Το κλάμα είναι ένας τρόπος καθαρισμού από εγκλωβισμένα συναισθήματα και από το στρες, την κόπωση, τον πόνο. Όπως η θάλασσα, έτσι και τα δάκρυα είναι αλμυρά. Λιπαίνουν τα μάτια σας, απομακρύνουν ερεθιστικές ουσίες, μειώνουν τις ορμόνες του στρες και περιέχουν αντισώματα που καταπολεμούν τα παθογόνα μικρόβια.
Ο οργανισμός μας παράγει τρία είδη δακρύων: τα αντανακλαστικά, τα συνεχόμενα και τα συναισθηματικά. Κάθε είδος έχει διαφορετικό ρόλο.
Για παράδειγμα, αντανακλαστικά δάκρυα είναι αυτά που παράγονται όταν ένα ξένο σώμα μπεί στο μάτι, ακόμη και αν αυτό είναι καπνός ή εξάτμιση.
Το δεύτερο είδος, τα συνεχή δάκρυα, παράγονται για να προστατεύουν τα μάτια μας και περιέχουν μια χημική ουσία που ονομάζεται "λυσοζύμη", η οποία λειτουργεί ως αντι-βακτηριακή και προστατεύει τα μάτια μας από τη μόλυνση. Επίσης αυτά τα δάκρυα κατεβαίνουν στη μύτη ώστε να διατηρείται η υγρασία της μύτης. Συνήθως, μετά από κλάμα, ο ρυθμός της καρδιάς και της αναπνοής μειώνονται και εισερχόμαστε σε μια πιο ήρεμη βιολογική και συναισθηματική κατάσταση.
Τα συναισθηματικά δάκρυα: Ο βιοχημικός Δρ William Frey και ειδικός στα
δάκρυα, στο Ιατρικό Κέντρο Ράμσεϊ στη Μινεάπολη ανακάλυψε ότι τα αντανακλαστικά
δάκρυα περιέχουν 98% νερό, ενώ τα συναισθηματικά δάκρυα περιέχουν επίσης
ορμόνες του στρες, οι οποίες αποβάλλονται από τον οργανισμό μέσω του κλάματος. Μετά τις σπουδές του στη σύνθεση των
δακρύων, ο Δρ Frey διαπίστωσε ότι μετά από συναισθηματικά δάκρυα μειώνονται τα
επίπεδα στον οργανισμό αυτών των ορμονών και άλλων τοξινών που συσσωρεύονται
κατά τη διάρκεια του στρες. Διάφορες μελέτες δείχνουν επίσης ότι το κλάμα
διεγείρει την παραγωγή των ενδορφινών, που είναι φυσικά παυσίπονα του σώματός
μας και οι λεγόμενες ορμόνες της ευτυχίας.
Σημειώνει δε ότι, οι άνθρωποι είναι τα μόνα πλάσματα που είναι γνωστό ότι παράγουν συναισθηματικά δάκρυα, αν και είναι πιθανό ότι οι ελέφαντες και οι γορίλες έχουν επίσης είναι ικανοί να παράγουν. Άλλα θηλαστικά καθώς επίσης και οι κροκόδειλοι παράγουν αντανακλαστικά δάκρυα, τα οποία είναι προστατευτικά και λιπαντικά. Το κλάμα μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτερα, ακόμη και όταν ένα πρόβλημα παραμένει. Εκτός από την υλική αποτοξίνωση, τα συναισθηματικά δάκρυα θεραπεύουν την καρδιά. Οι ασθενείς μερικές φορές λένε, «Ζητώ συγνώμη για το κλάμα». Γιατί έχουν μάθει ότι το κλάμα τους δείχνει ή τους κάνει αδύναμους. Αυτό προέρχεται από τους γονείς και από μια κοινωνία η οποία μας λέει ότι είμαστε αδύνατοι όταν κλαίμε και ότι «οι άνδρες δεν κλαίνε».
Οι νεώτερες απόψεις σχετικά με το τί συνιστά ένα άνδρα ισχυρό, αλλά και μία γυναίκα λένε ότι ισχυρός είναι κάποιος που μπορεί και να κλαίει.
Το κλάμα είναι απαραίτητο για να ξεπεραστεί η θλίψη ή μια απώλεια. Διαφορετικά, ρυθμιζόμαστε για να πάθουμε κατάθλιψη, αν καταστέλλουμε συνεχώς αυτά τα έντονα συναισθήματα.