Απαισιοδοξία του υφ. Εξωτερικών Σπύρου Κουβέλη για την Κοπεγχάγη

Απαισιόξo μήνυμα δίνει από τη Διάσκεψη για το κλίμα της Κοπεγχάγης ο Έλληνας υφυπουργός Eξωτερικών. Ο κ. Κουβέλης κάνει λόγο για μια συμφωνία last minute, όχι όμως νομικά δεσμευτική. Διαβάστε εδώ ολόκληρη τη συνέντευξη.

Ερώτηση:
Είχατε πει ότι η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης μοιάζει σαν ένα αεροπλάνο που πρέπει να το προσγειώσει κανείς σε ένα λιλιπούτειο διάδρομο. Πού βρισκόμαστε τώρα,κύριε Κουβέλη;
Απάντηση:
Δυστυχώς ο διάδρομος είναι πιο μικρός από αυτόν που μπορούμε να προσγειώσουμε το αεροπλάνο, από όσο φαίνεται τουλάχιστον, παρόλο που έχουν μαζευτεί εδώ όλοι οι ηγέτες του κόσμου. Και μιλώ πραγματικά για μια μοναδική περίπτωση που έχουμε όλους τους ηγέτες μαζεμένους. Η πιθανότητα να φτάσουμε σε μια ουσιαστική συμφωνία, μια νομικά δεσμευτική συμφωνία με συγκεκριμένους στόχους, με συγκεκριμένες δεσμεύσεις για περιορισμό των εκπομπών κλπ. φαίνεται να μη γίνεται εφικτή. Μέχρι στιγμής έχουμε μια εικόνα που δείχνει ότι υπάρχει μεγάλο χάσμα και ανάμεσα σε ανεπτυγμένες χώρες, για παράδειγμα την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ, αλλά και ανάμεσα στις αναπτυσσόμενες και ανεπτυγμένες χώρες. Φαίνεται ότι πηγαίνουμε απλώς σε μια συμφωνία πολιτική που θα βάζει γενικούς στόχους, αλλά επί της ουσίας λίγα πράγματα.
Ερώτηση:
Νομίζετε ότι η παρουσία του Αμερικανού προέδρου θα δώσει έστω και κάποια ώθηση με αυτό το γνωστό σύνθημα yes we can;
Απάντηση:
Αυτή είναι και η ελπίδα όλων, γιατί με δεδομένο ότι μέχρι χθες το βράδυ οι διαπραγματεύσεις σταμάτησαν, επειδή και οι αναπτυσσόμενες χώρες και ιδιαίτερα η ομάδα των 77 είπαν ότι θέλουν μεταξύ τους να συντονιστούν, να συζητήσουν κάποια θέματα, δεν υπήρξε κάποια πρόοδος. Εδώ τώρα είμαστε στην τελική ευθεία και ελπίζουμε ότι πιθανώς να υπάρξει ένα ντιλ της τελευταίας στιγμής ανάμεσα στις ΗΠΑ, την Κίνα, την Ε.Ε. ώστε να βγεί κάποιο αποτέλεσμα. Αλλά θα είναι πράγματι μια συμφωνία της τελευταίας στιγμής.
Ερώτηση:
Θα ήταν κάποια λύση η επικαιροποίηση και παράταση ισχύος του Πρωτοκόλλου του Κιότο και μετά το 2012:
Απάντηση:
Όχι, αυτό είναι απλώς λύση ανάγκης, γιατί το Πρωτόκολλο του Κιότο θέτει στόχους τέτοιους που είναι βέβαιο ότι δεν θα μας βοηθήσουν να πιάσουμε το όριο των δύο βαθμών αύξησης της θερμοκρασίας.
Ερώτηση:
Για αυτό και λέω επικαιροποίηση…
Απάντηση:
Επικαιροποίηση θα σήμαινε ότι θα θέτουμε νέους στόχους, τώρα μιλάμε για νέα συνθήκη, γιατί το να δεχθούμε ότι θα συνεχίσουμε το Πρωτόκολλο του Κιότο και τις δεσμεύσεις που προβλέπει μέχρι το 2012  είναι σημαντικό. Το να κρεμάσουμε όμως και τις επόμενες κινήσεις πάνω σε αυτό νομίζω ότι δεν είναι λύση.
Ερώτηση:
Δώστε μας ένα στίγμα της ελληνικής παρουσίας στην Κοπεγχάγη.
Απάντηση:
Σε τεχνικό επίπεδο, καταρχήν, ήταν η πρώτη φορά που η Ελλάδα είχε τη δυνατότητα να συμμετέχει σε όλες τις παράλληλες ειδικές συζητήσεις που έγιναν ανά θέμα, για τον περιορισμό των εκπομπών, για την αποδάσωση, τη ναυτιλία που έχει μεγάλη σημασία για τη χώρα μας, Και επίσης είναι πρώτη φορά που η ελληνική παρουσία έγινε σε τόσο υψηλό επίπεδο. Χθες μίλησε ο πρωθυπουργός στην Ολομέλεια, και μίλησε και για τις δεσμεύσεις της Ελλάδας για μια νομικά δεσμευτική συμφωνία, για τη στήριξη της Ευρώπης να αυξήσει τον περιορισμό των εκπομπών στο 30% αν συμφωνήσουν και οι άλλες χώρες, αλλά και για τις πρωτοβουλίες που προτίθεται να πάρει η Ελλάδα αμέσως μετά την Κοπεγχάγη σε περιφερειακό επίπεδο, δηλαδή στα Βαλκάνια, την ανατολική Μεσόγειο και στη Μαύρη Θάλασσα. Συνολικά η εικόνα από την ελληνική αντιπροσωπεία είναι πολύ θετική κι αυτό το έχουμε δει και στις συζητήσεις που κάνουμε με άλλες χώρες, αλλά το ζήτημα είναι ότι έχουμε μια πολύ καλή Ελλάδα σε μια πολύ δύσκολη περίπτωση για τη συνολική συμφωνία.
Ερώτηση:
Άρα για να συνοψίσω πάμε για μια πολιτική διακήρυξη, μια πολιτική συμφωνία, η οποία θα κλείσει κατά πάσα πιθανότητα το πρώτο εξάμηνο το 2010.
Απάντηση:
Ναι και υπάρχει η ελπίδα ότι μέσα σε αυτό το πρώτο εξάμηνο θα εξειδικευθούν και κάποιοι στόχοι, ώστε να μπορέσουμε στην επόμενη διάσκεψη που θα γίνει στη πόλη του Μεξικού να έχουμε μια πραγματικά νομική συμφωνία, αλλά το πρόβλημα είναι ότι αρχίζει να λιγοστεύει ο χρόνος για να κάνουμε κάτι.

Ειρήνη Αναστασοπούλου