Πολιτικό πρόγραμμα κινήματος Πραγματικής Δημοκρατίας.

Το πιθανό πολιτικό πρόγραμμα ενός νέου κινήματος Πραγματικής Δημοκρατίας που περιγράφω είναι εξόχως περιληπτικό, ο λόγος είναι ότι ένα κανονικό πολιτικό πρόγραμμα χρειάζεται πολύ χρόνο για να συνταχθεί και όλο αυτόν τον χρόνο τα παιδιά μου δεν μπορούν να χορταίνουν με πολιτικό πρόγραμμα.

Σε ένα κίνημα Πραγματικής Δημοκρατίας δεν έχει καμιά θέση το εγώ αλλά οποιεσδήποτε αποφάσεις του, πρέπει να λαμβάνονται με αποκλειστικό γνώμονα το εμείς. Επίσης ένα κίνημα Πραγματικής Δημοκρατίας υποχρεούται να υλοποιήσει τουλάχιστον την απόλυτη Δωρεάν Παιδεία και την απόλυτη δωρεάν Υγεία στο σύνολο των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών, διαφορετικά πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε το τι ακριβώς νομίζουμε ότι σημάνει Κράτος. Το πρόγραμμα διαχωρίζεται ανά τομέα εργασίας, αναφέρω και βάζω ως επικεφαλίδα κάθε τομέα εργασίας και το πιθανό αντίστοιχο όνομα σαν να ήταν Υπουργείο για γίνει ευκολότερα κατανοητό.

1) Κοινωνία (Υπουργείο Εσωτερικών): Άμεσος προσδιορισμός των ορίων φτώχιας, αξιοπρεπούς διαβιώσεως, πλουτισμού και άκρατου πλουτισμού.

Προσδιορισμός και κάλυψη του ορίου φτώχιας (Κρατική χρηματική κάλυψη)
Μηδενική φορολόγηση μέχρι του ορίου αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Χαμηλή φορολόγηση μέχρι του ορίου πλουτισμού (πχ. 10-15%)
Υψηλή φορολόγηση άνω του ορίου πλουτισμού (π.χ. 45-50%)
Πολύ υψηλή φορολόγηση του άκρατου πλουτισμού (π.χ. 70-80%) εκτός και αν ο φορολογούμενος επανεπενδύσει το γενικό σύνολο των κερδών του, σε διαφορετικό είδος και μορφή επενδύσεως από αυτήν που τα απέκτησε.

Δημόσια Διοίκηση: Άμεση και πλήρη μηχανοργάνωση όλων των υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης, ο Έλληνας Πολίτης δεν πρέπει να έρχεται σε κανενός είδους επαφή με τον δημόσιο υπάλληλο, ο δημόσιος υπάλληλος μετατρέπεται σε εντολοδόχο του Έλληνα Πολίτη, ο Έλληνας Πολίτης είτε μέσω των Δήμων είτε μέσω των Κ.Ε.Π. είτε μέσω των Δημοσίων φορέων είτε από το σπίτι του μεταβιβάζει με ηλεκτρονικό τρόπο το αίτημα του, ο δημόσιος υπάλληλος δεν γνωρίζει τα στοιχεία του πολίτη, γνωρίζει μόνο τον αριθμό του αιτήματος, ο δημόσιος υπάλληλος αναλαμβάνει να υλοποίηση το αίτημα τρέχοντας αυτός από υπηρεσία σε υπηρεσία. Το ίδιο ισχύει και για τον Έλληνα ή αλλοδαπό επιχειρηματία που δραστηριοποιείτε στην Ελλάδα. Φυσικά όλα αυτά γίνονται μέσα σε εύλογα και μικρά χρονικά περιθώρια, δημόσιος υπάλληλος που δήθεν δεν προλαβαίνει να τελειώσει την εργασία, που αναλαμβάνει για την εξυπηρέτηση του Έλληνα Πολίτη, μέσα σ’ αυτά τα χρονικά περιθώρια απολύεται για άρνηση εργασίας. Επίσης πολίτης που ψευδός στέλνει αιτήματα για να μπλοκάρει το σύστημα υποχρεούται να πληρώσει από την τσέπη του τους μισθούς των Δημοσίων υπαλλήλων που άδικα απασχόλησε ( http://www.arpisoft.gr/dd.pdf ).

Στήριξη και υποστήριξη νέων οικογενειών: Το κράτος αναλαμβάνει την στήριξη και τα έξοδα λειτουργίας, τουλάχιστον για δύο έτη, οικογενειακής επιχείρησης για κάθε νέο ζευγάρι που κανένα από τα δύο μέλη του δεν ανήκει στους έχοντες και κατέχοντες, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση, με πρόσθετα μέτρα και παροχές, στα νέα ζευγάρια που αποφασίζουν να δραστηριοποιηθούν επαγγελματικά στην επαρχία. Επίσης το κράτος αναλαμβάνει την στήριξή και τα έξοδα κάθε παιδιού που γεννιέται για τουλάχιστον τέσσερα έτη.

2) Οικονομία (Υπουργείο Οικονομικών): κάθε επιχειρηματίας και κάθε επιχείρηση πρέπει να θεωρείται εκ προοιμίου ειλικρινής, και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Αν όμως συλληφθεί ανειλικρινής, δηλαδή φοροφυγάς κλπ. τότε η τιμωρία πρέπει να είναι παραδειγματική, άκρως εξοντωτικά πρόστιμα, πρόστιμα που να τον υποχρεώνουν να πουλήσει όχι μόνο την επιχείρηση του αλλά και την προσωπική του περιουσία για να τα πληρώσει και ταυτόχρονο κλείσιμο της επιχείρησης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Με φόρους 10-15% όποιος φοροδιαφύγει, δεν το κάνει από ανάγκη αλλά από πεποίθηση και δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει να φοροδιαφεύγει.

Ακρίβεια: Άμεση αντιμετώπιση της ακρίβειας, είτε καταργώντας τελείως την ελεύθερη αγορά από την Ελλάδα, αν γίνουμε στην Ελλάδα πάνω από 50.000.000 κάτοικοι περίπου, πληθυσμιακό όριο πιθανής εγγύησης επιτυχίας της ελεύθερης αγοράς, τότε την εφαρμόσουμε, είτε εφαρμόζοντας ανώτατο όριο πωλήσεως κάθε προϊόντος, μία λύση για να πετύχουμε αυτό είναι να μην δεχόμαστε ως Κράτος εισαγωγές αγαθών που οι τιμές πωλήσεως τους θα είναι μεγαλύτερες από την κατώτερη τιμή που πωλούνται σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3) Υγεία (σημερινά υπουργεία Υγείας και Κοινωνικών Ασφαλίσεως): άμεση συνένωση των Ασφαλιστικών Ταμείων σε δύο (σε πρώτη φάση μπορούν να είναι και τέσσερα και αυτά για συγκεκριμένο μικρό χρονικό διάστημα μέχρι να γίνουν δύο) άμεση συνένωση των επικουρικών Ταμείων σε ένα, και αυτό να γίνει ταυτόχρονα είτε αυτόνομη Τράπεζα, είτε να συνεταιριστεί με υπάρχοντα Δημόσιο Τραπεζικό οργανισμό (π.χ. Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Αγροτική Τράπεζα κλπ) άμεση μηχανοργάνωση των δύο ασφαλιστικών ταμείων και εφαρμογή σε αυτά και στον κλάδο υγείας τους, του Ο.Σ.Δ.Α.Τ. ( http://www.arpisoft.gr/osdat.pdf ). Η εφαρμογή του Ο.Σ.Δ.Α.Τ. στα ασφαλιστικά ταμεία επαναφέρει σ’ αυτά περίπου 10 δισεκατομμύρια Ευρώ το έτος, το ποσόν έχει υπολογιστεί με τις τιμές και τις προβλέψεις του κοινωνικού προϋπολογισμού του 2008. Άμεση μηχανοργάνωση των Κρατικών Νοσοκομείων, των κέντρων Υγείας και γενικά κάθε τομέα της Δημόσιας Υγείας. Επειδή σίγουρα θα βρεθούν κάποιοι που θα αντιδράσουν στις αλλαγές του τομέα της Υγείας, να είστε σίγουροι ότι όλοι αυτοί που θα αντιδράσουν είναι τα σημερινά τρωκτικά του Δημοσίου συστήματος Υγείας, δεν υπάρχει τίμιος Έλληνας πολίτης που να μην βλέπει θετικά την εφαρμογή του Ο.Σ.Δ.Α.Τ. Φυσικά και η συμπεριφορά του κινήματος απέναντι στα τρωκτικά της Υγείας πρέπει να είναι στην ίδια και μοναδική γλώσσα που καταλαβαίνουν, δηλαδή απλά το κίνημα πρέπει να τους εξαφανίσει από το Ελληνικό Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Με τον πιο πάνω τρόπο θα πετύχουμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα την εφαρμογή πλήρους και απολύτως δωρεάν Δημόσια Υγεία, ο ασφαλισμένος δεν πρέπει να πληρώνει ούτε ένα Ευρώ για οτιδήποτε και σε οποιονδήποτε.

4) Παιδεία (Υπουργείο Παιδείας): Άμεσο Ηλεκτρονικό σχολείο, κατάργηση του μαυροπίνακα, των βιβλίων και των τσαντών των μαθητών και άμεση εφαρμογή του Ο.Σ.Ο.Δ. στην Παιδεία ( http://www.arpisoft.gr/osod.pdf ). Ήδη διαθέτουμε υπέρ αρκετές σχολικές αίθουσες, όχι γιατί οι Πολιτεία έκανε κάτι για αυτό, αλλά λόγω της υπογεννητικότητας, τι νόημα έχει να περιμένουμε άλλα 5 ή 10 χρόνια, που τότε θα διαθέτουμε και άδειες αίθουσες στα Πανεπιστήμια, για να καταργήσουμε τις Πανελλαδικές εισαγωγικές στα Πανεπιστήμια εξετάσεις. Άμεση και ελεύθερη είσοδο στα Δημόσια Πανεπιστήμια όλων των Ελληνίδων και Ελλήνων Πολιτών. Επειδή σίγουρα θα βρεθούν κάποιοι που θα αντιδράσουν στις αλλαγές του τομέα της Παιδείας, να είστε σίγουρος ότι όλοι αυτοί που θα αντιδράσουν είναι τα σημερινά τρωκτικά και οι κηφήνες της Δημοσίας Παιδείας. Και εδώ φυσικά η συμπεριφορά του κινήματος πρέπει να είναι στην ίδια και μοναδική γλώσσα που καταλαβαίνουν, δηλαδή απλά το κόμμα πρέπει να τους εξαφανίσει από την Ελληνική Δημόσια Παιδεία. Με τον τρόπο αυτό, δηλαδή την ανατρεπτική αναβάθμιση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας Δημόσιας Παιδείας και από το σταμάτημα της οικογενειακής φροντιστηριακής οικονομικής αφαίμαξης, λόγω της κατάργησης των εισαγωγικών Πανεπιστημιακών εξετάσεων θα φτάσουμε στην δωρεάν Δημόσια Παιδεία. Στόχος είναι ο Έλληνας Πολίτης να μην πληρώνει ούτε ένα Ευρώ για την Παιδεία των παιδιών του για οτιδήποτε και σε οποιονδήποτε.

5) Ανάπτυξη (σημερινά υπουργεία Ανάπτυξης, Ναυτιλίας και Εργασίας): Η Ελλάδα είναι επιτακτική ανάγκη, να στρέψει το σύνολο σχεδόν των πόρων που διαθέτει, για την ανάπτυξη αποκλειστικά και μόνο στις νέες τεχνολογίες και στην καινοτομία, αξιοποιώντας είτε το υπάρχον ανθρώπινο δυναμικό της, είτε φέρνοντας ιδιαίτερα ευφυείς νέους και νέες από την ευρύτερη γεωγραφική περιοχή μας, είτε προσκαλώντας τους ομογενείς μας ( http://www.arpisoft.gr/greekdream.pdf ). Υπάρχει σύντομος, δοκιμασμένος και επιτυχημένος τρόπος γρήγορης ανάπτυξης, δείτε τον τρόπο λειτουργίας της General Electric.

6) Δικαιοσύνη (Υπουργείο Δικαιοσύνης): Πλήρη κωδικοποίηση και κατάργηση της σημερινής πολυνομίας. Οι νόμοι πρέπει να είναι λίγοι και απολύτως σαφείς για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες Πολίτες χωρίς παραθυράκια και εξαιρέσεις μικρές ή μεγάλες και να αντιμετωπίζουν όλους τους Έλληνες Πολίτες με ισονομία, χωρίς ισονομία δεν υπάρχει Δημοκρατία. Επίσης πρέπει να είναι και επιστρεπτέοι, δηλαδή να μην υπάρχει δίκη όπου να μην τιμωρείται κανένας, σε κάθε δίκη πρέπει κάποιος εκ των αντιδίκων να τιμωρείται. Στον χώρο της δικαιοσύνης ακολουθείτε ο βασικός κανόνας της Πραγματικής Δημοκρατίας δηλαδή ανά περιφέρεια ψηφίζετε από τις Ελληνίδες και τους Έλληνες πολίτες και οι Πρόεδροι των δικαστηρίων και ο Εισαγγελέας για διετή θητεία με πρόγραμμα και χρονοδιάγραμμα. Τα δικαστήρια είναι αποκλειστικά και μόνο δικαστήρια ενόρκων πολιτών.

7) Περιβάλλον (σημερινά υπουργεία Περιβάλλοντος, Αγροτικής Ανάπτυξης, Δημοσίων έργων και μεταφορών): Άμεση δημιουργία συγκεντρωτικού Υπουργείου Περιβάλλοντος με συνένωση των υπουργείων που έχουν άμεση σχέση με το περιβάλλον, το θέμα πλέον με το περιβάλλον δεν αντέχει κανενός είδους ή μορφής αναβολή. Όλοι αυτοί που καταστρέφουν το περιβάλλον, αυτοί που μολύνουν το περιβάλλον, αυτοί που αυξάνουν το μεθάνιο στην ατμόσφαιρα, αυτοί που καίνε τα δάση και μειώνουν το παραγόμενο οξυγόνο, πρέπει πλέον να θεωρούνται από την Δικαιοσύνη και το Κράτος, ως εκ προμελέτης και κατά συρροή δολοφόνοι Ελλήνων Πολιτών, και έτσι να αντιμετωπίζονται από την Δικαιοσύνη και το Ελληνικό Κράτος.

8) Ασφάλεια (Υπουργείο προστασίας του πολίτη): και στην Ελληνική αστυνομία ακολουθείται ο βασικός κανόνας της Πραγματικής Δημοκρατίας, μετά από μια μαζική αναδιοργάνωση των αστυνομικών τμημάτων, ο διοικητής κάθε αστυνομικού τμήματος ψηφίζεται από τους πολίτες, όπως και στην δικαιοσύνη, αφού τους έχει εκθέσει το πρόγραμμα και τα χρονοδιαγράμματα του.

9) Εξωτερική πολιτική (Υπουργείο Εξωτερικών): Την δημιουργία διακομματικής επιτροπής εξωτερικής πολιτικής, του συνόλου των κομμάτων της εκάστοτε Βουλής, που θα χαράσσει και θα παρακολουθεί την απόλυτα ορθή εφαρμογή του συνόλου της μακροπρόθεσμης εξωτερικής πολιτικής.

10) Εθνική Άμυνα (Υπουργείο εθνικής άμυνας): Το ίδιο με το υπουργείο Εξωτερικής πολιτικής, δηλαδή διακομματικό Υπουργείο με διακομματική επιτροπή που θα παρακολουθεί και θα δίνει τις λύσεις στα προβλήματα και στις ανάγκες της Εθνικής Άμυνας.

11) Πολιτισμός (σημερινά υπουργεία Πολιτισμού, Τουρισμού και Αθλητισμού): Το υπουργείο αυτό θα μπορούσε να υπαχθεί στο μέλλον στο Υπουργείο Ανάπτυξης. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για προώθηση και των τριών αυτών δράσεων και προσφέρουν τα μέγιστα στην Ελληνική Οικονομία μαζί με το σύνολο των δράσεων του Υπουργείου Ανάπτυξης.

12) Προστασίας της Δημοκρατίας (Νέο Υπουργείο): Βασικός σκοπός του υπουργείου αυτού είναι η προστασία της Πραγματικής Δημοκρατίας από τους σφετεριστές της ( για κανένα λόγο και με κανέναν τρόπο δεν πρέπει να γίνει ανεκτός κανένας σφετεριστής της Πραγματικής Δημοκρατίας ) για κανένα λόγο και με κανένα τρόπο δεν πρέπει να ξανακάνουμε το ίδιο λάθος, πρέπει κάθε σφετεριστής της Πραγματικής Δημοκρατίας να ξεμπροστιάζεται αμέσως και να παραδίδετε ξεγυμνωμένος στην κρίση των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών.

Σε κάθε Δημόσιο τομέα είναι υποχρεωτική και δημοσιοποιήσιμη η τήρησης λογιστικών βιβλίων τρίτης κατηγορίας Σε κάθε μορφής και είδους δημόσιου φορέα, Υπουργείων, Νοσοκομείων, Οργανισμών, Πανεπιστημίων κλπ (λογιστική παρακολούθηση σαν να ήταν εισηγμένες εταιρείες σε χρηματιστήριο).

Υστερόγραφο: Σας έδωσα πολύ υλικό χθες και σήμερα για να κάνετε την μόνη δουλεία που γνωρίζετε, δηλαδή να κλέψετε, πολιτικά ανεπάγγελτα κομματόσκυλα των σημερινών πολιτικών κόμματων Εεε;

Από το 2004 που προσπαθώ να βοηθήσω με δημοσιεύσεις μου και άλλους τρόπους, το μόνο που είδα ήταν να κλέβετε τις ιδέες μου, δημαγωγικά να τις προτείνετε, μέχρι και αυτούσια κομμάτια από τις μελέτες μου, σε πρωθυπουργικούς λόγους άκουσα και τελικά να μην τις εφαρμόζετε ή να προσπαθείτε να τις εφαρμόζετε μερικώς, παραποιώντας αυτές προς το συμφέρον της παρέας σας, τώρα τελευταία βάλατε και κάποιους στο ΚΑΠΕ να παραποιήσουν και να προσπαθήσουν να κλέψουν μια από τις ευρεσιτεχνίες μου, αλλά πίσω έχει η αχλάδα την ουρά, οι αγωγές δεν θα γίνουν στα Ελληνικά δικαστήρια θα γίνουν εκεί που δεν έχετε βουλευτική ασυλία και δικαστική προστασία, αλλά τι περιμένεις από άτομα που ο δείκτης πνευματικής ευφυΐας τους είναι μικρότερος από την θερμοκρασία βρασμού ενός αυγού και ο δείκτης διορατικότητας τους αντιστοιχεί σε θερμοκρασία χειμωνιάτικης νύχτας στο Νευροκόπι.

Μιχάλης Σολωμακάκης

One Stop News

Ανοιχτή Πολιτική πρόταση εξόδου από την κρίση

Το σημερινό πρόβλημα της Ελλάδας είναι η δομή και η λειτουργία των υπαρχόντων πολιτικών κομμάτων. Μία δομή και ένας τρόπος λειτουργίας που προώθησαν στις ηγετικές θέσεις των πολιτικών κομμάτων άχρηστα και ανεπάγγελτα άτομα.

Είναι αδύνατον να δοθεί οποιαδήποτε λύση από τα κόμματα αυτά, για να έχουν την δυνατότητα προσφοράς λύσης, πρέπει πρώτα να διαλυθούν και μετά να ξαναφτιαχτούν, και δεν φαίνετε να υπάρχει κάποιο σημερινό πολιτικό κόμμα ικανό να κάνει κάτι τέτοιο.

Σήμερα το μόνο που έχει σημασία είναι η δημιουργία ενός κινήματος, με τελείως διαφορετικό τρόπο λειτουργίας από τα σημερινά πολιτικά κόμματα, δεν έχει σημασία ποίοι θα αποτελούν το κίνημα αυτό, οι αγανακτισμένοι στις πλατείες, οι αγανακτισμένοι και παραγκωνισμένοι πολιτικοί, οι αγανακτισμένοι βουλευτές, όποιοι και αν είναι πρέπει να ξεκινήσουν και αν είναι δυνατόν πρέπει να ξεκινήσουν σήμερα.

Πολιτική πρόταση, δομή και λειτουργία, ενός κινήματος Πραγματικής Δημοκρατίας.

1) Βασική και απόλυτη αρχή της Δημοκρατίας είναι η αποδοχή της οποιασδήποτε απόφασης της πλειοψηφίας από όλους, δηλαδή για να γίνει οτιδήποτε δεκτό σε μία Πραγματική Δημοκρατία πρέπει πρώτα να έχει γίνει δημοψήφισμα και αυτό ( ο νόμος, ο κανόνας κλπ. ) να έχει συγκεντρώσει τις ψήφους του 50% συν μία από αυτούς που ψήφισαν στο δημοψήφισμα. Εφ’ όσον η πρώτη αυτή βασική αρχή της Πραγματικής Δημοκρατίας γίνει αποδεκτή, μπορεί ένα νέο κίνημα Πραγματικής Δημοκρατίας να προχωρήσει στην σύνταξη του καταστατικού του με βάση αυτή την αρχή.

2) Ως μέλη ενός κινήματος Πραγματικής Δημοκρατίας πρέπει να θεωρούνται ότι είναι το σύνολο των πολιτών που συμμετέχουν σε αυτή, δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση ως μέλη του κινήματος της Πραγματικής Δημοκρατίας στην Ελλάδα είναι κάθε Ελληνίδα και Έλληνας πολίτης.

3) Η επιλογή την ατόμων που θα αναλάβουν συντονιστικές θέσεις στο κίνημα αλλά και των μελλοντικών υποψηφίων βουλευτών του κινήματος πρέπει να γίνεται με κριτήρια, ήθους, εργατικότητας, αφιλοκερδούς κοινωνικής προσφοράς, υψηλής πνευματικής ευφυΐας και υψηλής διορατικότητας ( τα αποτελέσματα των μετρήσεων και των αποδείξεων, των υποψηφίων για οποιαδήποτε θέση, πρέπει να δημοσιοποιούνται στο διαδύκτιο). Η υπάρχουσα σημερινή έννοια του κομματάρχη ( καπάτσος, αφισοκολλητής, οσφυοκάμπτης, χειροκροτητής, λαμόγιο ) δεν έχει καμία θέση μέσα σε ένα κίνημα Πραγματικής Δημοκρατία.

4) Ο Δημοκρατικά εκλεγμένος Πρόεδρος του κινήματος δεν πρέπει να είναι και ο εν δυνάμει μελλοντικός Πρωθυπουργός. Ο Εκάστοτε Πρωθυπουργός πρέπει να ψηφίζεται από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος την επομένη των Εκλογών, με απλή αναλογική και αφού προηγουμένως έχει αποδεχτεί και υπογράψει, για να συμμετέχει στην ψηφοφορία για την θέση του Πρωθυπουργού, το αυστηρό χρονοδιάγραμμα εφαρμογής του προγράμματος του κινήματος.

5) Η θητεία κάθε Πρωθυπουργού πρέπει να είναι το μέγιστο διετής και να κρίνεται από τριμηνιαία αποτελέσματα απόδοσης έργου, δηλαδή το πρόγραμμα του κινήματος χωρίζεται σε τριμηνιαίους στόχους, και ο Πρωθυπουργός αναλαμβάνει την υλοποίηση των στόχων αυτών, αν κατά το πρώτο τρίμηνο δεν έχει υλοποιήσει τουλάχιστον το 50% των στόχων τότε αντικαθίσταται, το ίδιο συμβαίνει για κάθε επόμενο τρίμηνο, τα τρίμηνα και οι στόχοι πρέπει να τρέχουν αθροιστικά. Μετά την πάροδο των δύο ετών η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος ξανά εκλέγει νέο Πρωθυπουργό ή τον ίδιο αν είναι επιτυχημένος ή οποιονδήποτε άλλον ενδιαφέρεται για την θέση αυτή.

6) Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τους Υπουργούς, Υφυπουργούς, Γενικούς Γραμματείς και γενικά με οποιοδήποτε πρόσωπο αναλαμβάνει Δημόσια πολιτική θέση, οι πάντες εκλέγονται με διαφανείς και δημοσιοποιημένες Δημοκρατικές διαδικασίες από την κοινοβουλευτική ομάδα του κινήματος, για αρκετές από τις θέσεις αυτές ίσως θα ήταν καλό να συμμετέχουν στις ψηφοφορίες το σύνολο των μελών του κινήματος και κρίνονται και αυτοί ανά τρίμηνο για την απόδοση τους,

7) Σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο της διετής θητείας των πολιτικών προσώπων μπορεί η κοινοβουλευτική ομάδα, ή οποιοδήποτε μέλος του κινήματος της Πραγματικής Δημοκρατίας, μετά από πρόταση έστω και ενός (1, 5, 10) μελών ( δεν ξέρω τον αριθμό, μένει να προσδιορισθεί ) και με ψηφοφορία, να καθαιρέσει από την θέση που του έχει αναθέσει οποιονδήποτε ακόμα και τον Πρωθυπουργό.

8) Το κίνημα μπορεί να επιλέξει για οποιαδήποτε θέση, ακόμα και για την θέση του Πρωθυπουργού εξωκοινοβουλευτικό, δυνητικό μέλος του κινήματος πρόσωπο, ευνόητο είναι ότι και αυτό το πρόσωπο εκλέγεται με ψηφοφορία, είναι Ελληνίδα ή Έλληνας πολίτης και έχει ακριβώς τις ίδιες υποχρεώσεις.

9) Δημιουργούνται δύο νέα σώματα ελέγχου της Πολιτικής εξουσίας, η «Γερουσία» και ο «Άρειος Πάγος» ( τα ονόματα είναι ενδεικτικά μπορείτε στην θέση του «Γερουσία» και του «Άρειος Πάγος» να βάλετε όποιο όνομα θέλετε ). Η «Γερουσία», το λέει και το όνομα της, αποτελείται από ηλικιωμένους καταξιωμένους Δημοκράτες πολιτικούς ή πολίτες, οι οποίοι ψηφίζονται απ’ ευθείας από τους Πολίτες, με βάση το μέχρι σήμερα προσφερόμενο έργο τους, χωρίς κομματικές ή άλλες παρεμβάσεις. Τα μέλη του «Γερουσίας» εκλέγονται κατά την διάρκεια των Βουλευτικών εκλογών με απλή αναλογική, όλοι οι ενδιαφερόμενοι σε ένα ψηφοδέλτιο με την μεθοδολογία του σταυρού προτίμησης. Σκοπός της Γερουσίας είναι να ελέγχει κάθε είδους και μορφής εξουσία, Πολιτική, Δικαστική, Θρησκευτική, Ενημερωτική κλπ.

10) Ο «Άρειος Πάγος» είναι διαιτητικό σώμα αποτελείται από ηλικιωμένα καταξιωμένα Δημοκρατικά άτομα και σκοπός του είναι να ελέγχει τα αποτελέσματα των Δημοψηφισμάτων, την ορθή εφαρμογή του Συντάγματος και επιλύει τις όποιες διαφορές μεταξύ Κυβέρνησης και Γερουσίας φτάσουν σε αδιέξοδο. Τα μέλη του «Αρείου Πάγου» εκλέγονται και αυτά κατά την διάρκεια των Βουλευτικών εκλογών με απλή αναλογική, όλοι οι ενδιαφερόμενοι σε ένα ψηφοδέλτιο με την μεθοδολογία του σταυρού προτίμησης.

11) Σε ένα κίνημα Πραγματικής Δημοκρατίας πρέπει να υπάρχουν όρια ηλικίας για τις Δημόσιες θέσεις, δηλαδή αυτοί που να συμμετέχουν ως Πρωθυπουργοί, Υπουργοί, Γραμματείς κλπ. δεν μπορεί να είναι πάνω από 65 χρονών ( δεν υπάρχει βιολογική αντοχή, μόνο ένας κηφήνας ανεπάγγελτος μπορεί να έχει στην ηλικία αυτή βιολογική αντοχή και αυτός πρέπει εν τη ύπαρξη του να είναι απορριπτέος από το κίνημα ). Οι συμμετέχοντες στην «Γερουσία» και τον «Άρειο Πάγο» μπορούν να είναι πάνω από 65 χρονών γιατί το ζητούμενο στις θέσεις αυτές δεν είναι τόσο η απόδοση έργου αλλά η εμπειρία στα θέματα που καλούνται να διαχειριστούν.

12) Η «Εκκλησία του Δήμου», όπως και η «Αρχαία Εκκλησία του Δήμου» έτσι και η Νέα «Εκκλησία του Δήμου» είναι η συμμετοχή του συνόλου των Ελληνίδων και των Ελλήνων Πολιτών στα δρώμενα της Ελληνικής Δημοκρατίας δηλαδή η εφαρμογή και η ανάπτυξη της Πραγματικής Δημοκρατίας δια μέσω προτάσεων και Δημοψηφισμάτων. Στην πραγματικότητα είναι η νομοθετική εξουσία δηλαδή, κανένας νόμος δεν υπάρχει, κανένας νόμος δεν ισχύει αν δεν έχει ψηφιστεί με δημοψήφισμα. Η «Νέα Εκκλησία του Δήμου» έχει ηλεκτρονική μορφή, υπάρχουν πολλοί και άμεσοι τρόποι εφαρμογής της, με την ταυτόχρονή χρήση των ήδη υπαρχόντων τηλεφώνων μας ( κινητών και σταθερών ) την χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών μας κλπ. Προτάσεις για την δημοκρατία στην «Νέα Εκκλησία του Δήμου» εννοείται ότι κάνουν όλες οι Ελληνίδες και οι Έλληνες Πολίτες είτε αυτοί είναι απλοί πολίτες είτε είναι Βουλευτές είτε Γερουσιαστές είτε Αρεοπαγίτες (μένει να προσδιοριστεί αν χρειάζεται κάποιο μικρό πλήθος πολιτών για να κατατεθεί μια πρόταση δημοψηφίσματος).

13) Δημοψηφίσματα, δηλαδή νόμοι που δεν συγκεντρώνουν την συμμετοχή του 50% συν έναν των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών που έχουν δικαίωμα ψήφου δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν.

14) Αριθμητικά η βουλή μπορεί να αποτελείται από 200 Βουλευτές το μέγιστο, η «Γερουσία» από 100 Γερουσιαστές το μέγιστο και ο «Άρειος Πάγος» από 50 Αρεοπαγίτες το μέγιστο.

15) Ευνόητο είναι ότι το σύνολο των σημερινών Νόμων και Αποφάσεων που δεν έχουν προέλθει από Δημοψήφισμα ακυρώνονται, σίγουρα υπάρχει μια μεταβατική περίοδος μέχρι να γίνει αυτό, μένει να προσδιορισθεί ο χρόνος της περιόδου αυτής.

16) Ο Θεσμός του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας παραμένει ως έχει, με τις υπάρχουσες αρμοδιότητες αλλά η θητεία του μειώνεται και γίνεται πλέον τετραετής. Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας εκλέγεται κατά την διάρκεια των Βουλευτικών εκλογών με απλή αναλογική, όλοι οι ενδιαφερόμενοι σε ένα ψηφοδέλτιο με την μεθοδολογία του σταυρού προτίμησης.

17) Συνοψίζοντας οποτεδήποτε γίνονται Βουλευτικές εκλογές για ανάδειξη νέας Ελληνικής Κυβέρνησης, γίνονται και εκλογές για την «Γερουσία» τον «Άρειο Πάγο», τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, την Δικαιοσύνη, την Αστυνομία κλπ.

18) Κατά την Διάρκεια της προεκλογικής περιόδου αναλαμβάνει ως υπηρεσιακός Πρωθυπουργός ο μέχρι τότε Υπουργός Δικαιοσύνης. Οι υπηρεσιακοί Υπουργοί που θα διεξάγουν τις εκλογές προέρχονται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και αναδεικνύονται με δημοσιοποιημένη ψηφοφορία μεταξύ των εκλεγμένων Προέδρων και Εισαγγελέων.

19) Η επόμενη Βουλή είναι Συνταγματική αυτό μας δίνει την δυνατότητα μέσω ενός Νέου Ελληνικού Συντάγματος να εδραιώσουμε την Πραγματική Δημοκρατία στην Ελλάδα, δηλαδή να κατοχυρώσουμε την απλή αναλογική ως μοναδικό πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, να κατοχυρώσουμε την αποδοχή οποιουδήποτε Νόμου μόνο με Δημοψήφισμα, να κατοχυρώσουμε την οποιαδήποτε αλλαγή του Ελληνικού Συντάγματος μόνο με Δημοψήφισμα, να κατοχυρώσουμε την υποχρεωτική ψήφιση από τις Ελληνίδες και τους Έλληνες πολίτες των Προέδρων των Δικαστηρίων, των Εισαγγελέων, των Αστυνομικών Διοικητών κλπ, να κατοχυρώσουμε την πραγματική Ισονομία και να καταργήσουμε κάθε μορφή αδικίας π.χ. την παραγραφή αδικημάτων, την ασυλία, την ανισότητα, την ανηθικότητα κλπ.

20) Ένα κίνημα Πραγματικής Δημοκρατίας πρέπει πρώτο να εφαρμόσει την ηλεκτρονική δημοκρατία στο εσωτερικό του, δηλαδή τα μέλη του πρέπει να ενημερώνονται για τα πάντα και να ψηφίζουν ηλεκτρονικά για τα πάντα, από οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας ή του πλανήτη και αν βρίσκονται, οι συγκεντρώσεις, τα συνέδρια, τα θεάματα κλπ. το μόνο που κάνουν είναι να σπαταλούν το δημόσιο μη κομματικό χρήμα, να δημιουργούν κλίκες και να καθυστερούν την λήψη αποφάσεων και την γρήγορη επίτευξη στόχων.

Ελπίζω αύριο να έχω τελειώσει και να σας δημοσιεύσω και ένα πιθανό, πολιτικό πρόγραμμα που θα έπρεπε να έχει, ένα νέο πολιτικό κίνημα Πραγματικής Δημοκρατίας.

One Stop News

Πώς διανέμετε ο πλούτος σήμερα

Ας δούμε λίγο τα σουτιέν που πουλιούνται στα ράφια ενός Super Market π.χ. στο Carrefour, αντί 20 ευρώ το καθένα και τα οποία κατασκευάζονται στην Κίνα, στην περιοχή Guangdong.

Η κινεζική εταιρεία έχει πάρει την υπεργολαβία από την γαλλική εταιρεία, η οποία διατηρεί το ντιζάιν, τις αποθήκες και τα δίκτυα πωλήσεων.

Οι Κινέζες εργάτριες που κατασκευάζουν τα σουτιέν ανήκουν στους mingongs, τα 300 εκατομμύρια των περιπλανώμενων, εσωτερικών μεταναστών που δουλεύουν χωρίς ασφάλιση και δικαιώματα, αφού δεν έχουν λάβει την απαιτούμενη άδεια μετακίνησης από τις αρχές.

Αυτά τα 20 ευρώ που αποφέρει η πώληση κάθε σουτιέν κατανέμονται ως εξής:

- Τα Carrefour βάζουν στο ταμείο τους 10,81 ευρώ.
- Το Γαλλικό κράτος εισπράττει 3,28 ευρώ ως ΦΠΑ.
- Η Γαλλική βιομηχανία παίρνει 2,74 ευρώ.
- Τα έξοδα μεταφοράς και εκτελωνισμού είναι 0,44 ευρώ.
- Η Κινεζική βιομηχανία που παρήγαγε το σουτιέν εισπράττει 2,73 ευρώ.

Από αυτά, 1,64 ευρώ αντιστοιχούν στην πρώτη ύλη, ενώ τα έξοδα παραγωγής είναι 0,82 ευρώ και το κέρδος του Κινέζου βιομήχανου 0,27 ευρώ.

- Τελικά, για τις εργάτριες που έφτιαξαν το σουτιέν μένουν… 10 σεντς.

Θα μπορούσε να δει κανείς τη διαδρομή του συγκεκριμένου προϊόντος ως πραγματική ακτινογραφία του παγκοσμιοποιημένου «φιλελεύθερου νεοκαπιταλισμού» της εποχής μας, η φυγή κεφαλαίων προς την Κίνα, που επιτρέπει στις Ελληνίδες να αγοράζουν φτηνά σουτιέν, αλλά καταδικάζει παρά πολλές από αυτές και τα παιδιά τους στην ανεργία.

Ο σφετερισμός της μερίδας του λέοντος της προστιθέμενης αξίας από το εμπορικό (και το χρηματιστηριακό) κεφάλαιο σε βάρος του παραγωγικού, που αποτελεί τη βάση όλης της οικονομίας.
Ο φόρος υποτέλειας που πληρώνουν Ανατολή (Κίνα, Ινδία κλπ.) και Νότος (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία κλπ.) χάρη στο τεχνολογικό μονοπώλιο του Βορρά και η απίστευτη εκμετάλλευση των άμεσων παραγωγών, που εκτοξεύει στα ουράνια την παραγωγή εμπορευμάτων, ενώ καθηλώνει πολύ χαμηλά την αγοραστική δύναμη της εργαζόμενης πλειονότητας.

Τώρα τι λέτε πρέπει να λυπάται κανείς που αυτό το μοντέλο καταρρέει σήμερα μπροστά στα μάτια μας ή να χαίρεται και να ζητωκραυγάζει ;

One Stop News

Και τώρα που σιγά–σιγά συνειδητοποιούμε το αδιέξοδο τι κάνουμε

Ίσως πριν διαβάσετε το άρθρο να πρέπει να μάθετε μερικά πράγματα για τον συντάκτη του άρθρου, για να μπορέσετε να καταλάβετε ευκολότερα τις προθέσεις μου και τον τρόπο σκέψεως μου.
Είμαι μάλλον ο παλαιότερος στην Ελλάδα, ίσως ο τελευταίος που ακόμα εργάζεται και πληρώνει ένσημα επιχειρηματίας πληροφορικής στην Ελλάδα, από το 1979.
Αυτά τα 32 περίπου χρόνια το μυαλό μου εξαναγκάστηκε να μάθει να εργάζεται, με τον συγκεκριμένο τρόπο που είναι αναγκαίο να λειτουργεί, για να επιζήσει κάποιος στην ζούγκλα της πληροφορικής.

Σήμερα επαναλαμβάνεται, και όχι μόνο στην Ελλάδα, ότι είχε προηγηθεί της Γαλλικής Επανάστασης, της πτώσης των τσιφλικάδων, της πτώσης του φασισμού, της πτώσης του κουμμουνισμού και γενικά της πτώσης και διάλυσης των παλαιοτέρων πολιτικών και κοινωνικών συστημάτων, με απλά λόγια έχει ξανά χαθεί, για μια ακόμη φορά η απλή λογική, το ήθος, το φιλότιμο και η ανθρωπιά.

Αν εμβαθύνουμε λίγο, το λίγο στην επιστήμη της πληροφορική συνοδεύεται με πλήρη αποτυχία, θα δούμε ότι το λάθος όλων των μέχρι σήμερα πολιτικών και κοινωνικών συστημάτων οφείλεται στην αποτυχία μας, ως ανθρώπινο νοήμον είδος, να καταλάβουμε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος αδυνατεί να εφαρμόσει τα προαποφασισμένα (τους νόμους και τους κανόνες ) αν αυτοί για οποιονδήποτε λόγο αντιβαίνουν τα στιγμιαία συναισθήματα του ή το προσωπικό συμφέρον του.

Θα μου πείτε τώρα, αν είναι έτσι τελικά τα πράγματα, τι κάνουμε; α) φτιάχνουμε μια κυβέρνηση υπολογιστών ή β) μια κυβέρνηση με ρομπότ, που οι μεν ( υπολογιστές ) και τα δε ( ρομπότ ) δεν έχουν αισθήματα και συμφέροντα, για να μπορέσουμε να λύσουμε το προπατορικό μας πρόβλημα.

Όχι και αυτές οι πιθανές λύσεις έχουν τα δικά τους προβλήματα, ίσως μεγαλύτερα από τα σήμερα υπάρχοντα, μια λύση υπάρχει και αυτή η λύση είναι απλή και γνωστή σε όλους μας, τουλάχιστον στην Ελλάδα, ασχέτως αν δεν συμφέρει πολιτικούς, τραπεζίτες, δήθεν γαλαζοαίματους και συμμορίτες, γυρίζουμε σελίδα και σε λευκό χαρτί ξαναγράφουμε την Δημοκρατία, με έμφαση στις σημερινές συνθήκες και στα σημερινά δεδομένα.

Πρώτα φτιάχνουμε ένα απόλυτα Δημοκρατικό Σύνταγμα, ένα Σύνταγμα που θα προκύψει από λαϊκές συνελεύσεις, όπως αυτές που σήμερα πραγματοποιούνται σε διάφορες πλατείες του Πλανήτη μας, και που με δημοψήφισμα το ψηφίζουμε κατά άρθρο, το αποδεχόμαστε, το απορρίπτουμε ή το τροποποιούμε κατά άρθρο.

Μέσα στο Νέο Σύνταγμα πρέπει για συγκεκριμένο χρονικό όριο, ένα χρόνο, ενάμιση χρόνο, δύο χρόνια, το αποφασίζουμε, να δώσουμε την ευχέρεια και πριν καταργηθεί κάθε νόμος και κανόνας που δεν έχει ψηφιστεί με δημοψήφισμα α) να ξαναγραφούν οι νόμοι και να ψηφιστούν με δημοψηφίσματα και β) να επιστρέψουν τα κλεμμένα όλοι αυτοί που με οποιοδήποτε τρόπο τα έκλεψαν ( αν δεν τα επιστρέψουν ούτε ψύλλος στο κόρφο τους και σε αυτούς και στις οικογένειες τους ).

Επίσης μέσα στο Νέο Σύνταγμα πρέπει να κατοχυρωθεί ο απόλυτος εξαφανισμός από τον Πλανήτη μας, κάθε σφετεριστή της Δημοκρατίας ( δεν πρέπει με τίποτα και για κανένα λόγο να ξαναγίνει το ίδιο λάθος ).

Δεν έχει καμιά σημασία αν θα πάρουμε την πέμπτη δόση ή όχι, πάντα στο μέλλον θα υπάρχει κάποια δόση που θα κινδυνεύουμε να πάρουμε και σίγουρα στο μέλλον θα υπάρξει μια δόση που τελικά δεν θα πάρουμε, αυτό που έχει σημασία είναι να ενωθούμε και να αλλάξουμε το υπάρχον αδιέξοδο και απάνθρωπο πολιτικό και κοινωνικό σύστημα.
Όλα αυτά που σας γράφω και πολλά περισσότερα, αν ανατρέξετε σε παλαιότερα άρθρα μου θα τα βρείτε, τα είχα στείλει και στον σημερινό πρωθυπουργό και στον προηγούμενο πρωθυπουργό και σε πολλούς άλλους ακόμα υπάρχοντες και πρώην Έλληνες πολιτικούς, εν ήδη δώρου μου, για το τότε νέο έτος, το 2005.

Τώρα αν δεν τα κατάλαβαν ή αν τα κατάλαβαν αλλά είναι άλλοι οι λόγοι που τα αγνόησαν, αυτό αποδεικνύουν οι πράξεις τους, δεν το γνωρίζω.

Για πολλά περισσότερα μπορείτε να ανατρέξετε σε παλαιότερα άρθρα μου πχ.

http://www.arpisoft.gr/ned.pdf, http://www.arpisoft.gr/dd.pdf, http://solomakakis.blogspot.com/2008/12/blog-post.html, http://solomakakis.blogspot.com/2008/09/blog-post.html, http://grosn.blogspot.com/2010/05/blog-post_150.html, http://grosn.blogspot.com/2011/05/blog-post.html, http://grosn.blogspot.com/2011/03/blog-post_18.html, http://grosn.blogspot.com/2011/03/blog-post_681.html

Στην επιστήμη της πληροφορικής αν θέλεις να μείνεις ζωντανός, πρέπει να πραγματοποιείς τις ιδέες σου όχι σήμερα ή αύριο αλλά χθες, αν τώρα δεν προχωρήσουμε όλοι μαζί σε ανατροπή του υπάρχοντος πολιτικού και κοινωνικού συστήματος, θα υποχρεωθούμε να το κάνουμε κάποτε στο μέλλον είτε εμείς είτε τα παιδιά μας και τότε θα είναι δυσκολότερη η προσπάθεια μας, γιατί απλά για μια ακόμη φορά, θα έχουμε δώσει τον χρόνο να οργανωθούν οι ανήθικοι και απάνθρωποι σφετεριστές της Δημοκρατίας.

Μιχάλης Σολωμακάκης

One Stop News

Η σημερινή βαθμολογία στην Eurovision

Η Βραδινή βαθμολογία στην Eurovision είναι:

01. Αζερμπαϊτζάν
02. Ουγγαρία
03. Νορβηγία
04. Πολωνία
05. Ελλάδα
06. Γεωργία
07. Τουρκία
08. Ρωσία
09. Φιλανδία
10. Αλβανία

H Ελλάδα περνά στον τελικό της Eurovision, που θα γίνει το Σάββατο.

One Stop News

Ο Παγκόσμιος εξευτελισμός της Δημοκρατίας

Παρ’ όλα τα 12 ώρα και 14 ώρα που εξαναγκάζομαι να εργάζομαι για να προσφέρω μια αξιοπρεπή ζωή στην οικογένεια μου αποφάσισα από σήμερα και κάθε 2 έως 3 ημέρες, ελπίζω να μπορώ, να δημοσιοποιώ και ένα άρθρο προσπαθώντας να συμβάλω, στην αφύπνιση του ήθους των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών.

Σήμερα έκλεισα 39 χρόνια εργασίας, με ένσημα, έχω εργαστεί και 2 ως 3 χρόνια, δεν θυμάμαι πλέον ακριβώς χωρίς ένσημα, βλέπετε το σπορ αυτό, της μη ασφάλισης, υπήρχε από παλιά, δεν είναι τόσο νέο φρούτο.

Σήμερα που ο πλανήτης βράζει γενικά, είναι περισσότερο επίκαιρο από ποτέ να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι αυτή η κατάσταση των απανταχού του πλανήτη κοινοβουλευτικών «δικτατοριών» δεν βγάζει πουθενά.

Σε κανένα Κράτος ή συνομοσπονδία Κρατών, Πόλεων, Πολιτειών κλπ. δεν υπάρχει σήμερα Δημοκρατία, Ισονομία και Δικαιοσύνη και προπάντων δεν υπάρχει ήθος.
Τώρα θα μου πείτε, εδώ δεν υπάρχει Δημοκρατία στην Ελλάδα, που γέννησε την Δημοκρατία και δίδαξε την ύπαρξη του ήθους , είναι δυνατόν να υπάρχει Δημοκρατία κάπου αλλού.

Δυστυχώς αλλά οι γεωπολιτικές συνθήκες και οι πόλεμοι του προηγούμενου αιώνα απομάκρυναν τους ευφυείς και τους ιδιοφυείς από την πολιτική, προσφέροντας τον χώρο στους «ηλιθίους» (κατά την εγκληματολογία), και δίνοντας τους το δικαίωμα να συναθροιστούν και να φτιάξουν πολιτικές «παρέες», «συμμορίες», «γιάφκες», «κόμματα», «κινήματα» όπως και να τους χαρακτηρίσετε το ίδιο είναι, και με απόλυτη συμμοριτική αντίληψη ανέλαβαν όχι να κυβερνήσουν ηθικά τα Κράτη και τους πολίτες, αλλά τελείως ανήθικα και δια ιδίων όφελος των ιδίων και της παρέας τους, να καταληστέψουν το Κράτος που ανέλαβαν να κυβερνήσουν.

Το πρόβλημα δεν είναι μονόπλευρο, δεν φταίνε δηλαδή μόνο οι «ηλίθιοι», φταίνε και οι ευφυείς και οι ιδιοφυείς, αυτό το μικρό περίπου 3-5% που διαθέτη κάθε κοινωνία, κάθε Κράτος, που πίστεψαν ότι ασχολούμενοι με τις επιχειρήσεις και αποκτώντας πολλά χρήματα θα ήταν απρόσβλητοι από τις γεωπολιτικές εξελίξεις.

Αισθάνομαι ότι έχει φτάσει πλέον η εποχή που πρέπει να ξανά επιστέψουμε στην Δημοκρατία, τουλάχιστον στην Ελλάδα, με τα τεχνολογικά μέσα που διαθέτουμε σήμερα είναι πλέον και εφικτό και εύκολο, και λόγο των σημερινών καταστάσεων απολύτως αναγκαίο.

Η εποχή του «one men show» και της συμμοριτικής Κυβερνητικής αντίληψης έχει περάσει πλέον ανεπίστρεπτα, το τρένο έχει φύγει από τον σταθμό και δεν γυρίζει πίσω, η μοναδική αναίμακτη λύση που φαίνεται να υπάρχει πλέον είναι η άμεση επιστροφή στην Δημοκρατία και οι αποφάσεις, οι οποιοσδήποτε αποφάσεις ακόμα και αν τα φρούτα του κλαδιού του δέντρου του διπλανού οικοπέδου ανήκουν στο οικόπεδο που είναι το δέντρο ή στο οικόπεδο που είναι το κλαδί, να παίρνονται αποκλειστικά και μόνο με δημοψηφίσματα, δηλαδή να είναι συνυπεύθυνοι για τους Νόμους, τις αποφάσεις, και την πορεία της Ελλάδας η πλειοψηφία των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών, και όχι μικρές ασήμαντες κομματικές μειοψηφίες του 20-25% που είναι σήμερα.

One Stop News

Μιχάλης Σολωμακάκης

Καταρρέουν τα Ταμεία, τα κονομάνε οι συμμορίες.

Σήμερα σε διάφορα άρθρα διαβάζουμε ότι καταρρέουν τα ταμεία και ότι έρχονται κατασχέσεις και πλειστηριασμοί σε επιχειρήσεις και αυτοαπασχολούμενους.

Και όλα αυτά γίνονται για προστατευθούνε ποιοι και πόσοι 1.000, 5.000, 10.000 παραπάνω αποκλείεται να είναι τα κομματικά στελέχη και τα τρωκτικά της υγείας που προσπαθεί να προστατεύσει η κυβέρνηση.

Από τον Ιανουάριο του 2004 γνωρίζουν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι και της σημερινής ότι μπορούν να περικόψουν τουλάχιστον το 70% των δαπανών για την υγεία, και να σώσουν τα ασφαλιστικά ταμεία.

Από τον Ιανουάριο του 2004 γνωρίζουν ότι μπορούν να φέρουν πίσω στα ασφαλιστικά ταμεία περισσότερα από 12 δις ευρώ το χρόνο (σημερινές τιμές) που σήμερα χάνονται στους κομματικούς μηχανισμούς τους (τα κομματόσκυλα τους) και στα γνωστά τρωκτικά της υγείας.

Από τον Ιανουάριο του 2004 μέχρι σήμερα Απρίλιος 2011 (6 χρόνια και 3 μήνες, ούτε το γεφύρι της Άρτας να ήταν) δεν μηχανοργανώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας, αυτό και αν είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο σήμερα για την πληροφορική.

Σήμερα μας ζητούν παρεμβάσεις για να σώσουν την Οικονομία, τις έχουμε κάνει στον Παπακωνσταντίνου, τον Λοβέρδο, την Ξενογιαννακοπούλου, τον Κουτρουμάνη, βλέπετε να γίνεται τίποτα, όχι φυσικά γιατί προφανώς δεν θέλουν παρεμβάσεις που να βοηθούν την οικονομία, απλά μάλλον θέλουν παρεμβάσεις που να βοηθούν τις συμμορίες τους.

Δυστυχώς αλλά αν δεν διαλυθούν οι κομματικοί μηχανισμοί όλων των κομμάτων, και επειδή αυτό δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί στα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα, η Ελλάδα είναι καταδικασμένη και να πτωχεύσει και σε χειρότερες περιπέτειες να περιπέσει.

One Stop News

ΝΑ ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Ενώ όλος ο κόσμος ομιλεί για τη δημοκρατία που γεννήθηκε στην Ελλάδα, ελάχιστοι γνωρίζουν πώς λειτουργούσε. Το χειρότερο είναι πως σ’ αυτή την άγνοια συμμετέχουν οι πιό πολλοί νεοέλληνες συμπατριώτες μας. Ασφαλώς το κράτος μας με πρώτο το υπουργείο Παιδείας έχει την μεγάλη μερίδα της ευθύνης είτε εκούσια είτε ακούσια. Μα, την μεγίστη ευθύνη την έχουν τα κόμματα με τους επαγγελματίες πολιτικούς που δεν θέλουν και δεν επιτρέπουν στην επίσημη παιδεία να δώσει ολόκληρη την γνώση για την δημοκρατία δηλ. ποιά είναι , πώς δημιουργήθηκε, πώς λειτούργησε στους αρχαίους χρόνους και πώς εξευτελίζεται στις ημέρες μας, με τους τίτλους, βασιλευομένη, προεδρική, κοινοβουλευτική, σοσιαλιστική κ.λ.π.. Τούτος, είναι ο λόγος που ποτέ στα ελληνικά σχολεία δεν εδιδάχθηκαν «τα πολιτικά» του Αριστοτέλη καθώς και το «Αθηναίων Πολιτεία». Ίσως τρομάζει τους επαγγελματίες της πολιτικής, η σκέψη, πως άν μάθουν οι Έλληνες ποιά είναι η πραγματική δημοκρατία θα μείνουν «άνεργοι» για πάντα. Τρέμουν στη σκέψη μηπως μάθουν οι Έλληνες πως στα χρόνια της δημοκρατίας, δεν υπήρχαν επαγγελματίες πολιτικοί, αλλά πολίτες που ασκούσαν ισότιμα πολιτική δηλ. σκέψη, συμμετοχή και έλεγχο στην διοίκηση της κοινωνίας. Τότε υπήρχε πραγματική διάκριση των εξουσιών, βουλευτικής, εκτελεστικής και δικαστικής, ενώ τώρα, τα τρία πακέτα είναι σε ένα. Οι βουλευτές γίνονται υπουργοί όπως και ο πρωθυπουργός και το χειρότερο, διορίζονται και παύονται από τον ίδιο. Στα ψηφοδέλτια την τελευταία λέξη την έχει ο αρχηγός του κόμματος όπως και τον διορισμό στις άλλες κομματικές θέσεις. Το πλειοψηφών κόμμα, συνήθως μειοψηφών, με καλπονοθείες στηριγμένες σε νόμους που τους ψήφισαν προηγούμενες μειοψηφίες, κυβερνά την χώρα και τον λαό αποφασίζοντας για αυτόν και την χώρα, χωρίς αυτόν. Η κυβέρνηση διορίζει τα ανώτερα κλιμάκια της εκτελεστικής εξουσίας και της δικαστικής, που σημαίνει πως ο αρχηγός κόμματος πρωθυπουργός, είναι πανίσχυρος «αυτοκράτωρ» μέχρι της αντικατάστασής του από τον επόμενο αρχηγό του κόμματος του ή τον αρχηγό του άλλου κόμματος που θα τον διαδεχθεί στηριγμένο στους ίδιους πάντα ολιγαρχικούς και αντιδημοκρατικούς θεσμούς.

Ας δούμε, όμως, πως λειτουργούσε η δημοκρατική Βουλή στην αρχαία Αθήνα, για να έχουμε συγκρίσιμα μεγέθη. Οι βουλευτές αναδεικνύονταν κατά περιοχή με κλήρο και η θητεία των ήταν για ένα έτος μόνο. Κλήρωναν πάντα και ανάλογο αριθμό αναπληρωματικών. Πριν όμως ορκισθούν , τους πέρναγαν από «κόσκινο», δηλ. έλεγχο του δημόσιου και ιδιωτικού τους βίου. Ο έλεγχος γινόταν από την προηγούμενη Βουλή που απερχόταν. Φυσικά, και εκείνοι ελέγχονταν από κληρωτούς ορκωτούς ώστε να απέλθουν φτωχότεροι απ’ ότι εισήλθον. Δικαίωμα στην κληρωτίδα είχε κάθε πολίτης που είχε συμπληρώσει τα 30 χρόνια ηλικίας και δεν είχε εκλεγεί άλλη φορά βουλευτής. Στην εκκλησία του δήμου που ήταν ανώτατη λαϊκή συνέλευση και εξουσία, συμμετείχαν όλοι οι πολίτες άνω των 20 ετών. Με τη διαφορά πως αυτοί που ήσαν από 20 έως 30 ετών ψήφιζαν αλλά δεν είχαν δικαίωμα να αγορεύουν και να εκλέγονται σε αξιώματα. Εκεί, λοιπόν, στην Εκκλησία του Δήμου, οι νέοι μάθαιναν την πολιτική, εκεί εκπαιδεύονταν πώς να βουλεύονται, να διοικούν και να δικάζουν. Οι βουλευτές τότε ορκίζονταν πως θα βουλεύουν σύμφωνα με τους νόμους και το δίκαιον και πληρώνονταν για κάθε συνεδρίαση της Βουλής. Το ημερομίσθιο δεν υπερέβαινε τα 15 ευρώ με τα σύγχρονα δεδομένα. Επίσης κατά την διάρκεια της θητείας των δεν εστρατεύονταν. Ουδεμία σύγκριση με τους σημερινούς μισθούς, συντάξεις, χορηγίες, επιδόματα, αυτοκίνητα, τηλέφωνα, κομματικές παροχές, έξοδα εκλογών, ταξίδια, ασφάλεις, αποσπασμένους υπαλλήλους, προσωπικές φρουρές και ορτινάντσες. Τότε κάθε βουλευτής που αδικούσε την πόλη δια εκφυλλοφορίας, δηλ. ψηφοφορίας φύλλων, του στερούσαν οι άλλοι βουλευτές αυτό το δικαίωμα και τη θέση τους την έπαιρνε αμέσως, ο πρώτος αναπληρωματικός. ¨Ολοι οι μόνιμοι υπάλληλοι της βουλής ήσαν μόνο πέντε (5), ένας κήρυκας, δύο ταμίες και δύο γραμματείς. Κάθε περιοχή είχε την προεδρία (πρυτανεία) μόνο για ένα μήνα, την εποχή του Κλεισθένη, και ο πρόεδρος των πρυτάνεων (επιστάτης) κληρούμενος είχε την εξουσία μόνον για μία ημέρα. Δηλαδή, ο αρχηγός του κράτους είχε εξουσία μιάς ημέρας !. Άς συγκρίνουμε τα σημερινά δυνητικά δέκα χρόνια του προέδρου της Δημοκρατίας.
Ως έδρα οι πρυτάνεις είχαν τον «Θόλο» στην αρχαία αγορά και σιτίζονταν δημοσία δαπάνη. Αυτοί συγκαλούσαν την εκκλησία του Δήμου όποτε θεωρούσαν αυτό αναγκαίο καθώς και την Βουλή.

Η Βουλή άλλοτε ήταν κλειστή (μυστική), αλλά συνήθως ήταν ανοιχτή για τους πολίτες να παρακολουθούν δια μέσου φράχτου. Είχε δικαίωμα επεξεργασίας νομοσχεδίων (προβουλεύματα), που τα έφερνε προς ψήφιση στην εκκλησία του Δήμου. Στη συνέχεια φρόντιζε για την γνωστοποίηση των νόμων και την εφαρμογή των. Το μόνο δικαστικό δικαίωμα που είχε ήταν να ακυρώσει το βουλευτικό αξίωμα όπως αναφέρθηκε και να επιβάλλει πρόστιμο κατά άρχοντος, κατόπιν εισαγγελικής κατηγορίας. Αξίζει να τονίσουμε πως αυτές οι δίκες τελείωναν το πολύ σε δύο ημέρες.

Η δύναμη του πολίτη στην πραγματική δημοκρατία φαινόταν στην εκκλησία του Δήμου. Μόνο εκεί ψηφίζονταν οι νόμοι από όλους τους πολίτες, καθώς εκεί είχαν δικαίωμα να εκφραστούν και να προτείνουν τροποποιήσεις στα νομοσχέδια, αλλά και να παρατείνουν νέους νόμους. Εάν όμως ο νόμος που πρότειναν ψηφιζόταν και στη συνέχεια αποδεικνυόταν άδικος στην πράξη, ετιμωρείτο ο εισηγητής δια αυστηρού προστίμου, φυλακής ή ακόμη και εκτελέσεως, δια της «γραφής των παρανόμων», εάν το έγκλημα εθεωρείτο βαρύτατο για τη χώρα (πόλη). Επίσης εάν κάποιος για τρείς φορές έπεφτε στην «γραφή των παρανόμων» εθεωρείτο άτιμος και του απαγόρευαν στο εξής να συμβουλεύει τον Δήμο. Δια του τρόπου αυτού έβαζαν φραγμούς στους δημαγωγούς που δια της ρητορικής μπορούσαν να υφαρπάσουν την ψήφο του λαού. Αλλά αυτό το δικαίωμα «τις αγορεύειν βούλεται» παραμένει εις τους αιώνας, η μεγαλύτερη ανθρώπινη κατάκτηση της ελευθερίας του λόγου.

Τέλος η Εκκλησία του Δήμου ως ανώτατον όργανον εξουσίας είχε δικαίωμα αφαιρέσεως ή αποκαταστήσεως πολιτικών δικαιωμάτων. Ο εξοστρακισμός δηλ. δια οστράκων ψηφοφορία για άτομα επικίνδυνα για την Πόλη – Κράτος, ήταν αφαίρεση πολιτικών δικαιωμάτων και εξορία ωρισμένου χρόνου, αλλά και ασφαλιστική δικλείδα για κάθε επίδοξο τύραννο.

Καιρός όμως, να περιγράψουμε με λίγα αλλά σαφή λόγια, το πώς λειτουργούσε η εκτελεστική εξουσία, στο Αθηναϊκό πρότυπο της Δημοκρατίας. Οι δημόσιες λειτουργίες ήσαν τακτικές και έκτακτες. Οι μόνιμοι και τακτικοί της εκτελεστικής εξουσίας ήσαν ελάχιστοι και εκλέγονταν συνήθως υπό των αρχόντων που ήταν κληρωτοί. Τακτικοί ήσαν όσοι είχαν ειδικές γνώσεις και εκλέγονταν για ένα έτος, αλλά μπορούσαν να επανεκλεγούν πολλές φορές. Φυσικά ελέγχονταν και πριν και μετά την θητεία των , όπως όλοι, όσοι έπαιρναν αξιώματα. Έκτακτα αξιώματα όπως οι επιτροπίες εδίδονταν κατά δήμους για έκτακτες ανάγκες και οριζόταν ο χρόνος της εξουσίας περιωρισμένος και τακτός. Κανείς στην Δημοκρατία δεν είχε δικαίωμα να έχει δύο αξιώματα. Αρμοδιότητες διοικητικές της εκτελεστικής είχαν οι εννέα άρχοντες που αναδεικνύονταν δια κλήρου και ο πρεσβύτερος ήταν προϊστάμενος των αρχόντων, επώνυμος της πόλεως, δίνοντας το όνομά του, πρώτος στον κατάλογο των πολιτών. Ο επώνυμος άρχοντας ήταν, θα λέγαμε σήμερα, υπουργός κοινωνικής πρόνοιας, γιατί επόπτευε τα προβλήματα των οικογενειών, φροντίδα παιδιών, γερόντων, αναπήρων, ορφανά, ατυχήματα κ.ά. όπως επιμέλεια εορτών. Ο δεύτερος άρχοντας που ελέγετο και βασιλειάς επέβλεπε τους θρησκευτικούς νόμους σχετικώς με τους πατρώους θεούς. Επιμελείτο των πομπών και των μυστηρίων και έβρισκε τους χορηγούς για τις τελετές και αγωνίσματα.

Τρίτος άρχοντας ήταν ο πολέμαρχος, ο οποίος στους πολέμους οδηγούσε το «δεξιόν κέρας», επόπτευε τις δίκες των μετοίκων και των απελευθέρων. Θα λέγαμε σήμερα ότι ήταν ο υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής. Οι υπόλοιποι έξι άρχοντες, πάντα κληρωτοί , λεγονταν και θεσμοθέτες καθώς και φρουροί των νόμων, έγραφαν τους νέους και διέγραφαν τους παλαιούς νόμους. Επίσης, μετά από έκκληση της Βουλής, έφερναν δημόσιες δίκες και όριζαν τα μεγάλα δικαστήρια και προήδρευαν σε αυτά, όπως εφέσεις, γραφές παρανόμων κ.ά.

Στην εκτελεστική εξουσία ανήκαν και οι αξιωματούχοι στρατιωτικοί που εκλέγονταν με χειροτονία δηλ. με ανάταση του χεριού. Η θητεία των ήταν ενός έτους αλλά είχαν το δικαίωμα να εκλεγούν πολλές φορές. Τέτοιοι στην Αθήνα ήσαν οι δέκα στρατηγοί όπως Περικλής, Φωκίων κτλ. καθώς δέκα ταξίαρχοι, λοχαγοί, ίππαρχοι, φύλαρχοι και δεκάδαρχοι. Όταν βρίσκονταν σε εξστρατεία και έληγε η ενιαύσια (ετήσια) θητεία των, έκαναν εκλογές και οι οπλίτες πολίτες ανέδειχναν τους νέους αξιωματούχους, έχοντας δικαίωμα όλοι να μετέχουν ισότιμα στην διεκδίκηση της εξουσίας.

Εάν, ο στρατηγός δεν προκαλούσε συνέλευση και εκλογές, τον κατηγορούσαν πως «καταστρατήγησε» την δημοκρατία. Κάποτε, ο Επαμεινώνδας της Θήβας, «καταστρατήγησε» και τιμωρήθηκε να καθαρίζει για ένα χρόνο τον Κάδμενο λόφο της Θήβας, παρά τις περιφανείς του νίκες στα Λεύκτρα και την Μαντηνεία. Άλλοι της εκτελεστικής εξουσίας ήσαν δέκα ταμίες εκλεγμένοι από την εκκλησία του δήμου δηλ. το υπουργείο των οικονομικών. Επίσης, εκτελεστικοί ήσαν ένδεκα κληρωτοί πολιτικοί που είχαν την ευθύνη για την δημόσια τάξη, για τους καταχραστές, κλέφτες, βιαστές, δολοφόνους, χρεοφειλέτες και έδιναν εντολές στους δεσμοφύλακες. Ζητήματα που αφορούσαν το εμπόριο, την εντιμότητα, τη νοθεία, τις απάτες, την αισχροκέρδεια, τα διεκπεραίωναν δέκα αγρονόμοι κληρωτοί πάντα με ενιαύσια θητεία (ενός έτους). Άλλοι εκτελεστικοί ήσαν οι σιτοφύλακες που είχαν την επιμέλεια των δημητριακών και του άρτου και αυτοί ήσαν κληρωτοί.

Τέλος στην εκτελεστική εξουσία ανήκαν οι αστυνόμοι των περιοχών, οι γεωμόροι, μετρονόμοι αλλοθέτες κ.ά., όλοι δια κληρώσεως .

Στην Τρίτη Εξουσία των δικαστικών μετείχαν άπαντες οι πολίτες. Πρώτου βαθμού δικαστές ήσαν οι λεγόμενοι διαιτητές. Κληρώνονταν σε κάθε περιοχή πολίτες άνω των εξήντα (60) ετών. Άτομα κύρους και πείρας για να πραϋνουν τις αντιθέσεις των πολιτών, συνήθως ήσαν τρείς και να τυχαίνουν της κοινής αποδοχής των αντιδίκων. Αυτά τα δικαστήρια εθεωρούντο Ειρηνοδικεία.

Η δεύτερη κατηγορία δικαστών ήταν οι αρεοπαγίτες που δίκαζαν πράξεις βίας και τους φονιάδες. Το σώμα των αρεοπαγιτών ήταν μόνιμο και το συγκροτούσαν οι απερχόμενοι, κατ’έτος εννέα άρχοντες. Το αξίωμα ήταν ισόβιο και εθεωρείτο το επισημότερο. Τις δίκες στον Άρειο Πάγο τις εισήγαγε πάντα ο βασιλεύς που ήταν ένας εκ των εννέα αρχόντων. Τέλος το τρίτο και ανώτατο δικαστήριο ήταν της Ηλιαίας, πολυπληθές όπου μετείχαν όλοι οι πολίτες, όπως σήμερα οι ένορκοι. Έπειδή ήταν δύσκολο να μετέχουν όλοι σε κάθε δίκη, κληρώνονταν ο ένας στους δέκα με ικανό αριθμό αναπληρωματικών. Για να μετέχει κάποιος πολίτης στην κλήρωση για ορκωτός δικαστής, έπρεπε να είναι άνω των 30 ετών, καθώς να μη οφείλει στο δημόσιο και να μή έχει καταστεί άτιμος. Το δικαστήριο της Ηλιαίας δίκαζε όλες τις μεγάλες ιδιωτικές και δημόσιες υποθέσεις. Τις ιδιωτικές δίκες τις προκαλούσε ο έχων άμεσο συμφέρων, ενώ τις δημόσιες τις έφερε πάντα ο αρμόδιος άρχοντας. Η διεξαγωγή της δίκης γινόταν με την πρόσκληση του κατηγορουμένου υπό του ενάγοντος ενώπιον δύο μαρτύρων , και η αγωγή (μήνυση) δινόταν στον πρόεδρο του δικαστηρίου εγγράφως. Εάν ο κατηγορούμενος δεν παρίστατο δικαζόταν ερήμην. Όταν όμως εμφανιζόταν το δικαστήριο καλούσε να προκαταβάλει τα δικαστικά έξοδα ο κατήγορος και έφόσον δικαιωνόταν τα έπαιρνε από τον καταδικασθέντα. Αυτό απέτρεπε τις για «ψύλου πήδημα» μηνύσεις, αλλά εν επιβαρύνετο το κράτος με περιττά έξοδα.

Μετά την εισαγωγή της υποθέσεως ανηρτάτο ή δίκη σε πινάκιον (σανίδι), και κατά την ανάκριση ορκίζονταν οι αντίδικοι. Ο μεν ενάγων ότι θα κατηγορήσει με μόνον την αλήθεια, ο δε κατηγορούμενος ότι θα απολογηθεί δικαίως και τότε ο νόμος προέβλεπε τις αντιλογίες, διαμαρτυρίες, τις ενστάσεις, τους μάρτυρες κ.ά. Ποτέ όμως μια δίκη όσο μεγάλη και άν ήταν δεν ξεπερνούσε τις 15 ημέρες από την μήνυση μέχρι την λήξη της. Σήμερα στην κάλπικη δημοκρατία μας εκκρεμούν υποθέσεις άνω του εκατομμυρίου που όταν φτάνουν στο ακροατήριο ή έχουν πεθάνει οι αντίδικοι ή έχουν παραγραφεί τα αδικήματα. Οι δικαστές κληρώνονταν λίγο πριν από τη δίκη ώστε να μη γνωρίζουν ούτε τον τόπο διεξαγωγής ούτε την υπόθεση. Έτσι έκριναν αμερόληπτα με βάση τα λεχθέντα από τους αντιδίκους. Οι αντίδικοι μιλούσαν οι ίδιοι και όχι μέσω δικηγόρων, γιαυτό υπήρχαν οι λογογράφοι (ρήτορες) που συνήθως έγραφαν τους λόγους που οι αντίδικοι απήγγειλαν.

Λογογράφοι μιλούσαν στις δίκες μόνον ως μάρτυρες συνήθως συγγενείς. Οι λόγοι των αντιδίκων καθώς και των μαρτύρων εχρονομετρούνταν με την περίφημη κλεψύθρα (υδρομετρητής). Ας σημειώσουμε πως την κλεψύθρα λόγω της αρχής της ισηγορίας την χρησιμοποιούσαν σε όλες τις συνεδριάσεις και συνελεύσεις. Η απόφαση των δικαστών έβγαινε, ύστερα από μυστική ψηφορία που γινόταν με δύο κάλπες όπου έριπταν τις αθωοτικές και καταδικαστικές ψήφους αντίστοιχα. Ο κατηγορούμενος εάν εκρίνετο ένοχος η ποινή ήταν συνήθως αυστηρή από χρηματικό πρόστιμο, αειφυγίας (εξορία), δήμευση της περιουσίας, στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων αλλά και της προσωπικής ελευθερίας. Εάν, όμως, ο κατήγορος, στην ψηφοφορία δεν συγκέντρωνε το 1/5 των ψήφων, τον τιμωρούσαν με πρόστιμο 1.000 δραχμών, υπέρογκο για την εποχή και του στερούσαν το δικαίωμα στο εξής να κάνει αγωγές. Έφεση, και τότε γινόταν, αλλά σπανίως, δηλ. μόνον για εκείνους που δικάζονταν ερήμην και για εκείνους που είχαν καταδικαστεί βάσει ψευδομαρτυριών.

Οι φόροι της δημοκρατίας ήσαν εφικτοί στην είσπραξη με απλούς και κατανοητούς νόμους λ.χ. 2% για κάθε εισαγωγή και εξαγωγή των εμπορευμάτων, 1% στο χονδρεμπόριο εντός της χώρας, λιμενικόν τέλος ναυλοχίας (φόρος εφοπλιστών), και ειδικόν τέλος εισιτηρίων. Επίσης το μετοίκιον, δηλ. φόρος παραμονής των επισκεπτών και των οικονομικών μεταναστών, καθώς και το ξενικόν, φόρος για την άσκηση εργασίας των μετοίκων (ξένων) . Βεβαίως απαλλάσετο παντός φόρου ο κερδίζων πολιτικό άσυλο εν ονόματι του υπέρτατου δικαστού Ξενίου Διός. Φόρο πλήρωναν ακόμη και οι ιερόδουλες το λεγόμενον πορνικόν. Το κράτος της δημοκρατίας είχε έσοδα από τις ενοικιάσεις μεταλλείων, ορυχείων, σημοσίων κτημάτων, ναών, κτιρίων, θεάτρων κ.ά.. ‘Ολα αυτά ελέγονταν δημόσιαι πρόσοδοι. Το δημόσιο ταμείο επίσης εισέπρατε από τις καταβολές και τα πρόστιμα των δικών και επιβαλλομένων προστίμων της Βουλής. Τέλος ο συμμαχικός φόρος αυτών των πόλεων που απαλλάσονταν της στρατεύσεως. Το σπουδαιότερο όμως έσοδο του κράτους προήρχετο από τους πλουσίους και εδίδετο με την μορφή της χορηγίας. Το ύψος της χορηγίας το καθόριζαν οι άρχοντες της κάθε περιοχής και αν κάποιος ένοιωθε πως αδικείτο του πρότειναν να κάνει ανταλλαγή περιουσίας με τον επόμενο. Οι χορηγοί ανελάμβαναν τα έξοδα των εορτών, του θεάτρου, της μουσικής, των ορχηστρικών και αθλητικών αγώνων. Αυτοί έτρεφαν τους ηθοποιούς, τους χορευτές, μουσικούς και τους δασκάλους των. Χορηγοί ήσαν επίσης αυτοί που δαπανούσαν για τις γυμνασιαρχίες δηλ., την τροφή και γενικώς τα έξοδα των λαμπαδηδρόμων και των αθλητών στα δημόσια γυμναστήρια. Χορηγοί για τα έξοδα εστιάσεως στις μεγάλες εορτές . Επίσης είχαν θεσμοθετήσει και έκτακτες χρηματικές εισροές τις λεγόμενες εκούσιες επιδόσεις και τις εισφορές αναλόγως της περιουσίας, σε περιόδους μεγάλων κρατικών δυσκολειών (συνήθως πολέμων). Οι νέοι της μιάς και μοναδικής τριών βαθμίδων δημόσιας εκπαίδευσης μέχρι τα 18 τους υποχρεούντο να παρακολουθούν δωρεάν και χορηγούμενοι συμβολικά δια χρηματικού ποσού από τις δαπάνες των ευπόρων πολιτών. Μετά τα 18 τους είχαν όλοι δικαίωμα να μετέχουν στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια γιατί θεωρούσαν την μόρφωση δια βίου ανάγκη. Το μεγαλύτερο όμως πανεπιστήμιο των νέων ήταν η δεκαετής συμμετοχή των στην εκκλησία του δήμου κυρίως ως ακροατές. Επιπρόσθετα η 2ετής υποχρεωτική εκπαίδευσή των από τα 18 έως τα 20 στα στρατιωτικά και γενικότερα στα θέματα υπεράσπισης της δημοκρατίας και της πατρίδας. Τα 2 αυτά χρόνια μάθαιναν τις στρατιωτικές τέχνες, την ομαδικότητα, την αλληλεγγύη, την μετεωρολογία, την γεωγραφία και τους κανόνες της αυτάρκειας για την επιβίωσή τους σε χαλεπούς καιρούς. Στην πραγματική δημοκρατία ποτέ δεν αναστέλονταν τα ανθρώπινα δικαιώματα όποιος το έκανε εθεωρείτο τύραννος και τιμούσαν τους τυραννοκτόνους.

Κάποτε οι Αθηναίοι εξέλεξαν κάποιον Ερμεία για στρατηγό που ήταν πάμπτωχος. Η πόλη όμως φρόντισε για την σίτιση της οικογενείας του αλλά και για τα δικά του έξοδα. Άρα η πρόγονοί μας δημιουργοί των δημοκρατικών κανόνων γνώριζαν πως όλοι πρέπει να άρχουν και να άρχονται εναλλάξ. Είχαν στο νού τους πως η κλήρωση ήταν ο πιο δίκαιος τρόπος εκλογής των αξιωμάτων. Φρόντιζαν βέβαια να εκλέγουν τους ειδικούς όπου χρειάζονταν ειδίκευση και επιστήμη. Πίστευαν όμως ακράδαντα – και το εφάρμοζαν – πως δεν χρειάζεται μεγάλη διάρκεια των αξιωμάτων, γιατί αυτό δημιουργεί συνήθειες και επικίνδυνα κατεστημένα. Είχαν μελετήσει πολύ καλά την ανθρώπινη φύση με τα ζωώδη ένστικτά της, της φιληδονίας, της απληστίας και της φιλοδοξίας. Γι’ αυτό βρήκαν μηχανισμούς κοινωνικής συμβίωσης που να εξουδετερώνουν αυτές τις επικίνδυνες τάσεις. Έβαλαν στο κέντρο της προσοχής των την μονάδα άνθρωπος, και την εκτίμησαν όσης αξίας, περιφρουρώντας την με θεσμούς (νόμους) που τους ονόμασαν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Έτσι το πολιτικό σύστημα είχε την Εξουσία επι του οικονομικού συστήματος της αγοράς. Το πολιτικό σύστημα που έπαιρνε την δύναμή του άμεσα από το πλήθος (λάο) καθοδηγούσε και έλεγχε τις οικονομικές σχέσεις. Δεν καταργούσε την αγορά, ούτε την ατομική πρωτοβουλία και την ιδιοκτησία ούτε την τάση για το κέρδος και την φιλοδοξία. Γιατί αν θα το έκαναν θα μετέτρεπαν το λαό σε άμορφη μάζα προς χρήση των πιό επικίνδυνων απατεώνων και καιροσκόπων. Η δημοκρατία όμως εξιοποιώντας όλες τις ατομικές ικανότητες και δυνατότητες είχε τον τρόπο και φυσικά την Έξουσία να αναδιανέμει τα εισοδήματα προς όφελος του συνόλου, ασκώντας δίκαιη οικονομική πολιτική κυρίως προστατεύοντας τους αδυνάτους.

Γιώργος Βασιλόπουλος

Το 146 π.Χ. καταλύθηκε η Ελληνική Δημοκρατία από τους Ρωμαίους, από τότε μέχρι σήμερα, δηλαδή 2.157 χρόνια, καταλύθηκε και το Ελληνικό Πνεύμα, δηλαδή η έννοια Έλληνας, σήμερα με την πρόοδο της πληροφορικής και των κοινωνικών δικτύων είναι η καταλληλότερη εποχή για την επαναφορά της έννοιας Έλληνας, του Ελληνικού πνεύματος και της Δημοκρατίας, μιας ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ βασισμένης στα σημερινά δεδομένα.

Κάντε μια σύγκριση μεταξύ της τότε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ μας και του σημερινού πολιτεύματος μας, και αντί να δακρύσετε και να αγανακτήσετε ξαναγράψτε ο κάθε ένας από εσάς και ένα νέο κεφάλαιο της ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, θα το χρειαστούμε όλοι μας σύντομα.

One Stop News

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΛΒΕΤΙΑΣ

Το ελβετικό σύνταγμα έχει τις ρίζες του στο 1815, που με εμπνευστή τον τότε υπουργό εξωτερικών της Ρωσίας Ιωάννη Καποδίστρια έθεσε τις βάσεις για ένα σύνταγμα, που διαφέρει από όλα τα άλλα συντάγματα του δυτικού κόσμου. Σκοπός του παρόντος κειμένου είναι να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός για κάποιες βασικές αρχές του τρόπου διοίκησης των Ελβετών, καθώς και για να ξεκινήσει μια συζήτηση περί του Ελληνικού Συντάγματος, που χρειάζεται άμεσες αλλαγές, έτσι ώστε να γίνει δημοκρατικότερο και ο λαός επιτέλους να γίνει αυτός ο οποίος ελέγχει πραγματικά τη λειτουργία της ελληνικής πολιτείας και όχι να παραμένει ένας υπάκουος υπήκοος, που πρέπει να ανέχεται τις πάσης φύσεως αυθαιρεσίες της εξουσίας. Η Ελβετία αποτελείται από εικοσιέξι (26) καντόνια, δηλαδή από εικοσιέξι (26) αυτοδιοικούμενες περιοχές που έχουν του δικούς τους νόμους, τη δικιά τους βουλή και αυτονομία. Από αυτά τα εικοσιέξι καντόνια τα οποία αντιπροσωπεύονται αναλογικά εκλέγονται κάθε τέσσερα χρόνια τρακόσσιοι (300) βουλευτές του ομοσπονδιακού κράτους της Ελβετίας. Το κοινοβούλιο της Ελβετίας αποτελείται από την πάνω βουλή και την κάτω βουλή, καθεμία από τις οποίες πλαισιώνεται με εκατόν πενήντα (150) βουλευτές και αποτελούν τη νομοθετική εξουσία.

Από την πάνω και την κάτω βουλή εκλέγεται η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, δηλαδή η εκτελεστική εξουσία, η οποία αποτελείται από επτά (7) μέλη εκ των οποίων κανένας δεν πρέπει να είναι βουλευτής, έτσι ώστε να διασφαλίζεται ο διαχωρισμός εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας. Πρόεδρος της κυβέρνησης εκλέγεται ένας από τους επτά (7) υπουργούς της κυβέρνησης ο οποίος δεν έχει κανένα άλλο προνόμιο παρά να εκπροσωπεί την Ελβετία στις διάφορες διακρατικές της υποχρεώσεις διατηρώντας το υπουργείο του. Η θητεία του είναι ενιαύσια και δεν μπορεί να επανεκλεγεί πρόεδρος. Την επόμενη χρονιά άλλο μέλος της κυβέρνησης εκλέγεται πρόεδρος και ούτω καθ’ εξής. Επίσης μετά το πέρας του πρώτου χρόνου και έπειτα από κάθε χρόνο διακυβέρνησης η ομοσπονδιακή κυβέρνηση καλείται να λογοδοτήσει και να αξιολογηθεί ξεχωριστά ο κάθε ένας υπουργός στην πάνω και στην κάτω βουλή. Όποιος από τους υπουργούς θεωρηθεί αναποτελεσματικός ΑΝΑΚΑΛΕΙΤΑΙ από τη βουλή και δε συνεχίζει το έργο του. Ουδείς από την κυβέρνηση έχει δικαίωμα να διαγράψει βουλευτή του, ουδείς κομματικός μηχανισμός έχει το δικαίωμα να διαγράψει μέλος του ή βουλευτή του και είναι σύνηθες φαινόμενο βουλευτές και υπουργοί ακόμα να υποστηρίζουν νόμους που το κόμμα τους είναι αντίθετο καθώς και το αντίστροφο, κάτι που σε μας τους Έλληνες δυστυχώς φαντάζει παρανοϊκό, καθώς όλα τα κόμματα εις το όνομα της κομματικής πειθαρχίας καταπατούν ασύστολα και ξεφτιλίζουν τη Δημοκρατία εις το όνομά της! Επιπροσθέτως κάτι ακόμα που φαντάζει σε εμάς τους Έλληνες ακόμη πιο παρανοϊκό. Οι Ελβετοί φροντίζουν στο όνομα της εθνικής ομοψυχίας να συμμετέχουν στην κυβέρνηση όσο το δυνατόν περισσότερα κόμματα, που εκπροσωπούνται στην πάνω και στην κάτω βουλή, χωρίς αποκλεισμούς και ιδεολογικές παρωπίδες. Αυτή τη στιγμή στην ελβετική κυβέρνηση μετέχουν τέσσερα (4) κόμματα.

Τα καντόνια διοικούνται με το ίδιο μοντέλο έχοντας όμως μία βουλή και όσον αφορά τους δήμους, κάθε δήμος δύο (2) φορές το χρόνο συγκαλεί γενική συνέλευση, δηλαδή τη βουλή του δήμου και εκεί με τη συμμετοχή κάθε δημότη, που θέλει να λάβει μέρος, ψηφίζεται ο προϋπολογισμός του δήμου. Η διαδικασία αυτή είναι καθαρά δημοκρατική και δε χρησιμοποιώ τον όρο αμεσοδημοκρατική, διότι είναι πλεονασμός, καθώς η δημοκρατία είναι άμεση από τη φύση της.

Για το τέλος κράτησα αγαπημένοι μου συμπολίτες να σας μιλήσω για τον ακρογωνιαίο λίθο του ελβετικού συντάγματος. Κάθε Ελβετός πολίτης κατά τη διάρκεια ενός έτους μπορεί να συμμετάσχει και σε πάνω από δέκα (10) ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ. Ακόμη και μικρές μειοψηφίες που μαζεύουν πενήντα χιλιάδες (50.000) υπογραφές μπορούν να απαιτήσουν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, τόσο σε ομοσπονδιακό όσο και σε καντονιακό επίπεδο, για όλα τα ζητήματα που τους απασχολούν και προφανώς η λαϊκή ετυμηγορία είναι υποχρεωτικό να γίνει σεβαστεί από όλα τα κόμματα και όλες τις κυβερνήσεις. Για παράδειγμα διεξήχθει δημοψήφισμα για το αν θα αγοράσουν οι Ελβετοί δεκαοχτώ αεροπλάνα τύπου Fantom, για το αν θα χτιστούν τζαμιά ή όχι και σε καντονιακό επίπεδο για την επισκευή και επέκταση ενός επαγγελματικού σχολείου, για τη μονιμοποίηση των γιατρών που κάνουν την πρακτική τους, για τα ασφάλιστρα και για πλήθος άλλων υποθέσεων. Σε δημοτικό επίπεδο κάθε μήνα αποστέλλεται ενημερωτικό φυλλάδιο για όλα όσα αφορούν το δήμο και ύστερα από τις αποφάσεις των δημοτών χαράσσεται η πολιτική που θα ακολουθήσει ο κάθε δήμαρχος. (Ουδεμία σχέση με την ελληνική πραγματικότητα, δε συμφωνείτε;)

Μην στεναχωριέσαι συμπολίτη μου, για την ουσιαστική άρνηση διεξαγωγής δημοψηφίσματος που κατοχυρώνετε δήθεν από το ελληνικό σύνταγμα και για τις κυβερνήσεις σου που από τη στιγμή που κατέχουν την πλειοψηφία στη βουλή γίνονται ο απόλυτος άρχων της ζωής σου, μην απελπίζεσαι καθώς η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία με διάφορα κοινοβουλευτικά κόλπα την έχει θάψει όσο πιο βαθιά γίνεται, μα πάνω απ’ όλα οπλίσου με αρετή και τόλμη και συμπορεύσου με την Ένωση των Ελλήνων για να επανακτήσουμε τη χαμένη ελευθερία και αξιοπρέπεια, που μας στερούν οι εξουσιαστές και οι ολιγάρχες κάθε χρώματος, διευρύνοντας τη Δημοκρατία με ριζοσπαστικές αλλαγές των νόμων του ελληνικού συντάγματος, με τελικό σκοπό και στόχο τον πλήρη και απόλυτο εκδημοκρατισμό όλων των θεσμών της Ελληνικής Πολιτείας.

Στάθης Χαμπίμπης

Ελβετία και Ελλάδα, σε ποία κατάσταση είναι σήμερα η μία και σε ποία κατάσταση είναι η άλλη, στην μία Ευδαιμονία και στην άλλη Χρεωκοπία, αλλοτινά μεγαλεία διηγόντας τα να κλαίς, όπως πιθανόν θα έλεγε σήμερα και ο εθνικός μας ποιητής.

Η Ελλάδα και η Ελβετία θα μπορούσαν να είχαν και να έχουν παράλληλη πολιτική, οικονομική και κοινωνική πορεία, δυστυχώς όμως στην Ελλάδα επέλεξαν «κάτι σαν Δημοκρατία» που τους βόλευε και όχι «Δημοκρατία» εδώ και 180 περίπου χρόνια, οι «Ελληνικές Πολιτικές Συμμορίες», ποτέ δεν επέτρεψαν στην Ελλάδα και σε κάθε Ελληνίδα και Έλληνα πολίτη να έχει Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, Ισονομία και Ελευθερία.

One Stop News

Απ΄ το κεφάλι «βρωμάει» το ψάρι

1) Το ψάρι «χρεοκόπησε» από το κεφάλι...

Η ελληνική οικονομική χρεοκοπία αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου της ελληνικής κρίσης. Το ουσιαστικό πρόβλημα είναι η πολιτική και κοινωνική χρεοκοπία, όπου ο καθείς εξ ημών έχει φτάσει στο σημείο να θεωρεί το ελάχιστο ατομικό σπουδαιότερο από οποιοδήποτε κοινό αγαθό...

Έτσι φτάσαμε στο σημείο σε μια κοινωνία δέκα εκατομμυρίων ανθρώπων να υπάρχουν σχεδόν ισάριθμες κόκκινες γραμμές πίσω από τις οποίες δεν φαίνονται διατεθειμένοι να υποχωρήσουν...

Να μην μιλήσουμε για τα σημεία όπου χιλιάδες μικρά ατομικά συμφέροντα συγκεντρώνονται γύρω από συντεχνίες επαγγελματικές ή του δημόσιου τομέα και λειτουργούν απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνία σαν εκβιαστές...

Κάτι έχουμε πάρει στραβά σαν κοινωνία...

Απ΄ το κεφάλι «βρωμάει» το ψάρι...

Το πρόβλημα όμως ξεκινά από το κεφάλι. Είναι η πολιτική ηγεσία που δείχνει πως δεν έχει αντιληφθεί την έκταση του προβλήματος, εθισμένη καθώς είναι στις πελατειακές και μικροκομματικές της εξαρτήσεις...

Το πρόβλημα δεν είναι που ο χ πολιτευτής, βουλευτής ή πρώην υπουργός, το πρωί προσχωρεί στο δείνα κόμμα και το βράδυ το διαψεύδει και παραμένει εκεί που ήταν. Όλοι είναι σε θέση να αντιληφθούν το δούναι και λαβείν αυτών των παλινωδιών...

Το πρόβλημα έγκειται στις ηγεσίες των κομμάτων που ασχολούνται μαζί του και αναβαθμίζουν τον κάθε «Μαυρογιαλούρο» σε ρυθμιστικό παράγοντας της πολιτικής ζωής...

Άλλος ανερχόμενος αστέρας της πολιτικής ζωής, λόγω της προβολής στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές, φέρεται να οργώνει την πρωτεύουσα ζητώντας υποστήριξη απ’ όποιον τοπικό παράγοντα συναντά, υποσχόμενος θέσεις εκ δεξιών του στο μελλοντικό υπουργικό θώκο τον οποίο θεωρεί δεδομένο.

Οι τοπικοί παράγοντες, ζώντας την ελληνική τραγωδία εγγύτερα καθώς αναγκάζονται να μιλούν και με ανθρώπους της καθημερινής ζωής, σταυροκοπιούνται... «Που ζει αυτό το παιδί;» αναρωτιούνται...

Τα δυο παραδείγματα δεν είναι τα μοναδικά, ούτε αποτελούν εξαίρεση. Αποτελούν τον κανόνα του τρόπου που συνεχίζει να κινείται και να επιβιώνει το πολιτικό μας σύστημα.

Μοιάζει με το σκηνικό όπου την ώρα που το καράβι έχει αρχίσει να μπάζει νερά, οι αξιωματικοί μαλώνουν για το ποιος θα πάρει την κουκέτα κοντά στο φινιστρίνι.

Ο Καίσαρας...

Από την άλλη πλευρά πώς να πειστεί ο Έλληνας της κώμης που μεταφέρουν το γυμνάσιο των 30 μαθητών, λόγω συγχώνευσης στην παραδίπλα κώμη, για το δίκαιον της προσπάθειας, όταν η σύζυγος του αντιπροέδρου της κυβέρνησης υπερασπίζεται ευθαρσώς και δημοσίως την αμφισβήτηση του σχεδίου στη γειτονιά και εκλογική βάση...

Όσο παρωχημένη και αν ακούγεται η ρήση για το τι πρέπει να είναι και να φαίνεται η γυναίκα του Καίσαρος, είναι δύσκολο να αποδείξει κάποιος πως δεν επιχειρείται να υπάρξουν δύο μέτρα και δύο σταθμά στην προσπάθεια. Όπερ, μια μεταρρύθμιση όχι για το κοινό καλό χωρίς διακρίσεις, αλλά με διακρίσεις πελατειακού χαρακτήρα...

Όλα τα παραπάνω καθιστούν προφανές πόσο κατώτερο των περιστάσεων δείχνει το πλήρωμα (συμπολίτευση και αντιπολίτευση) που έχει αναλάβει να βγάλει το σκάφος από της συμπληγάδες... Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων θυμίζουν, πρωταγωνιστές σε ριάλιτι όπου αναπνέουν και κινούνται σε ένα στεγανό μικρόκοσμο αποκλειστικά και μόνο για το θεαθήναι...

Β) Εντός των ορίων της τελευταίας συνόδου...

Στο τέλος της εβδομάδας έχουμε τις οριστικές αποφάσεις και λογικό είναι να υπάρξουν διακυμάνσεις ανάλογα με την ειδησεογραφία εκάστης ημέρας.

Σε γενικές γραμμές τα όρια των όποιων αποφάσεων πιστεύω πως καθορίστηκαν στην προηγούμενη σύνοδο κορυφής, όπου πήγαμε για μια μπουκάλα οξυγόνου και πήραμε τρεις...

Σίγουρα οι τρεις δεν μας φτάνουν να περάσουμε ως δύτες το υπόγειο σπήλαιο και να βγούμε στην επιφάνεια. Μας φτάνουν όμως μέχρι κάποιον από τους επόμενους σταθμούς...
Αυτό που προέχει για μας είναι να αλλάξουμε την δομή της χώρας από μια κρατικοδίαιτη καταναλώτρια δανεικών σε μια χώρα που μπορεί να παράγει και να εξάγει περισσότερα απ’ όσα χρειάζεται να εισάγει και να δανείζεται...
Έχουμε δρόμο ακόμη...

Κατά τα λοιπά την εβδομάδα που ξεκινά όπως και την επόμενη που ακολουθεί αναμένεται να έχουμε βροχή δημοσιοποίησης αποτελεσμάτων. Θα υπάρξουν ενδιαφέρουσες πληροφορίες μεταξύ των αριθμών...

Επίσης οι ειδήσεις που αφορούν στις αποκρατικοποιήσεις θα έχουν επίδραση στις εξελίξεις.

3) ΕΤΕ-ΑΛΦΑ

Η ιστορία με τα της εσωτερικής πληροφόρησης της Morgan Stanley στο αποτυχημένο εγχείρημα συγχώνευσης μεταξύ των δυο τραπεζών, αποτελεί άλλο ένα επεισόδιο στην κλιμακούμενη μεταξύ τους διαμάχη, που δείχνει πως κάπου στις στάχτες του «έρωτα» σιγοκαίνε κάποιες εστίες... Η ανάδειξη του θέματος μάλλον με αμυντική κίνηση μοιάζει... όπως και η αύξηση του ποσοστού πέραν του 5% μπορεί να εκληφθεί σαν μήνυμα...

Πριν, την ανάδειξη του θέματος της εσωτερικής πληροφόρησης, είχαν σχηματίσει την εντύπωση πως το συμβάν είχε λήξει, αλλά μετά οι προβληματισμοί επανήλθαν...

Πηγή:www.capital.gr
One Stop News

Ασυμμετρία στην οικονομική δικαιοσύνη & όχι στην ανάπτυξη το πρόβλημα της ΕΕ

Το Μάιο του 2010 η Τρόικα ενημέρωσε την Ελλάδα ότι το ευρώ ήταν υπερτιμημένο γι’ αυτήν κατά 20-30%, γεγονός που σήμαινε ότι η χώρα θα έπρεπε να προβεί σε εσωτερική υποτίμηση κατά το αντίστοιχο ποσοστό προκειμένου η οικονομία της να γίνει ανταγωνιστική και η απόκλιση έναντι των δυνατότερων οικονομικά χωρών της ΕΕ να μειωθεί.

Ο λόγος που η Ελλάδα έπρεπε να προβεί σε εσωτερική υποτίμηση ήταν επειδή δε μπορούσε να υποτιμήσει το ευρώ. Αν για παράδειγμα το νόμισμα της ήταν η δραχμή τότε η υποτίμηση της θα ήταν εφικτή και αναγκαία.

Περισσότερο από 10 μήνες μετά την υπογραφή του Μνημονίου και αφού έχουν περικοπεί μισθοί, συντάξεις, έχουν αυξηθεί θεαματικά οι έμμεσοι φόροι και έχουν ληφθεί μία σειρά άλλων μέτρων που χαρακτηρίστηκαν από όλους, εντός και εκτός Ελλάδας, ως εξαιρετικά σκληρά, θα ήταν κανείς σίγουρος ότι η Ελλάδα είχε πετύχει σε ένα βαθμό το βασικό στόχο της εσωτερικής υποτίμησης και πλέον το ευρώ γι’ αυτήν θα ήταν λιγότερο ανατιμημένο. Αυτό θα επιβεβαίωνε ότι τα μέτρα είχαν αντίκρισμα και το κυριότερο ότι θα χρειαζόταν, πια, λιγότερα μέτρα καθώς η ελληνική οικονομία θα είχε μπει στο δρόμο της σύγκλισης με τις δυνατότερες από τις ευρωπαϊκές.

Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι έτσι. Σύμφωνα με την τρίτη έκθεση αξιολόγησης του ΔΝΤ το ευρώ είναι σήμερα για την Ελλάδα υπερτιμημένο σε ποσοστό μεταξύ 20%-34% δηλαδή περισσότερο απ’ ότι το Μάιο του 2010 (20%-30%).

Αυτό σημαίνει με απλά λόγια ότι η Ελλάδα σήμερα πρέπει να κάνει μεγαλύτερη εσωτερική υποτίμηση απ’ όσο έπρεπε να κάνει όταν υπόγραψε το Μνημόνιο, άρα πρέπει να κόψει ακόμη περισσότερο τους μισθούς και τις συντάξεις και να λάβει ακόμη περισσότερα μέτρα.

Γιατί, όμως, συνέβη αυτό; Το ΔΝΤ δίνει την απάντηση εξηγώντας ότι η Ελλάδα προχωρά μέσα σε πολύ δύσκολο “εξωτερικό περιβάλλον”. Αυτό σημαίνει ότι δε φταίει η ίδια για το ότι το ευρώ παρέμεινε εξαιρετικά ανατιμημένο γι’ αυτήν αλλά άλλοι παράγοντες, όπως για παράδειγμα η Γερμανία και οι ΗΠΑ οι οποίες με τις διαφορετικές νομισματικές πολιτικές που ακολουθούν προκάλεσαν ουσιαστικά ανατίμηση του ευρώ κάνοντας την Ελλάδα να έχει ανάγκη για ακόμη μεγαλύτερες εσωτερικές ‘εκπτώσεις’ σε μισθούς, συντάξεις κλπ.

Αυτό είναι το μεγάλο μυστικό του Μνημονίου: η επιτυχία ή η αποτυχία του προγράμματος που έχει εκπονηθεί με βάση αυτό για την Ελλάδα δεν εξαρτάται αποκλειστικά από την ίδια αλλά σε πολύ μεγάλο βαθμό από ‘εξωτερικό περιβάλλον’, το οποίο επηρεάζεται από πληθώρα παραγόντων, μεταξύ των οποίων τις πολιτικές των μεγαλύτερων οικονομικών δυνάμεων της Ευρώπης.

Έτσι, η επισήμανση της Moody’s στην πρόσφατη έκθεση της για την υποβάθμιση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της Πορτογαλίας ότι η αναμενόμενη υιοθέτηση πολιτικής αύξησης των επιτοκίων από την ΕΚΤ θα αποτελέσει επιβαρυντικό παράγοντα για την οικονομία της χώρας, ισχύει και για την Ελλάδα και αποτελεί μία από τις αιτίες που το ευρώ είναι πιθανό να ανατιμηθεί ακόμη περισσότερο στο προσεχές μέλλον και να οδηγήσει στην ανάγκη ακόμη μεγαλύτερης εσωτερικής υποτίμησης από την πλευρά της Ελλάδας.

Μάλιστα, όσο η οικονομία της Γερμανίας θα ισχυροποιείται και όσο η νομισματική πολιτική που θα ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα ελέγχεται από τη Γερμανία, τόσο πιο μεγάλη θα είναι η ανατίμηση του ευρώ και τόσο μεγαλύτερη η εσωτερική υποτίμηση που θα πρέπει να κάνει η Ελλάδα.

Το μυστικό του Μνημονίου δεν αφορά μόνο στην εσωτερική υποτίμηση αλλά και τη μείωση των spread και την ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και είναι κάτι στο οποίο έχω αναφερθεί από την πρώτη στιγμή και σε κάθε ευκαιρία σε μία προσπάθεια ανάδειξης του προβλήματος όχι της ασύμμετρης ανάπτυξης εντός της ΕΕ αλλά της ασύμμετρης οικονομικής δικαιοσύνης.

Με τη Γερμανία να επηρεάζει στο μεγαλύτερο βαθμό από οποιοδήποτε άλλο κράτος της ΕΕ τη νομισματική και την οικονομική πολιτική της Ένωσης και έχοντας τη δύναμη να επιβάλλει πολιτικές που εξυπηρετούν το δικό της συμφέρον ασχέτως αν βλάπτουν αυτό μικρότερων χωρών όπως η Ελλάδα, γίνεται φανερό πως αυτό που λείπει είναι η οικονομική δικαιοσύνη.

Πάνος Παναγιώτου

Το άρθρο αυτό το αναδημοσιεύουμε και για διαφορετικούς της ενημέρωσης λόγους, δηλαδή αν αλλάξουμε τον τίτλο του άρθρου και τον κάνουμε «Το δούλεμα πάει σύννεφο από την Τρόικα και την Κυβέρνηση» θα είναι τελείως διαφορετικό το τελικό νόημα του άρθρου.

Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που σας προτείνουμε συνέχεια, να μην πιστεύετε τίποτα από ότι λένε ή γράφουν, αλλά να κρίνετε τους ανθρώπους και τις εξουσίες αποκλειστικά και μόνο από τις πράξεις τους και τα αποτελέσματα των πράξεων τους, η εύρεση της αλήθειας σήμερα με την τρομαχτική ανάπτυξη που έχουν λάβει η ενημέρωση και η προπαγάνδα είναι ιδιαιτέρα δύσκολη.

One Stop News

Η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης στην Ελλάδα

Μετά από 35 περίπου χρόνια πελατειακού κράτους και εκτροφής κομματικών και ποινικών συμμοριών, η Ελλάδα έφτασε πλέον στο σταυροδρόμι της αλλαγής κατεύθυνσης και της αβύσσου.

Αν δεν θέλουμε να οδηγηθεί η Ελλάδα στην άβυσσο πρέπει άμεσα να αλλάξει το σημερινό απόλυτα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, δυστυχώς η αλλαγή αυτή δεν μπορεί να γίνει μέσα από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα, η Ιστορία δεν γράφεται πάνω σε γραμμένες και μουτζουρωμένες σελίδες, αλλά μόνο πάνω σε λευκές σελίδες, για αυτό είναι άμεση πολιτική και κοινωνική ανάγκη η δημιουργία ενός Νέου κόμματος, κινήματος, όπως και να το πείτε το ίδιο είναι, ενός κόμματος που θα ξεκινήσει από τους υπάρχοντες αδιάφθορους «καθαρούς» πολιτικούς, αν υπάρχουν και θα συμπεριλάβει στους κόλπους του το σύνολο των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών.

15 τουλάχιστον σημεία, υπάρχουν τουλάχιστον 45 αλλαγές που πρέπει να γίνουν αλλά νομίζω ότι θα ήταν κουραστικό να αναφερθούν όλες εδώ, που κατά την άποψη μου πρέπει να υπάρχουν στην ιδρυτική διακήρυξη και στο καταστατικό του νέου αυτού κόμματος που θα φέρει την πολιτική και κοινωνική αλλαγή στην Ελλάδα είναι τα έξης:

1./ Κατάργηση του μοντέλου του αρχηγικού κόμματος : Οι επιτυχίες σήμερα μπορούν να έλθουν μόνο με ομαδική εργασία και συνεργασία, Οι θέσεις του Αρχηγού κόμματος, του Πρωθυπουργού, των Υπουργού, των Υφυπουργών κλπ. εμπεριέχουν χρονοδιαγράμματα και στόχους και θα συνυπογράφονται με το κόμμα και την κοινοβουλευτική ομάδα, πχ. τρίμηνο έλεγχο για επίτευξη συγκεκριμένων στόχων, αν οποιοσδήποτε και σε οποιαδήποτε θέση και αν βρίσκεται αποτύχει στην επίτευξη των στόχων για δύο τρίμηνα απλά αντικαθίσταται απο κάποιον άλλο.
Όλες οι θέσεις πρέπει να εκλέγονται με δημοκρατικές διαδικασίες απλής αναλογικής για τον μεν αρχηγό, καμιά σχέση με τον πρωθυπουργό, από το κόμμα, για δε όλες τις άλλες θέσεις από την κοινοβουλευτική ομάδα.

2./ Προδιαγραφές μελών: Αυστηρές και αδιάβλητες προδιαγραφές για όλους, όσους θέλουν να συμμετέχουν για οποιαδήποτε θέση στο νέο κόμμα συμπεριλαμβανομένων και των υποψηφίων βουλευτών.
Τα κριτήρια για την συμμέτοχη, για οποιαδήποτε θέση πρέπει να είναι κατά σειρά προτεραιότητας.

1) Το αποδεδειγμένο με ακλόνητα αποδεικτικά στοιχεία Ήθος του υποψηφίου.
2) Ο Δείκτης πνευματικής ευφυΐας του.
3) Ο Δείκτης διορατικότητας του.
4) Η Αριστεία του (η αφιλοκερδή προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο)
5) Η αποκλειστική προσήλωση του στην Δημοκρατία.

3./ Διαφθορά : Η παραδειγματική τιμωρία του οποιουδήποτε οργανώνει, μετέχει ή συμμετέχει σε πράξεις διαφθοράς, κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος κλπ. “μία μόνο ποινή ισόβια” και δήμευση της προσωπικής και οικογενειακής περιουσίας του.
Αυτό προϋποθέτει ότι πρέπει να χαρακτηριστούν αυτές οι πράξεις ως πράξεις εθνικής προδοσίας (όχι απλά κακουργήματα), ως εναλλακτική λύση θα μπορούσε να ήταν η πιθανή επαναφορά του μέτρου του εξοστρακισμού και δήμευση της περιουσίας του, βασική προϋπόθεση επιτυχούς καταπολέμησης της διαφθοράς είναι και η κατάργηση της βουλευτικής και κάθε άλλης ασυλίας.

4./ Πολιτικό σύστημα: Έλεγχος της νομοθετικής εξουσίας, δηλαδή της Βουλής, από την Γερουσία, δημιουργία δηλαδή ενός δεύτερου σώματος, που θα εκλέγεται και αυτό, όπως και οι βουλευτές από τους Έλληνες Πολίτες και θα ελέγχει τους νόμους και τις τροπολογίες της Βουλής με δικαιώματα απορρίψεως τους.

5./ Ηλεκτρονική Δημοκρατία: Πλήρη και άμεση εφαρμογή της Ηλεκτρονικής Δημοκρατίας στο εσωτερικό του κόμματος, δηλαδή τα μέλη θα ψηφίζουν ηλεκτρονικά και από οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας ή του πλανήτη και αν βρίσκονται, οι συγκεντρώσεις, τα συνέδρια, οι ψηφοφορίες κλπ. το μόνο που κάνουν είναι να σπαταλούν το δημόσιο – κομματικό χρήμα, να δημιουργούν κλίκες και να καθυστερούν από την επίτευξη των στόχων τους συμμετέχοντες και σκληρά εργαζόμενους στο κόμμα.
Η ίδια Ηλεκτρονική Δημοκρατία πρέπει να εφαρμοσθεί σταδιακά, το δυνατόν συντομότερα, και για όλους τους Έλληνες Πολίτες για τις εκλογές, τα δημοψηφίσματα κλπ.

6./ Κοινωνική Δημοκρατία: Άμεσος προσδιορισμός των ορίων φτώχιας, αξιοπρεπούς διαβιώσεως, πλουτισμού και άκρατου πλουτισμού.

1) Κάλυψη του ορίου φτώχιας (Κρατική χρηματική κάλυψη)
2) Μηδενική φορολόγηση μέχρι του ορίου αξιοπρεπούς διαβίωσης.
3) Χαμηλή φορολόγηση μέχρι του ορίου πλουτισμού (πχ. 10-15%)
4) Πολύ υψηλή φορολόγηση του άκρατου πλουτισμού (π.χ. 60-70%) εκτός και αν ο φορολογούμενος επανεπενδύσει το γενικό σύνολο των κερδών του σε διαφορετικό είδος και μορφή επενδύσεως από αυτήν που τα απέκτησε.

7./ Αντιμετώπιση της Φοροδιαφυγής: κάθε επιχειρηματίας και κάθε επιχείρηση πρέπει να θεωρείται εκ προοιμίου ειλικρινής, και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Αν όμως συλληφθεί ανειλικρινής, δηλαδή φοροφυγάς κλπ. τότε η τιμωρία πρέπει να είναι παραδειγματική, άκρως εξοντωτικά πρόστιμα, πρόστιμα που να τον υποχρεώνουν να πουλήσει την επιχείρηση του για να τα πληρώσει και ταυτόχρονο κλείσιμο της επιχείρησης για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Με φόρους 10-15% όποιος φοροδιαφύγει, δεν το κάνει από ανάγκη αλλά από πεποίθηση και δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει να φοροδιαφεύγει.

8./ Υγεία και Ασφαλιστικό: άμεση συνένωση των Ασφαλιστικών Ταμείων σε ένα (στον κλάδο της υγείας, πλήρη ισότητα στην υγεία)
Άμεση συνένωση των επικουρικών Ταμείων σε ένα, και αυτό να γίνει ταυτόχρονα είτε αυτόνομη Τράπεζα, είτε να συνεταιριστεί με υπάρχοντα Δημόσιο Τραπεζικό οργανισμό (π.χ. Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Αγροτική)
Άμεση μηχανοργάνωση του ασφαλιστικού ταμείου και εφαρμογή σε αυτό του Ο.Σ.Δ.Α.Τ. (http://grosn.blogspot.com/2010/01/blog-post_11.html).
Η εφαρμογή του Ο.Σ.Δ.Α.Τ. (και όχι κάτι σαν εφαρμογή) στα ασφαλιστικά ταμεία επαναφέρει σ’ αυτά περισσότερα από 10 δισεκατομμύρια Ευρώ το έτος.
Άμεση μηχανοργάνωση των Κρατικών Νοσοκομείων, των κέντρων Υγείας και γενικά κάθε τομέα της Δημόσιας Υγείας.
Επειδή σίγουρα θα βρεθούν κάποιοι που θα αντιδράσουν στις αλλαγές του τομέα της Υγείας, να είστε σίγουρος ότι όλοι αυτοί που θα αντιδράσουν ανήκουν στις σημερινές υπάρχοντες συμμορίες.
Στόχος είναι η απόλυτα δωρεάν δημόσια υγεία για κάθε Ελληνίδα και Έλληνα πολίτη.

9./ Ακρίβεια: Άμεση αντιμετώπιση της ακρίβειας, είτε καταργώντας τελείως την ελεύθερη αγορά από την Ελλάδα, η ελεύθερη οικονομία είναι ανεφάρμοστη σε πληθυσμιακά μεγέθη του επιπέδου της Ελλάδας, αν γίνουμε στην Ελλάδα πάνω από 50.000.000 κάτοικοι περίπου τότε την εφαρμόσουμε, είτε εφαρμόζοντας ανώτατο όριο πωλήσεως κάθε προϊόντος, μία λύση για να το πετύχουμε αυτό είναι να μην δεχόμαστε τιμές εισαγωγής/πωλήσεως οποιουδήποτε προϊόντος πάνω από την κατώτατη τιμή πωλήσεως του σε οποιοδήποτε κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

10./ Παιδεία: Άμεσο Ηλεκτρονικό σχολείο, κατάργηση του μαυροπίνακα, των βιβλίων και των τσαντών των μαθητών και άμεση εφαρμογή του Ο.Σ.Ο.Δ. στην Παιδεία (http://grosn.blogspot.com/2010/01/blog-post_13.html).
Ήδη διαθέτουμε υπέρ αρκετές σχολικές αίθουσες, όχι γιατί οι Πολιτεία έκανε κάτι για αυτό, αλλά λόγω της υπογεννητικότητας, τι νόημα έχει να περιμένουμε άλλα 15 ή 20 χρόνια, που τότε θα διαθέτουμε και άδειες αίθουσες στα Πανεπιστήμια, για να καταργήσουμε τις Πανελλαδικές εισαγωγικές στα Πανεπιστήμια εξετάσεις.
Άμεση και ελεύθερη είσοδο στα Δημόσια Πανεπιστήμια όλων των Ελληνίδων και Ελλήνων Πολιτών.
να είστε σίγουρος ότι όλοι αυτοί που θα αντιδράσουν ανήκουν στις σημερινές υπάρχοντες συμμορίες, μετά από περισσότερα από 8 χρόνια προσπαθειών μου, έχω πλήρως καταλάβει τον τρόπο λειτουργίας τους.
Με τον τρόπο αυτό, από την ανατρεπτική αναβάθμιση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας Δημόσιας Παιδείας και από το σταμάτημα της οικογενειακής φροντιστηριακής οικονομικής αφαίμαξης, λόγω της κατάργησης των εισαγωγικών Πανεπιστημιακών εξετάσεων, θα επιτευχθεί η πραγματική δωρεάν Δημόσια Παιδεία, στόχος είναι ο Έλληνας Πολίτης να μην πληρώνει ούτε ένα Ευρώ για την Παιδεία των παιδιών του για οτιδήποτε και σε οποιονδήποτε.

11./ Δημόσια Διοίκηση: Άμεση και πλήρη μηχανοργάνωση όλων των υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης, ο Έλληνας Πολίτης δεν πρέπει να έρχεται σε κανενός είδους επαφή με τον δημόσιο υπάλληλο, ο δημόσιος υπάλληλος μετατρέπεται σε εντολοδόχο του Έλληνα Πολίτη, ο Έλληνας Πολίτης είτε μόνος του είτε μέσω των Κ.Ε.Π. είτε μέσω των Υπουργείων μεταβιβάζει με ηλεκτρονικό τρόπο το αίτημα του, και ο δημόσιος υπάλληλος αναλαμβάνει να το ικανοποιήσει, τρέχοντας αυτός από υπηρεσία σε υπηρεσία.
Το ίδιο ισχύει και για τον Έλληνα ή αλλοδαπό επιχειρηματία που δραστηριοποιείτε στην Ελλάδα.
Φυσικά όλα αυτά γίνονται μέσα σε εύλογα και μικρά χρονικά περιθώρια, δημόσιος υπάλληλος που δήθεν δεν προλαβαίνει να τελειώσει την εργασία, που αναλαμβάνει για την εξυπηρέτηση του Έλληνα Πολίτη, μέσα σ’ αυτά τα χρονικά περιθώρια απολύεται για άρνηση εργασίας.

12./ Κρατική Διοίκηση: Δεν υπάρχει λόγος υπάρξεως πολλών υπουργείων, τα Υπουργεία πρέπει να είναι μονοψήφιος αριθμός, για να τελειώνουν γρήγορα και αποδοτικά το έργο τους, πρέπει να είναι λίγα και με πολλούς Υφυπουργούς και Γραμματείς, έναν για κάθε μεγάλο ή ουσιαστικό έργο που αναλαμβάνουν, ο οποίος και θα εγκαθίσταται στον χώρο του έργου.

13./ Ανάπτυξη: Η Ελλάδα είναι επιτακτική ανάγκη, να στρέψει το σύνολο των πόρων που διαθέτει, για την ανάπτυξη αποκλειστικά και μόνο στις νέες τεχνολογίες και στην καινοτομία, αξιοποιώντας είτε το υπάρχον ανθρώπινο δυναμικό της, είτε φέρνοντας ιδιαίτερα ευφυείς νέους και νέες από την ευρύτερη γεωγραφική περιοχή μας, είτε προσκαλώντας τους ομογενείς μας.

14./ Στήριξη και υποστήριξη νέων οικογενειών: Το κράτος αναλαμβάνει την δαπάνη ίδρυσης και πρωτογενούς λειτουργίας, τουλάχιστον για δύο έτη, οικογενειακής καινοτόμου επιχείρησης για κάθε νέο ζευγάρι που κανένα από τα δύο μέλη του δεν ανήκει στους έχοντες και κατέχοντες, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση, με πρόσθετα μέτρα και παροχές, στα νέα ζευγάρια που αποφασίζουν να δραστηριοποιηθούν επαγγελματικά εκτός των αστικών κέντρων.

15./ Δικαιοσύνη: Ο Υπουργός Δικαιοσύνης πρέπει να είναι δικαστής και όχι πολιτικό πρόσωπο, οι υφυπουργοί πρέπει να είναι πολιτικά πρόσωπα.
Πλήρη κωδικοποίηση και κατάργηση της σημερινής πολυνομίας.
Οι νόμοι πρέπει να είναι λίγοι και απολύτως σαφείς για τους Έλληνες Πολίτες χωρίς παραθυράκια και εξαιρέσεις μικρές ή μεγάλες και να αντιμετωπίζουν όλους τους Έλληνες Πολίτες με ισονομία, χωρίς ισονομία δεν υπάρχει Δημοκρατία.
Επίσης πρέπει να είναι και επιστρεπτέοι, δηλαδή να μην υπάρχει δίκη όπου να μην τιμωρείται κανένας, σε κάθε δίκη πρέπει κάποιος εκ των αντιδίκων να τιμωρείται, συμπεριλαμβανομένων και των δικηγόρων τους.

Μιχάλης Σολωμακάκης

Υστερόγραφο, το ονοματεπώνυμο μου δεν το έβαλα γιατί επιζητώ κάποια θέση ή καταξίωση, το έβαλα απλά για να μην υπάρχουν παρερμηνείες.

Μεταπολίτευση και σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα

Επαναλαμβάνεται το άρθρο σήμερα με την παράκληση, την υποχρέωση, πες το όπως θέλετε, προς την Ελληνική Δικαιοσύνη, την Ελληνική Αστυνομία, την Ελληνική Υπηρεσία Πληροφοριών, τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις που πληρώνονται από τον ιδρώτα και τον μόχθο κάθε Ελληνίδας και Έλληνα πολίτη, και όχι τους πολιτικούς και τις συμμορίες, να υποστηρίξουν, επί τέλους τα συμφέροντα των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών και όχι τα συμφέροντα κάθε είδους και μορφής συμμορίας.

Δεν χρειάζεστε ιδιαιτέρα μεγάλο χρονικό διάστημα για να αρχίσετε να αντιλαμβάνεστε με ακρίβεια τι συνέβη λίγα χρόνια μετά την μεταπολίτευση (1974) και τι συμβαίνει ακόμα και σήμερα (2011) στην Ελλάδα, αρκεί να μην λαμβάνεται ιδιαίτερα υπ’ ‘όψιν σας, αυτά που λένε οι πολιτικοί και λοιποί συνέταιροι τους δημοσιογράφοι, και να τους κρίνετε μόνο από τις πράξεις και τους νόμους που ψηφίζουν, με γνώμονα την γνώση που θα έχετε αποκτήσει τελειώνοντας το διάβασμα αυτού το άρθρου.

Πριν από αρκετά χρόνια, λίγα χρόνια μετά την μεταπολίτευση, απλοί απατεώνες, ληστές, κλέφτες, δολοφόνοι και λωποδύτες συγκεντρώθηκαν για να αποφασίσουν την ίδρυση διαφόρων συμμοριών, παρομοίων των Ιταλικών συμμοριών MAFIA και COSA NOSTRA.

Η πρωταρχική τους σκέψη ήταν να ιδρύσουν την Ελληνική MAFIA και την Ελληνική KOSA NOSTRA, την εποχή εκείνη όμως στην γειτονική μας Ιταλία αυτές οι δύο συμμορίες ήταν υπό διωγμό και είχαν μεγάλες οικονομικές, κοινωνικές και ανθρώπινες απώλειες.

Τότε αποφάσισαν να ντύσουν τις συμμορίες τους με «πολιτικό μανδύα» και πολλαπλών «πολιτικών ιδεολογιών», που εν ευθέτω χρόνο, αφού πρώτα θα αναλάμβαναν μέρος της πολιτικής, της δικαστικής, της οικονομικής και της δημόσιας εξουσίας, θα νομοθετούσαν και την ασυλία τους, έτσι και έγινε, ξεκίνησαν να τοποθετούν δικούς τους ανθρώπους, τα μέλη των συμμοριών τους, μέσα σε όλα τα πολιτικά κόμματα, μέσα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, και γενικά μέσα σε κάθε δημόσια δραστηριότητα που θα τους βοηθούσε στην επίτευξη των σκοπών τους, δηλαδή την καταλήστευση του μόχθου και του ιδρώτα των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών.

Ξεκίνησαν δηλαδή να γίνονται Αφισοκολλητές, Χειροκροτητές, Οσφυοκάμπτες, Δημοσιογράφοι, Δημοτικοί σύμβουλοι, Συνδικαλιστές, Διευθυντές δημοσίων υπηρεσιών, Αστυνομικοί, Επιχειρηματίες, Δήμαρχοι, Δικαστές, Νομάρχες, Βουλευτές, Υπουργοί κλπ.

Σήμερα (2011) έχουν καταφέρει και έχουν διαβρώσει τα πάντα μέσα στον Δημόσιο τομέα, από την απλή θέση του δημόσιου υπαλλήλου που η υπογραφή του είναι απαραίτητη, μέχρι το σύνολο σχεδόν της Ελληνικής Βουλής.

Δεν σας κάνει εντύπωση, σκεφτείτε λίγο την νοοτροπία του Έλληνα της αρπαχτής και του φοροφυγά, ότι ενώ υπάρχουν Ιταλική MAFIA, Ρωσική MAFIA, Κινεζική MAFIA κλπ. δεν υπάρχουν «Ελληνική MAFIA» και «Ελληνική KOSA NOSTRA» (είναι σε εισαγωγικά γιατί απλά ΥΠΑΡΧΟΥΝ, αλλά η Αστυνομία και η Δικαιοσύνη ψάχνουν να τις βρουν σε λάθος μέρος, ενώ και τις ενδείξεις και τις αποδείξεις μπορούν να βρουν αν ψάξουν στο σωστό μέρος)

Σήμερα που όλα αυτά έχουν αρχίσει να αποκαλύπτονται σωρηδόν, να και ένα καλό της Τρόικας και του ΔΝΤ, πρέπει οι 300 που βρίσκονται μέσα στην Ελληνική Βουλή και ιδιαίτερα κάθε ένας τους ξεχωριστά, να αποδείξουν ότι δεν είναι μέλη αυτών των συμμοριών, αν υπάρχουν κάποιες ή κάποιοι που δεν είναι μέλη αυτών των συμμοριών, και βρέθηκαν στην Βουλή ακολουθώντας άλλο δρόμο από τους υπολοίπους, δεν έχουν παρά να αποχωρήσουν από τα κόμματα τους, από οποιοδήποτε κόμμα και αν ανήκουν σήμερα, κοινοβουλευτικό ή ακόμα και εξωκοινοβουλευτικό, να φτιάξουν μια δική τους ομάδα μέσα στην Βουλή, μια ομάδα με ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ.

Όλοι τους μέσα στην Βουλή, γνωρίζουν ποίοι «συνάδελφοι» τους έχουν υποστηρίξει φωτογραφικά νομοσχέδια, ποίοι «συνάδελφοί» τους έχουν αντιδράσει σε νόμους που δεν στήριζαν συγκεκριμένα συμφέροντα των συμμοριών κλπ., μια ομάδα που θα εξελίξουν με την βοήθεια των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών, σε ένα νέο, αυτή την φορά «Πολιτικό Δημοκρατικό Κόμμα, Κίνημα η οτιδήποτε άλλο θέλουν», οι ιδεολογίες και οι πολιτικές ταμπέλες είναι πολυτέλεια σήμερα για την Ελλάδα, ας τις ξανασκεφτούν μετά την οικονομική και κοινωνική σωτηρία της Ελλάδας, και με σημαία την διάλυση και τιμωρία των υπαρχόντων συμμοριών και των μελών τους, να διεκδικήσουν την κυβέρνηση της Ελλάδας στις επόμενες εκλογές, ανιδιοτελώς χωρίς να περιμένουν καρέκλα ανταποδοτικότητας.

Επειδή η επόμενη Βουλή είναι συνταγματική, το νέο αυτό Δημοκρατικό κόμμα εκτός της διάλυσης και τιμωρίας των σημερινών υπαρχόντων συμμοριών και των μελών τους, πρέπει με την χρήση ενός νέου Ελληνικού Συντάγματος να βάλει τις πολιτικές βάσεις για τα επόμενα χρόνια, ανατρέποντας πλήρως το σημερινό μη Δημοκρατικό πολιτικό σύστημα, που οδήγησε και επέτρεψε την ίδρυση και λειτουργία των συμμοριών, από το 1974 μέχρι σήμερα ΠΟΤΕ η Ελλάδα δεν είχε κυβέρνηση που να την έχει ψηφίσει η πλειοψηφία των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών, δηλαδή το 50% συν μία (1) ψήφος.

Σε γενικές γραμμές το νέο Ελληνικό Σύνταγμα πρέπει τουλάχιστον να κατοχυρώνει.

1)Την απλή αναλογική ως μοναδικό εκλογικό σύστημα.

2)Την αποδέσμευση της Δικαιοσύνης από τους πολιτικούς, ακόμα και ο υπουργός Δικαιοσύνης πρέπει να είναι Δικαστής και όχι πολιτικός και να ψηφίζεται ανεξάρτητα των κομμάτων, από τις Ελληνίδες και τους Έλληνες πολίτες.

3)Την απόλυτη ισότητα του συνόλου των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών (συνταγματικά κατοχυρωμένη μη ανοχή οποιονδήποτε μορφών ασυλιών, παραγραφών, ειδικών καθεστώτων κλπ).

4)Την κατάργηση οποιασδήποτε μορφής μονιμότητας (Δημόσιο, Εκκλησία, Επαγγέλματα κλπ.)

5)Τον διαχωρισμό της Νομοθετικής και της Εκτελεστικής εξουσίας (την δημιουργία μια Γερουσίας, που τα μέλη της δεν θα έχουν κομματική ταυτότητα, ως νομοθετική εξουσία και την παραμονή της εκτελεστικής εξουσίας σε μια ολιγομελή Βουλή αντίστοιχη της σημερινής).

6)Την συνταγματικά κατοχυρωμένη υποχρεωτικής διενέργειας Δημοψηφισμάτων για αποφάσεις που αφορούν το σύνολο των Ελληνίδων των Ελλήνων πολιτών και των παιδιών τους, τα δημοψηφίσματα ίσως πρέπει να επεκταθούν και στους Δήμους ή τις Περιφέρειες. (βλέπε τωρινό σχέδιο νόμου της Μπιρμπίλη για την εκτός σχεδίου δόμηση στις περιοχές Natura, και χιλιάδες άλλες περιπτώσεις).

7)Την δημιουργία διακομματικής οικονομικής επιτροπής, του συνόλου των κομμάτων της εκάστοτε Βουλής, που θα χαράσσει και θα παρακολουθεί την απόλυτα ορθή εφαρμογή του συνόλου της οικονομικής πολιτικής.

8)Την δημιουργία διακομματικής επιτροπής, του συνόλου των κομμάτων της εκάστοτε Βουλής, που θα χαράσσει και θα παρακολουθεί την απόλυτα ορθή εφαρμογή του συνόλου της Εξωτερικής πολιτικής.

9)Την υποχρέωση τήρησης λογιστικών βιβλίων, σε κάθε μορφής και είδους δημόσιου φορέα, Υπουργείων, Νοσοκομείων, Οργανισμών, Πανεπιστημίων κλπ (λογιστική παρακολούθηση σαν να ήταν εισηγμένες εταιρείες σε χρηματιστήριο).

Και δεκάδες άλλες σκέψεις που πρέπει να κατοχυρωθούν συνταγματικά, για να περάσει η Ελλάδα σε μία ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ του 21ου αιώνα, στην δημοκρατία που θα προστατεύει αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα και την ισονομία κάθε Ελληνίδας και Έλληνα πολίτη και θα διαγράφει κάθε είδος και μορφής συμμορία, κάθε σφετεριστή/ες της Δημοκρατίας.

One Stop News

Δεύτερη απόδειξη ύπαρξης της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ MAFIA" και της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ COSA NOSTRA"

One Stop News

Μεταπολίτευση και σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα

Δεν χρειάζεστε ιδιαιτέρα μεγάλο χρονικό διάστημα για να αρχίσετε να αντιλαμβάνεστε με ακρίβεια τι συνέβη λίγα χρόνια μετά την μεταπολίτευση (1974) και τι συμβαίνει ακόμα και σήμερα (2011) στην Ελλάδα, αρκεί να μην λαμβάνεται ιδιαίτερα υπ’ ‘όψιν σας, αυτά που λένε οι πολιτικοί και λοιποί συνέταιροι τους δημοσιογράφοι, και να τους κρίνετε μόνο από τις πράξεις και τους νόμους που ψηφίζουν, με γνώμονα την γνώση που θα έχετε αποκτήσει τελειώνοντας το διάβασμα αυτού το άρθρου.

Πριν από αρκετά χρόνια, λίγα χρόνια μετά την μεταπολίτευση, απλοί απατεώνες, ληστές, κλέφτες, δολοφόνοι και λωποδύτες συγκεντρώθηκαν για να αποφασίσουν την ίδρυση διαφόρων συμμοριών, παρομοίων των Ιταλικών συμμοριών MAFIA και COSA NOSTRA.

Η πρωταρχική τους σκέψη ήταν να ιδρύσουν την Ελληνική MAFIA και την Ελληνική KOSA NOSTRA, την εποχή εκείνη όμως στην γειτονική μας Ιταλία αυτές οι δύο συμμορίες ήταν υπό διωγμό και είχαν μεγάλες οικονομικές, κοινωνικές και ανθρώπινες απώλειες.

Τότε αποφάσισαν να ντύσουν τις συμμορίες τους με «πολιτικό μανδύα» και πολλαπλών «πολιτικών ιδεολογιών», που εν ευθέτω χρόνο, αφού πρώτα θα αναλάμβαναν μέρος της πολιτικής, της δικαστικής, της οικονομικής και της δημόσιας εξουσίας, θα νομοθετούσαν και την ασυλία τους, έτσι και έγινε, ξεκίνησαν να τοποθετούν δικούς τους ανθρώπους, τα μέλη των συμμοριών τους, μέσα σε όλα τα πολιτικά κόμματα, μέσα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, και γενικά μέσα σε κάθε δημόσια δραστηριότητα που θα τους βοηθούσε στην επίτευξη των σκοπών τους, δηλαδή την καταλήστευση του μόχθου και του ιδρώτα των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών.

Ξεκίνησαν δηλαδή να γίνονται Αφισοκολλητές, Χειροκροτητές, Οσφυοκάμπτες, Δημοσιογράφοι, Δημοτικοί σύμβουλοι, Συνδικαλιστές, Διευθυντές δημοσίων υπηρεσιών, Αστυνομικοί, Επιχειρηματίες, Δήμαρχοι, Δικαστές, Νομάρχες, Βουλευτές, Υπουργοί κλπ.

Σήμερα (2011) έχουν καταφέρει και έχουν διαβρώσει τα πάντα μέσα στον Δημόσιο τομέα, από την απλή θέση του δημόσιου υπαλλήλου που η υπογραφή του είναι απαραίτητη, μέχρι το σύνολο σχεδόν της Ελληνικής Βουλής.

Δεν σας κάνει εντύπωση, σκεφτείτε λίγο την νοοτροπία του Έλληνα της αρπαχτείς και του φοροφυγά, ότι ενώ υπάρχουν Ιταλική MAFIA, Ρωσική MAFIA, Κινεζική MAFIA κλπ. δεν υπάρχουν «Ελληνική MAFIA» και «Ελληνική KOSA NOSTRA» (είναι σε εισαγωγικά γιατί απλά ΥΠΑΡΧΟΥΝ, αλλά η Αστυνομία και η Δικαιοσύνη ψάχνουν να τις βρουν σε λάθος μέρος, ενώ και τις ενδείξεις και τις αποδείξεις μπορούν να βρουν αν ψάξουν στο σωστό μέρος)

Σήμερα που όλα αυτά έχουν αρχίσει να αποκαλύπτονται σωρηδόν, να και ένα καλό της Τρόικας και του ΔΝΤ, πρέπει οι 300 που βρίσκονται μέσα στην Ελληνική Βουλή και ιδιαίτερα κάθε ένας τους ξεχωριστά, να αποδείξουν ότι δεν είναι μέλη αυτών των συμμοριών, αν υπάρχουν κάποιες ή κάποιοι που δεν είναι μέλη αυτών των συμμοριών, και βρέθηκαν στην Βουλή ακολουθώντας άλλο δρόμο από τους υπολοίπους, δεν έχουν παρά να αποχωρήσουν από τα κόμματα τους, από οποιοδήποτε κόμμα και αν ανήκουν σήμερα, κοινοβουλευτικό ή ακόμα και εξωκοινοβουλευτικό, να φτιάξουν μια δική τους ομάδα μέσα στην Βουλή, μια ομάδα με ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ.

Όλοι τους μέσα στην Βουλή, γνωρίζουν ποίοι «συνάδελφοι» τους έχουν υποστηρίξει φωτογραφικά νομοσχέδια, ποίοι «συνάδελφοί» τους έχουν αντιδράσει σε νόμους που δεν στήριζαν συγκεκριμένα συμφέροντα των συμμοριών κλπ., μια ομάδα που θα εξελίξουν με την βοήθεια των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών, σε ένα νέο, αυτή την φορά «Πολιτικό Δημοκρατικό Κόμμα, Κίνημα η οτιδήποτε άλλο θέλουν», οι ιδεολογίες και οι πολιτικές ταμπέλες είναι πολυτέλεια σήμερα για την Ελλάδα, ας τις ξανασκεφτούν μετά την οικονομική και κοινωνική σωτηρία της Ελλάδας, και με σημαία την διάλυση και τιμωρία των υπαρχόντων συμμοριών και των μελών τους, να διεκδικήσουν την κυβέρνηση της Ελλάδας στις επόμενες εκλογές, ανιδιοτελώς χωρίς να περιμένουν καρέκλα ανταποδοτικότητας.

Επειδή η επόμενη Βουλή είναι συνταγματική, το νέο αυτό Δημοκρατικό κόμμα εκτός της διάλυσης και τιμωρίας των σημερινών υπαρχόντων συμμοριών και των μελών τους, πρέπει με την χρήση ενός νέου Ελληνικού Συντάγματος να βάλει τις πολιτικές βάσεις για τα επόμενα χρόνια, ανατρέποντας πλήρως το σημερινό μη Δημοκρατικό πολιτικό σύστημα, που οδήγησε και επέτρεψε την ίδρυση και λειτουργία των συμμοριών, από το 1974 μέχρι σήμερα ΠΟΤΕ η Ελλάδα δεν είχε κυβέρνηση που να την έχει ψηφίσει η πλειοψηφία των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών, δηλαδή το 50% συν μία (1) ψήφος.

Σε γενικές γραμμές το νέο Ελληνικό Σύνταγμα πρέπει τουλάχιστον να κατοχυρώνει.

1)Την απλή αναλογική ως μοναδικό εκλογικό σύστημα.
2)Την αποδέσμευση της Δικαιοσύνης από τους πολιτικούς, ακόμα και ο υπουργός Δικαιοσύνης πρέπει να είναι Δικαστής και όχι πολιτικός και να ψηφίζεται ανεξάρτητα των κομμάτων, από τις Ελληνίδες και τους Έλληνες πολίτες.
3)Την απόλυτη ισότητα του συνόλου των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών (συνταγματικά κατοχυρωμένη μη ανοχή οποιονδήποτε μορφών ασυλιών, παραγραφών, ειδικών καθεστώτων κλπ).
4)Την κατάργηση οποιασδήποτε μορφής μονιμότητας (Δημόσιο, Εκκλησία, Επαγγέλματα κλπ.)
5)Τον διαχωρισμό της Νομοθετικής και της Εκτελεστικής εξουσίας (την δημιουργία μια Γερουσίας, που τα μέλη της δεν θα έχουν κομματική ταυτότητα, ως νομοθετική εξουσία και την παραμονή της εκτελεστικής εξουσίας σε μια ολιγομελή Βουλή αντίστοιχη της σημερινής).
6)Την συνταγματικά κατοχυρωμένη υποχρεωτικής διενέργειας Δημοψηφισμάτων για αποφάσεις που αφορούν το σύνολο των Ελληνίδων των Ελλήνων πολιτών και των παιδιών τους, τα δημοψηφίσματα ίσως πρέπει να επεκταθούν και στους Δήμους ή τις Περιφέρειες. (βλέπε τωρινό σχέδιο νόμου της Μπιρμπίλη για την εκτός σχεδίου δόμηση στις περιοχές Natura, και χιλιάδες άλλες περιπτώσεις).
7)Την δημιουργία διακομματικής οικονομικής επιτροπής, του συνόλου των κομμάτων της εκάστοτε Βουλής, που θα χαράσσει και θα παρακολουθεί την απόλυτα ορθή εφαρμογή του συνόλου της οικονομικής πολιτικής.
8)Την δημιουργία διακομματικής επιτροπής, του συνόλου των κομμάτων της εκάστοτε Βουλής, που θα χαράσσει και θα παρακολουθεί την απόλυτα ορθή εφαρμογή του συνόλου της Εξωτερικής πολιτικής.
9)Την υποχρέωση τήρησης λογιστικών βιβλίων, σε κάθε μορφής και είδους δημόσιου φορέα, Υπουργείων, Νοσοκομείων, Οργανισμών, Πανεπιστημίων κλπ (λογιστική παρακολούθηση σαν να ήταν εισηγμένες εταιρείες σε χρηματιστήριο).

Και δεκάδες άλλες σκέψεις που πρέπει να κατοχυρωθούν συνταγματικά, για να περάσει η Ελλάδα σε μία ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ του 21ου αιώνα, στην δημοκρατία που θα προστατεύει αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα και την ισονομία κάθε Ελληνίδας και Έλληνα πολίτη και θα διαγράφει κάθε είδος και μορφής συμμορία, κάθε σφετεριστή/ες της Δημοκρατίας.

One Stop News

Πρώτη απόδειξη ύπαρξης της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ MAFIA" και της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ COSA NOSTRA"

One Stop News