» εννοείται ότι κάνουν όλοι οι Έλληνες Πολίτες είτε αυτοί είναι απλοί πολίτες είτε είναι Βουλευτές είτε Γερουσιαστές είτε Σοφοί.
16) Δημοψηφίσματα που δεν συγκεντρώνουν την συμμετοχή του 50% συν έναν των Ελλήνων πολιτών που έχουν δικαίωμα ψήφου δεν πρέπει να λαμβάνονται, για οποιανδήποτε λόγο ή με οποιαδήποτε δικαιολογία, υπ’ όψιν.
17) Ευνόητο είναι ότι περίεργες ως πονηρές αποφάσεις και Νόμοι, π.χ. ασυλία βουλευτών, ασυμβίβαστο βουλευτών, εθελούσιες έξοδοι κλπ. καταργούνται άμεσα. Στην Δημοκρατία είναι όλοι οι Πολίτες ΙΣΟΙ και διέπονται και δικάζονται και πολιτεύονται από τους ΙΔΙΟΥΣ νόμους.
Επίσης καταργούνται άμεσα όλοι οι νόμοι που κάνουν την οποιαδήποτε διάκριση μεταξύ των Ελλήνων Πολιτών, Δημοκρατία χωρίς Ισονομία δεν είναι Δημοκρατία.
18) Ο Θεσμός του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας παραμένει ως έχει, με τις υπάρχουσες αρμοδιότητες αλλά η θητεία του μειώνεται και γίνεται πλέον τετραετής.
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας εκλέγεται κατά την διάρκεια των Βουλευτικών εκλογών με απλή αναλογική, όλοι οι ενδιαφερόμενοι σε ένα ψηφοδέλτιο με την μεθοδολογία του σταυρού προτίμησης.
19) Συνοψίζοντας τα πιο πάνω, οποτεδήποτε γίνονται Βουλευτικές εκλογές για ανάδειξη νέας Ελληνικής Κυβέρνησης, γίνονται και εκλογές για την «Γερουσία» τους «Σοφούς» και τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Κατά την Διάρκεια της προεκλογικής περιόδου αναλαμβάνει ως υπηρεσιακός Πρωθυπουργός ο Υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος ακολουθεί δικές του διετείς περιόδους, άσχετους των Κυβερνήσεων. Οι υπηρεσιακοί Υπουργοί που θα διεξάγουν τις εκλογές προέρχονται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και αναδεικνύονται με δημοσιοποιήσιμη ψηφοφορία.
20) Φυσικά ο εκλογικός νόμος για την ανάδειξη των κυβερνήσεων είναι η απόλυτη απλή αναλογική, δηλαδή 50% συν ένας εκ των ψηφισάντων, αυτή είναι και η πρώτη και βασική πολιτική αρχή της Δημοκρατίας, με την μη εφαρμογή της αρχής αυτής, απλά δεν έχουμε Δημοκρατία.
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε, Ιστορικά έχει αποδειχθεί αυτό, ότι ο μεγαλύτερος εχθρός της Δημοκρατίας είναι οι σφετεριστές της Δημοκρατίας, δηλαδή αυτοί που στο όνομα της Δημοκρατίας και σταδιακά, βήμα – βήμα, καταλύουν την Δημοκρατία, κάτι που και σήμερα γίνεται με τις κυβερνήσεις του 42%.
Προδιαγραφές Υποψηφίων Βουλευτών.
Αυστηρές και αδιάβλητες προδιαγραφές για όλους, όσους θέλουν να συμμετέχουν για οποιαδήποτε θέση Βουλευτής, Γερουσιαστής, Σοφός, Δημόσιος λειτουργός κλπ,
Τα κριτήρια για την συμμέτοχη, για οποιαδήποτε θέση πρέπει να είναι κατά σειρά προτεραιότητας.
1) Το αποδεδειγμένο με ακλόνητα αποδεικτικά στοιχεία Ήθος του υποψηφίου.
2) Η Αριστεία του (η αφιλοκερδή προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο)
3) Η προσήλωση του στην Δημοκρατία και την παγκοσμιοποίηση της Κοινωνικής Προσφοράς.
4) Ο Δείκτης πνευματικής ευφυΐας του.
5) Ο Δείκτης διορατικότητας του.
Μόνο ένα Κράτος που θα στηρίζεται στα πιο πάνω γενικά πλαίσια μπορεί να χαρακτηριστεί Πραγματικά Δημοκρατικό Κράτος, οποιαδήποτε παρέκκλιση προσφέρει απλά κάποιο άλλο πολίτευμα που σίγουρα δεν είναι Δημοκρατία.
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ σε ορισμένες στατιστικές επισημάνσεις μου.
1) Η Ελλάδα έχει πολύ λίγο πληθυσμό και μεγάλη εδαφική έκταση σε σχέση με το πληθυσμό της.
2) Υπάρχουν πάρα πολλοί ομογενείς ή μη , πολλά εκατομμύρια, σε διάφορα κράτη που θα επιθυμούσαν να περάσουν την ζωή τους στην Ελλάδα αν είχε πραγματική Δημοκρατία, Δωρεάν Παιδεία, Δωρεάν Υγεία και πραγματική Δικαιοσύνη.
3) Δεν χρειάζεται κανένα Κράτος, τους κάθε μορφής απατεώνες, δεν προσφέρουν ΤΙΠΟΤΑ στην διαχρονική ανάπτυξη ενός Κράτους.
4) Δεν χρειάζεται κανένα Κράτος, επενδυτικά κεφάλαια που στοχεύουν αποκλειστικά στο ΚΕΡΔΟΣ, ότι εφήμερο προσφέρουν σήμερα, το παίρνουν πολλαπλάσια πίσω αύριο, γονατίζοντας οικονομικά το Κράτος και αυξάνοντας κατακόρυφα την ανεργία.
5) Η Πραγματική Δημοκρατία δεν προσφέρει μόνο τα αυτονόητα, προσφέρει και ηρεμία που χρειάζονται οι πολίτες ενός Κράτους για να Δημιουργήσουν.
Τα υψηλότατης πνευματικής ευφυΐας άτομα, οι πραγματικοί μηχανοδηγοί της ανάπτυξης ενός Κράτους, αρκούνται στα λίγα, Αποδεκτή ποιότητα διαβίωσης, Ελευθερία, Οικογενειακή Ασφάλεια, Δικαιοσύνη, Παιδεία και Υγεία, οι χρηματικές απολαβές είναι στις τελευταίες προτεραιότητες τους και ο πλουτισμός ανήκει στο αγνώστων λέξεων λεξιλόγιο τους.
Η Δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα απολύτως πλειοψηφικό, απολύτως ισονομικό, με διαρκή έλεγχο των πράξεων και των αποτελεσμάτων των πράξεων, σε οποιονδήποτε πολίτη συμμετέχει στην Δημοκρατία και με πλήρη και απόλυτη επιβράβευση η τιμωρία, αναλόγως των αποτελεσμάτων των πράξεων των συμμετεχόντων πολιτών στην Δημοκρατία.
Ένα Δημοκρατικό Κράτος είναι ένα Κράτος που στο ελάχιστο πρέπει να προσφέρει στους πολίτες του, απόλυτα δωρεάν Παιδεία, απόλυτα δωρεάν Υγεία, απόλυτα δωρεάν Δικαιοσύνη και Ισονομία, και απόλυτα δωρεάν Ασφάλεια, αν υπάρχουν οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες καταλύετε η έννοια του Κράτος και δεν υπάρχει νόημα υπάρξεως αυτού.
Μιχάλης Σολωμακάκης
RSS Feed
Twitter
Facebook
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου