Πέφτουν οι τόνοι στην ελληνογερμανική αντιπαράθεση.

Μιλώντας στο πρωϊνό μαγκαζίνο του δεύτερου προγράμματος της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ZDF ο Πρόεδρος της Βουλής, Φίλιππος Πετσάλνικος, υπογράμμισε την ευαισθησία των Ελλήνων για την ιστορία και τον πολιτισμό τους και το αίσθημα προσβολής που αισθάνονται με τα πρόσθετα δημοσιεύματα του Γερμανικού Τύπου. Στην εκπομπή μίλησαν επίσης ο διευθυντής της εφημερίδας «Καθημερινή», Αλέξης Παπαχελάς και ο ελληνικής καταγωγής Γερμανός Ευρωβουλευτής, Γιώργος Χατζημαρκάκης επεσήμανε ότι δεν είναι δυνατόν να καταγγέλλονται όλοι οι Έλληνες ως απατεώνες, δεδομένου ότι για την παραποίηση των στατιστικών στοιχείων δεν ευθύνεται ο Έλληνας πολίτης, αλλά συγκεκριμένοι πολιτικοί.

«Η ώρα των κουφιοκεφαλάκηδωv»
Μια ψύχραιμη αποκωδικοποίηση της εξέλιξης των γερμανοελληνικών σχέσεων μετά τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο επιχειρεί η Süddeutsche Zeitung σε ρεπορτάζ με τίτλο «Η ώρα των κουφιοκεφαλάκηδων».Το ρεπορτάζ του Κάι Στριτμάτερ ξεκινά με την περιγραφή μιας γελοιογραφίας από την «Καθημερινή», όπου απεικονίζεται ο υπουργός Οικονομικών να αυτομαστιγώνεται, ενώ δίπλα του στέκουν τρεις κύριοι με ρούχα που παραπέμπουν στην Γκεστάπο και τον επιβραβεύουν. Στο άρθρο υπογραμμίζεται ότι η εφημερίδα «Καθημερινή» συνιστά «φωνή σύνεσης τις ημέρες αυτές της αντιγερμανικής υστερίας στην Ελλάδα». Την ίδια φήμη είχε μέχρι τώρα και ο πρόεδρος της Βουλής Φίλιππος Πετσάλνικος, επισημαίνει η εφημερίδα, υπενθυμίζοντας τις πρόσφατες δηλώσεις του Έλληνα πολιτικού. Στο ρεπορτάζ μεταφέρονται δηλώσεις του Έλληνα δημοσιογράφου Κώστα Καλφόπουλου για το κλίμα των ημερών και με αφορμή το γεγονός ότι ο κ. Καλφόπουλος είναι γερμανομαθής, επισημαίνεται ότι η γερμανική γλώσσα συνιστά τη δεύτερη ξένη γλώσσα στην Ελλάδα, ενώ κατά τη δεκαετία του 70` σπούδασε στη Γερμανία μια ολόκληρη γενεά Ελλήνων. Μολονότι έχουν ακόμη διατηρηθεί στην συλλογική μνήμη από την εποχή του πολέμου λέξεις, όπως «raus» και «kaputt», αυτό δεν παραπέμπει σε κάποια κουλτούρα μνησικακίας, αναφέρει η εφημερίδα. «Οι Έλληνες συγχώρεσαν τους Γερμανούς απρόσμενα γρήγορα», αναφέρει ο συντάκτης επικαλούμενος τον Γερμανό ιστορικό Χάγκεν Φλάισερ, ο οποίος ζει και διδάσκει στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τον τελευταίο οι Έλληνες συγχώρεσαν τους Γερμανούς μολονότι κανένας άλλος μη σλαβικός λαός δεν υπέφερε τόσο πολύ από τους Γερμανούς, όσο αυτοί. Στη συνέχεια του ρεπορτάζ επισημαίνεται η σύσφιγξη των ελληνογερμανικών σχέσεων μετά τον πόλεμο και στο όνομα του αντικομμουνισμού. «Αλλά και στον χώρο της ελληνικής Αριστεράς ανέβηκαν οι μετοχές της Γερμανίας αργότερα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών, όταν η Deutsche Welle και το Ινστιτούτο Goethe αποτέλεσαν καταφύγιο για την αντιπολίτευση», υπενθυμίζει το δημοσίευμα και προσθέτει επικαλούμενο τον κ. Φλάισερ: Ένα πράγμα ήθελαν πάντα οι Έλληνες: να μην ξεχάσουν οι Γερμανοί.

Η αιώνια μνήμη των εγκλημάτων θα υποκαταστήσει την υλική επανόρθωση;
Σε άρθρο του Gustav Seibt στην ίδια εφημερίδα αναλύονται οι δυσκολίες επανόρθωσης και καταβολής πολεμικών αποζημιώσεων στην Ελλάδα. «Εάν σήμερα ένα γερμανικό περιοδικό αναφερόμενο στη σημερινή Ελλάδα κάνει λόγο για 2.000 χρόνια πτώσης, αυτό δεν συνιστά μόνο ιστορική βλακεία. (Οι Αρχαίοι Έλληνες έχουν ακόμη μικρότερη σχέση από ότι οι Γάλλοι με τον Αστερίξ και τον Οβελίξ, μολονότι οι Φιλέλληνες θέλουν να τους πείσουν για το αντίθετο). Το άρθρο του γερμανικού περιοδικού ανοίγει ένα κεφάλαιο, το οποίο κλείστηκε προς το γερμανικό συμφέρον με μεγάλη δυσκολία. Φυσικά και δεν μπορεί να ξεχάσει κανείς αυτά που συνέβησαν. Μπορεί κανείς να υποθέσει ότι η αιώνια μνήμη των ατιμώρητων εγκλημάτων θα μπορέσει να υποκαταστήσει την υλική επανόρθωση που συνηθιζόταν στο παρελθόν», επισημαίνει ο συντάκτης.

Σταμάτης Ασημένιος